دوشنبه ۱۳ دی ۱۳۸۹ - ۱۱:۱۳
نگاهی زنانه به هستی در مجموعه داستان "دو کام حبس"
مریم منصوری از انتشار نخستین مجموعه داستانش با عنوان "دو کام حبس" خبر داد و زنانگی را در این کتاب یک دریچه برای نگاه به دنیا دانست.
مریم منصوری در گفت و گو با خبرنگار ادبی خبرگزاری سینمای ایران گفت: نخستین مجموعه داستان من با عنوان "دو کام حبس" شامل 6 داستان است.
وی افزود: نام این داستان ها "یک داستان کافکایی بنویس"، میخواهم عاشقت شوم!" ، "تشنه"، "من یه اسبم"، "کفتر چاهی"، پیچیدگی و تاریکی" است.
منصوری گفت: تلاش کرده ام در هر یک از داستانها شیوه روایتی و به تبع آن زبانی دیگر را تجربه کنم و به همین سبب دراین مجموعه با زبانها و روایتهای متنوعی مواجهیم. اما در اغلب داستانها مضمونی به نوعی مورد توجه و پرداخت قرار گرفته است؛ عشق از دست رفته! تباهی و تاریکی که بالا میآید و نفس را تنگ میکند و تشنگی.
این نویسنده همچنین در تشریح اثرش گفت: حتی مضامین اجتماعی هم در این داستانها، از پس تنهایی آدمها پرداخت شده است. لایهای ظریف از زنانگی در اکثر داستانها دیده میشود. البته این به معنای پرداختن به ویژگیها یا دغدغههای صرف زنانه نیست و چه بسا که شخصیت محوری داستانی یک مرد باشد؛ کما این که در داستان "تاریکی" یا "کفتر چاهی" چنین است. زنانگی در این داستانها ابزاری برای ستیز با جنس مخالف و دریغ و افسوس بر داشتهها و نداشتهها نیست. بلکه اغلب دریچهای ست برای نگریستن به هستی. دریچهای که ویژگیها ، حساسیتها و توانمندیهای خاص خودش را دارد و طبیعیاست که تمام اینها منجر به نگاهی ویژه به هستی میشود و البته شخصی.
در پشت جلد کتاب سطرهایی از داستان "کفترچاهی" آمده که چنین است؛ "یادت هست؟ کلهی سحر، توی تاریکی، آرام از دهنهی چاه پایین میکشیدی تا کفتر چاهیها را توی خواب بگیری و بیندازی توی کیسه. گردنشان را میپیچاندی و تِق. پرهاشان را میکندی و جگر ریز و گرم اولین کفتر را خام خام میخوردی.
میگفتی ترد است. آفتاب زده بود که با کیسههای پُر، زیر پل راه آهن میایستادیم و قطار از بالای سرمان میگذشت. درست 7:30. و تو قهقاه میزدی و هوه! حال میکردی که نعره میزنی و خودت هم صدایت را نمیشنوی که زیر چرخهای قطار، روی ریل گم میشد. یادت هست؟"
"دو کام حبس" نوشته مریم منصوری از سوی نشر چشمه منتشر شده است.
انتهای پیام/ن.ف
ارسال نظر