به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری سینمای ایران روز گذشته نشست خبری نمایش "حضرت والا" به کارگردانی حسین پاکدل ب حضور کارگردان نمایش، عاطفه رضوی بازیگر نمایش، ونداد مساح زاده آهنگساز و گلناز گلشن طراح لباس نمایش در تالار امیرخانی خانه هنرمندان برگزار شد.

حسین پاکدل کارگردان نمایش در خصوص بصری بودن نمایش و استفاده از نمایه های بصری برای انتقال پیام به مخاطب گفت: داستان نمایش "حضرت والا" یک اتفاق تاریخی را روایت می کرد که در زمانی کوتاه اتفاقات بسیاری در آن رخ می داد و پیچیدگی های بسیاری داشت اگر قرار بود کل نمایش را با رد و بدل کردن دیالوگ به مخاطب منتقل کنیم باید حدود سه ساعت نمایش را روی صحنه می بردیم.

وی افزود: به دلیل درام سنگین نمایش از نشانه های نمایش برای انتقال پیام به مخاطب استفاده کردیم و دررنگ ها و دکور سعی کردیم بصری بودن نمایش را نشان دهیم تا مخاطب کم کم با دیدن این نشانه های بصری با نمایش همراه شود.

عاطفه رضوی که در این نمایش سه نقش را ایفا می کند در مورد چگونگی در آوردن نقش های خود بیان کرد: در این نمایش نقش "منیر" ، "پوران" و"سرور" را ایفا کردم و زمانیکه متن را می خواندم تا با نقش ها آشنا شوم خودم را جای نقش ها می گذاشتم و در ابتدا نمی دانستم که قرار است سه نقش به من محول شود و با شنیدن این موضوع جا خوردم ولی خوشحالم که این سه نقش را بازی کردم زیرا فرصتی بود که توانستم خودم را محک بزنم.

وی اضافه کرد: من بازیگری نیستم که تیپ سازی کنم و معتقدم تیپ سازی یک تخصص محسوب می شود من سعی می کنم نقش را از درونم بیرون آورم و آن را ایفا کنم. در تئاتر دو تجربه بازی در تئاتر داشتم که در هر با مهدی سلطانی هم بازی بودم که برای من افتخار است زیرا بازیگری است که در کارش تفکر دارد و یک بازیگر شرافتمند است.

وی در خصوص کم کار کردن خود در عرصه سینما اذعان کرد: از سال هفتاد و پنج فیلمی به من پیشنهاد نشد که مورد دلخواه من باشد که بخواهم در آن بازی کنم و تنا چند نقش از چند فیلم بود که از آن لذت بردم و دوست داشتم جای بازیگر آن باشم. در کل فضای کنونی سینما فضایی نیست که من در آن کار خود را آغاز کردم و کاملا تغییر کرده است.

گلناز گلشن طراح لباس این نمایش در خصوص تجربه کار با حسین پاکدل گفت: خوش شانسی بزرگی بود که با حسین پاکدل همکاری کنم زیرا گروهی که من با آنها کار کردم بسیار حرفه ای بودند و فضای نمایش "حضرت والا" من را به یاد نمایش "شکار روباه علی رفیعی می انداخت و بسیار فضای آن را دوست داشتم پاکدل برای طراحی لباس خیلی دست من را باز گذاشت و به من اعتماد کرد و اجازه داد کار خودم را انجام دهم وتنها در مورد فضای کار با من صحبت می کرد ولی چسزی را به من تحمیل نمی کرد.

حسین پاکدل در ادامه یاد آور شد: کارگردان تنها موظف است که شرح وضعیت را به عوامل خود دهد و بعد از آن به آن ها اختیار را بدهد تا هنر خود را پیاده کنند کارگردان حق ندارد برای آنها تعیین تکلیف کند او باید در مرود مسائل با عومل صحبت کند و به یک چیز مشخص و ثابتی برسد.

ونداد مساح زاده اهنگساز نمایش در خصوص چگونگی انتخاب موسیقی نمایش گفت: برای انتخاب موسیقی نمایش متن را چندین بار خواندم و سر صحنه حاضر شدم تا بتوانم مطابق با صحنه موسیقی را بسازم برای این نمایش باید موسیقی را انتخاب می کردم که فضای وهم و خیال آن را بتواند نشان دهد و به همین خاطر از یک ساز استرالیایی استفاده کردم تا بتواند حق مطلب را ادا کند.

وی بیان کرد: قسمت های دیگر نمایش یک حرکت ملودیک احتیاج داشت که به کمک کمانچه توانستیم این فضا را ایجاد کنیم. موسیقی در تئاتر نباید بر تئاتر مسلط شود بلکه باید در خدمت تئاتر باشد و به همین خاطر است که گوش کردن بسیاری از موسیقی های تئاتر بدون دیدن تئاتر بی معنی است.

حسین پاکدل در تاکید کرد: ما نباید موسقی را جدا از تئاتر بشنویم نمی توان انتظار داشت که موسیقی تئاتر را جدا از تئاتر شنید و از آن لذت برد در هیچ کجای دنیا مگر در مواقعی خاص این اتفاق نمی افتد.

این کارگردان در مورد اجرای نمایش خود در تماشاخانه ایرانشهر اظهار کرد: نمی توان تماشاخانه ایرانشهر را یک تئاتر خصوصی نامید زیراتئاتر خصوصی تعریف دیگری دارد در همه جای دنیا تئاتر های خصوصی را یک نهادی فرهنگی ماننند شهرداری مرود حمایت قرار می دهد و برای هر اجرا مبلغی را در اختیار گروه قرار می دهد گروه های خصوص جایی مشخص دارند که در آنجا به تولید تئاتر می پردازند و تئاتر های آنها تاریخ مصرف ندارد و چندین سال روی صحنه می رود و مورد استقبال قرار می گیرد.

انتهای پیام/ن.ف