سه‌شنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۱:۲۴

سینماگران و جشنواره فجر سی و هفتم/۲

رافعی: ناهماهنگی در چینش فیلم های جشنواره فجر وجود دارد/ اداهای روشنفکرنمایی بلای خانمانسوز سینماگران شده است

عباس رافعی در پنجمین روز بیستمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها

سینماپرس: عباس رافعی کارگردان سینما پس از اتمام سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر گفت: ناهماهنگی در چینش فیلم های جشنواره فجر همیشه وجود وجود دارد و اتفاقی آزاردهنده است، رویکرد جشنواره به درستی روشن نیست و همین باعث می شود مثلاً دبیر جشنواره فیلمی را رد کند که شورای پروانه ساخت تأکید داشته آن فیلم استراتژیک است و باید ساخته شود!؛ این رویه سال ها است که در جشنواره فیلم فجر تکرار می شود.

کارگردان فیلم سینمایی «آفتاب بر همه یکسان می تابد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما نه تنها در جشنواره فیلم فجر شاهد یک دستی نیستیم، که در سازمان سینمایی هم این یک دستی و وحدت نظر و رویکرد وجود ندارد! ما مدت ها است شاهد هستیم بسیاری از معاونان وزارت ارشاد نسبت به عملکرد این وزارتخانه معترض هستند! مدیران کل با یکدیگر هماهنگ نیستند! شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش سازمان سینمایی با یکدیگر تعامل ندارند و همفکر نیستند و همه این ها باعث می شود حوزه فرهنگ و هنر دچار آشفتگی شدید شود.

وی ادامه داد: جشنواره فیلم فجر نیاز به سیاست گذاری جامع و مشخص و غیرقابل تغییر دارد؛ این جشنواره دولتی است و همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود و از این رو باید به معنا و محتوای مرتبط با ایام برگزاری اش همخوانی داشته باشد که خوشبختانه وقتی فیلم هایی مانند «شبی که ماه کامل شد» از این رویداد جایزه می گیرند مشخص می شود که رویکرد نظام و مدیران سینمایی حمایت از آثار استراتژیک است و این فیلم ها باید الگوی دیگر سینماگران شوند.

رافعی در پاسخ به این سوأل که به نظر شما چرا برخی فیلم های استراتژیک و ارزشی پشت در جشنواره می مانند و در عوض فیلم هایی در این رویداد نمایش داده می شود که قرابتی با اسلام و انقلاب اسلامی ندارد که «آوازهای سرزمین من» ساخته جنابعالی هم یکی از آن آثار است اظهار داشت: همانطور که پیش از این تأکید کردم عدم یک دستی و هماهنگی میان مسئولان سازمان سینمایی و جشنواره فیلم فجر باعث بروز چنین اتفاقاتی می شود. جشنواره باید دارای ثبات باشد و موضع اش در قبال همه فیلم ها و محتوای شان باید از قبل قابل تشخیص باشد.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه اداهای روشنفکرنمایی بلای خانمانسوز سینماگران شده است اظهار داشت: ما مدتی است که شاهد اعتراضاتی عجیب در جشنواره فیلم فجر هستیم؛ به خصوص برخی از فیلمسازان جوان از گرد راه نرسیده معترض هستند و زیاده خواهی می کنند. به نوعی می توان گفت پز اپوزوسیون گرفتن دلیل اصلی اعتراضات شده است.

وی افزود: هیچ کس در جشنواره راضی نیست! مثلاً کسی که جایزه بهترین فیلم گرفته می گوید چرا جایزه بهترین کارگردانی را به فیلمم نداده اند. یکی دیگر که می گوید چرا به همه عوامل فیلم من جایزه نداده اند! همه این اتفاقات تلخ و غیرمنطقی و ناراحت کننده است.

رافعی سپس با اشاره به حرکت ناپسند همایون غنی زاده در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر گفت: این آقای تازه کارگردان شده که امسال رفتاری جدید و بسیار عجیب از خود بروز داد! این ها همه به دلیل همان ژست ها و پزها و اداهایی است که مسئولان جلوی آن ها را نگرفته اند. معلوم نیست این اعتماد به نفس کاذب و این خودباوری و خودبزرگ بینی عجیب و زیاده از حد در میان فیلمسازان به خصوص فیلمسازان نسل جوان چرا وچطور به وجود آمده است؟

کارگردان فیلم سینمایی «فصل فراموشی فریبا» خاطرنشان کرد: شما یا جشنواره را قبول دارید و فیلم تان را به جشنواره می دهید یا قبول ندارید و نمی دهید! دلیل اعتراض تان چیست؟ چطور حتی وقتی جایزه هم می گیرد اعتراض می کنید؟ من نمی دانم این رفتارهای عجایبی کی می خواهد در سینمای ما تمام شود!؟ بنده خودم امسال فیلم جدیدی به نام «بهت» ساخته ام که آن را به جشنواره ندادم چون معتقدم که فیلمم برای اکران مناسب است نه جشنواره، نه فیلمم را دادم و نه آشوب راه انداختم که مثلاً چرا فیلمم انتخاب نشده است! باید قواعد یک جشنواره و مسابقه را پذیرفت.

این فیلمساز در پاسخ به این سوأل که فکر می کنید به چه علت این خودبزرگ بینی ها در میان فیلمسازان زیاد شده اظهار داشت: آقایان نه تولیدات سالانه سینمای ایران را می بینند نه سینمای جهان را به صورت جدی رصد می کنند و به همین علت وقتی یک فیلم ولو خیلی معمولی هم می سازند فکر می کنند که متفاوت تر از سایر تولیدات سینمایی کاری انجام داده اند و نمی فهمند و یا خود را به نادانی می زنند که بهتر از اثر آن ها هم وجود دارد. بنده معتقدم کسی که نسبت به پیرامون خودش جاهل باشد همیشه فکر می کند که بهترین است!

رافعی در پایان این گفتگو افزود: امروزه نه تنها در سینما که در سایر رشته های هنری نیز وضعیت به همین شکل است؛ طرف یک ترم کلاس عکاسی شرکت می کند فکر می کند که بهترین عکاس شده و بهترین نگاه را دارد. دیگری فکر می کند بهترین نویسنده است! این اتفاقات که در جامعه ما فراگیر شده بسیار بد و مخاطره آفرین است و نشان می دهد که جامعه ما به خصوص جامعه هنری در تاریکی و جهالت به سر می برند و باید تدبیری برای این اتفاق از سوی مسئولان مربوطه اندیشه شود.

اخبار مرتبط

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.