در اختتامیه جشنواره فیلم فجر سال گذشته (دوره ۳۶) رئیس سازمان سینمایی وقت (مهندس حیدریان) جهت آرام ساختن سیل اعتراضات به حذف بخش نگاه نو (فیلم اولیها) اعلام کرد یک جشنواره مختص فیلم اولیها برگزار میکنیم، جشنوارهای که فقط در همان روز گفته شد و دیگر هیچ، دریغ از یک توضیح ساده یا یک معذرت خواهی.
امسال دوباره این بخش به جشنواره برگشته است و لیست ۱۰ فیلم انتخاب شده هم اعلام شد، اما باز حرف و حدیث زیادی به همراه دارد مانند اینکه ۲ فیلمساز این فیلم فیلم اولی نیستند بلکه فیلم دوم آنهاست و یکی از فیلمها هم هم سال گذشته به جشنواره ارائه شده و هم اینکه در چندین فستیوال خارجی نشان داده شده است.
مدیر دبیرخانه سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر تاکید کرد مطابق آئیننامه، حضور در جشنوارههای خارجی مانع پذیرش فیلمها در جشنواره نمیشود.
در همین راستا روح الله حجازی کارگردان سینما دراستوری اینستاگرامش مطلبی منتشر کرد: « متاسفانه با استناد به همین آئین نامه، وقتی فیلم "زندگی مشترک آقای محمودی و بانو" پس از یک سال رفع توقیف شد و در جشنواره مونترال حضور داشت، به همین بهانه(با اینکه توسط هیئت انتخاب، انتخاب شده بود) نگذاشتند در بخش ملی جشنواره فجر حضور داشته باشد! هر سال همانطور که دلشان بخواهد آئین نامه را تفسیر می کنند! »
بهرحال رویه ثابت جشنواره فجر این است که هر سال مجموعه ای از اتفاقات غیر منتظره را با خود به همراه داشته باشد.
در تمام جهان یکی از مهمترین راههای معرفی فیلمسازان جوان(علی الخصوص فیلم اولی) و مستقل حضور در جشنواره ها است، و در جشنواره های داخلی کشور خودشان این تمهید برای آنها مهیاتر است، تا خون جوانی به سینمای کشور تزریق شود.
در کشور خودمان هم این مهم مسبوق به سابقه است مانند آیدا پناهنده "ناهید" ، نیما جاویدی "ملبورن"، سعید روستایی"ابد و یک روز" ، محمد حسین مهدویان "ایستاده در غبار"، و...
در جشنواره فجر دوره ۳۲ (سال ۱۳۹۲) تعداد فیلمهای بخش نگاه نو(فیلم اولی) ۱۹ فیلم است از میان آنها "ملبورن"، "چند متر مکعب عشق" و "سیزده" در جشنواره معتبر دنیا به نمایش در می آیند و جایزه ها می گیرند. در همین دوره ۲۲ فیلم برای بخش رقابت مستند انتخاب شده اند.
در جشنواره فجر ۳۳ (سال ۱۳۹۳) تعداد فیلمهای بخش نگاه نو(فیلم اولی) ۱۱ فیلم است ولی بخش هنر و تجربه هم اضافه شده که در آنجا هم ۱۲ فیلم به رقابت می پردازند، از هر دو بخش فیلمهای "احتمال باران اسیدی" ، "بدون مرز"، "جامهدران" ، "چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت" ، "در دنیای تو ساعت چند است" ، "روز مبادا" و "ناهید" مطرح شده و در جشنواره های جهانی می درخشند.
در جشنواره فجر ۳۴ (سال ۱۳۹۴) یازده فیلم در بخش "نگاه نو" است و ۱۱ فیلم در "هنر و تجربه" که از میان این ۲۲ فیلم "ابد و یک روز" ، " ایستاده در غبار" ، "برادرم خسرو" ، "خانه ای در خیابان ۴۱" ، "ممیرو" ، "یک شهروند کاملا معمولی" و "من" مورد توجه داخل و خارج قرار می گیرند.
در جشنواره فجر ۳۵ (سال ۱۳۹۵) کمی قوانین تغییر کرد و فیلم اولیهای انتخاب شده با بخش "سودای سیمرغ" همگی در یک بخش بودند و برای هنر و تجربه هم دو فیلم انتخاب شد. اما در واقع هر دو فیلم هنر و تجربه هم فیلم اولی بودند و مجموعا ۱۰ فیلم اولی داشتیم. که در میان آنها "ائو(خانه)" ، " کوپال" ، "خوب، بد، جلف" و "ویلاییها" مورد استقبال بیشتر قرار می گیرند.
در جشنواره فجر ۳۶ (سال ۱۳۹۶) که با استدلال ارتقا کیفیت و صرفه جویی اقتصادی و ... ناگهان تعداد فیلمهای "نگاه نو"(فیلم اولی) از حداقل ۱۰ فیلم به ۳ فیلم کاهش پیدا کرد، بخش فیلمهای "هنر و تجربه" حذف شد! و سهم سینمای مستند ایران فقط ۲ فیلم بود. از طرفی دیگر همه فیلمها یعنی ۲۲ فیلم داستانی(با سه فیلم اولی)، ۲ فیلم مستند و ۱ فیلم انیمیشن همگی با هم داوری میشود!
هیچ کس هم جوابگو نبود که چگونه میتوان فیلمهای "داستانی" ، "انیمیشن" و "مستند" را در یک بخش با هم داوری کرد؟ مثلا در بخش فیلمبرداری، مستندی مانند (زنانی با گوشواره های باروتی) که فیلمبردار در خط مقدم نبرد با داعش است اصلا قابل داوری با فیلمهای داستانی است؟ یا برای انتخاب بهترین بازیگر انیمیشن و داستانی باید چه معیاری در نظر گرفت؟
با این لیست فیلم اولیهای (نگاه نو) نشان از یک نگاه رو به جلو در جشنواره فجر امسال است، اما باید از دبیر جشنواره پرسید اگر حذف بخش نگاه نو در پارسال لازم بود امسال چرا دوباره این بخش باز گشته است و از سوی دیگر اگر تصمیم غلطی بود چرا امسال دوباره این بخش را برگرداندهاید؟
در جشنوارهای که دبیر آن در ۲ سال یک نفر (ابراهیم داروغه زاده) است چنین تناقضاتی قابل فهم نیست و طبق معمول دریغ از یک توضیح ساده یا یک معذرت خواهی!
*عصر ایران
ارسال نظر