شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۴:۲۹

کارگردان «عروسی سیندرلا» در گفتگو با «سینماپرس» مطرح کرد:

اجرای نمایشنامه‌های کلاسیک خارجی برای برخی اهالی تئاتر بدل به نوعی ژست شده و به همین علت سراغ نمایش‌های سنتی و فولکلور نمی‌آیند

نمایش «عروسی سیندرلا، دختر فرنگی»

سینماپرس: احمد خان محمدزاده کارگردان نمایش «عروسی سیندرلا، دختر فرنگی» که تا بیست و ششم اردیبهشت در سالن شماره ۳ پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است در خصوص این اثر با سینماپرس گفتگو کرد.

کارگردان نمایش های «زخم کهن قبیله من» و «پزشت» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «عروسی سیندرلا، دختر فرنگی» نسبت به کارهای دیگر عامیانه تر است و می تواند شبی شاد برای خانواده ها به ارمغان بیاورد.

وی ادامه داد: فضای این نمایش کاملاً ایرانی و سنتی است و ما در بخش هایی از نمایش از فضای کمدی های روحوضی بهره گرفته ایم و در کل رگه هایی کوچک از داستان سیندرلا را در این نمایش تلفیق کرده ایم اما در کل محوریت کار ایرانی-سنتی است و به لطف خدا تاکنون استقبال بسیار خوبی از این اثر صورت گرفته و مخاطبان ما هر شب بعد از اجرا نمایش به ما ابراز لطف می کنند چرا که با خنده حال دلشان خوب می شود و این خنده ها لازمه زندگی امروزی در شرایط بد تورمی و اقتصادی است.

خان محمدزاده سپس با بیان اینکه اجرای «عروسی سیندرلا، دختر فرنگی» تا بیست و ششم اردیبهشت ماه است اما احتمال تمدید زمان اجرا وجود دارد اظهار داشت: خوشبختانه گویا خود مسئولان سالن هم مایل هستند که اجرای این نمایش تمدید شود و ما اگر از نظر شرایط مالی بتوانیم تعهدات مان را انجام دهیم دوست داریم زمان اجرا را تمدید کنیم.

این کارگردان یادآور شد: متأسفانه ما علیرغم میل باطنی مان دو سه روز زودتر از زمان موعود اجرا رفتیم و این باعث شد شب های اول تبلیغات نداشته باشیم چرا که متریال تبلیغاتی مان آماده نبود اما رفته رفته که اجرا را شروع کردیم به تبلیغات مان هم پرداختیم و اکثر شب ها بالای نصف سالن پر بوده و ۲-۳ شب نیز به صورت فول اجرا رفتیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا شما پیش از این تجربه کاری در فضای فولکلور را داشته اید یا خیر متذکر شد: خیر من به صورت تخصصی در این فضا نبودم اما دورادور نمایش های سنتی و فولکلور را می دیدم. این کار به نوعی ادای دین به نمایش سنتی کشورمان و نمایش های اقوام و... است.

خان محمدزاده ادامه داد: من در این مسیر دچار بی مهری شدم و برخی به شدت کم لطفی کردند؛ وقتی دیدند نمایش سنتی رگه هایی از المان های کلاسیک را برای خلاقیت و تنوع آورده با ما بد برخورد کرده و دل ما را شکاندند اما خوشبختانه برای مخاطب این تلفیق جذاب بود و ما مزد خود را از آن ها گرفتیم.

این هنرمند با ذکر این نکته که اجرای نمایشنامه های کلاسیک خارجی برای برخی اهالی تئاتر بدل به نوعی ژست شده و به همین علت سراغ نمایش های سنتی و فولکلور نمی آیند متذکر شد: این اتفاق در حالی است که ما باید نمایش های سنتی کشور خودمان را به صورت جذاب به مخاطبان ارائه کنیم. نمایش هایی که بر محور فرهنگ خودمان می چرخند و هویت فرهنگ ایرانی دارند باید به مخاطبان ارائه شود. متولیان فرهنگی و هنری کشور باید تلاش جدی در این راستا داشته باشند و فرهنگ نمایش دیدن ایرانی را در دل مردم جا بیندازند.

وی در همین راستا افزود: از سوی دیگر تئاتر نیاز به تبلیغات و حمایت دارد؛ حتماً بخش دولتی باید از تئاتر حمایت کند تا تئاتر از ناشناخته بودن بیرون بیاید. مخاطبان امروز تئاتر جزو اقلیت ها هستند و بخش مهمی از بدنه جامعه اصلاً نمی دانند تئاتر چیست و تئاتر را با مهمان بودن می شناسند. بنده معتقدم تئاتر هم مثل سینما باید هفته ای یک روز به صورت سیستماتیک نیم بها شود و اگر دولت سوبسید بدهد یا سالن ها تقبل کنند ما می توانیم مخاطبان انبوهی را به سمت سالن های نمایش بکشانیم.

گفتنی است در خلاصه داستان این نمایش آمده است: حاجی همراه زن و سه دخترش در تهران زندگی آرامی داشت تا اینکه سر و کله دختری از فرنگ پیدا میشود و زندگی اهالی خانه را دچار تحولاتی میکند.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.