سخنگوی مرکز توسعه سینمای کودک در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنیاد سینمایی فارابی متولی اصلی سینمای کودک است و وظیفه دارد حمایت ویژه ای از این گونه مهم سینمایی داشته باشد اما متأسفانه سیاست گذاری ها در این نهاد اصلاً دقیق و سنجیده نیست.

وی در همین راستا خاطرنشان کرد: بنده به تازگی مطلع شده ام که ۵۳ فیلم کودک در کمدهای فارابی خاک می خورند و قابل نمایش نیستند!؛ این اتفاق نشان دهنده آن است که سیاست های مسئولان این نهاد سینمایی در سال های اخیر برای انتخاب متون و تولید آثار اشتباه بوده که منجر به چنین رخدادی شده است. بنده در همین خصوص به آقای ایل بیگی به عنوان قائم مقام این بنیاد تذکر دادم که شما چرا افرادی را در شورای فیلمنامه کودک به کار گمارده اید که تنها بر اساس سلایق خودشان خط مشی فیلمنامه ها را تعیین می کنند و به فکر مخاطبان نیستند؟

هاشمی تصریح کرد: وجود شورای فیلمنامه کودک در بنیاد سینمایی فارابی عین دیکتاتوری است و باعث تولید فیلم های نازل در این ژانر می شود، بنده معتقدم اساساً وجود چنین شورایی به نفع سینمای کودک نیست، افرادی که در این شورا حضور دارند به اندیشه نویسندگان نفوذ می کنند و بر اساس سلایق خود که برگرفته از منویات دولتی است فیلمنامه ها را تغییر می دهند و به همین علت ما با فیلمنامه های الکن و بی محتوا در این ژانر روبرو می شویم. با وجود چنین شورایی هرگز امکان ندارد فیلم خوب و پرفروشی در سینمای کودک ساخته شود. من چنین شورایی را که قرار است فیلمنامه ها را مثله کند قبول ندارم. کسانی که در این شورا کار می کنند به اندیشه فیلمسازان و فیلمنامه نویسان نفوذ می کنند و بنده تأکید می کنم که آن ها و بنیاد سینمایی فارابی حق ندارند اندیشه فیلمسازی را تغییر دهند.

این سینماگر متذکر شد: کاری که بنیاد سینمایی فارابی انجام می دهد گناه مطلق است! ای کاش مسئولان این نهاد سینمایی به جای اینکه در پی کمیت باشند کمی هم به کیفیت آثار فکر کنند. سینمای کودک نیاز به مخاطب شناسی دارد، ما باید کودکان را بشناسیم، بنده به عنوان یک فیلمساز گیر افتاده در این وادی که به شدت و سرعت فیلم هایم را می سازم صحبت کنم؛ ای کاش سینماگران و مدیران سینمایی ما هم به این مسائل توجه کنند.

کارگردان سری فیلم های کودکانه «پیشونی سفید» در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه چند اتفاق نسبتاً خوب در سینمای کودک رخ داده که باعث شده به نظر آید می توان دورنمای خوبی را برای این گونه سینمایی متصور شد اظهار داشت: این اتفاقات خوب با چند شرط می توانند رخ بدهند. مهمترین مسأله آن است که سینمای کودک نیاز به اکران مناسب دارند و خوشبختانه مسئولان سینمایی تلاش کردند تا شرایط خوبی برای اکران فیلم های کودک فراهم شود. آن ها شرایطی برای پخش کننده های فیلم کودک در نظر گرفتند که نشان از اهتمام جدی شان برای رشد این گونه سینمای داشت.

وی افزود: این ها آفرهای خوبی است که کمی امید را در دل ما سینماگران کودک ساز زنده کرده است؛ همین که مسئولان متوجه شده اند کودکان باید به سینما بروند و اگر این نسل به سینما رفتن عادت نکنند، سال ها بعد چشمه سینما خشک می شود، خوب است! اما با همه این مثبت اندیشی ها باید عرض کنم ما دچار اتفاقات عجیب و غریبی در سینمای کودک هستیم.

این فیلمساز تأکید کرد: یکی دیگر از معضلات مهم سینمای کودک فقدان سرمایه گذار است. متأسفانه به دلیل عدم انگیزه های اقتصادی در سینمای کودک سرمایه گذاران رغبتی برای فعالیت در این حوزه نشان نمی دهند. بنده به عنوان یک فیلمساز کودک به آن ها حق می دهم چرا که طی سال های اخیر به غیر از سری فیلم های «پیشونی سفید» فیلمی در سینمای کودک ساخته نشده که بتواند با استقبال کودکان روبرو شده و در اذهان آن ها ماندگار شود.

هاشمی در همین راستا با بیان اینکه حتی فیلم های «شهر موش ها۲» و «کلاه قرمزی» هم به درد کودکان و نوجوانان امروزی نمی خوردند اظهار داشت: این فیلم ها برگرفته از نوستالژی های کودکان ده ۶۰ بودند، هیچ چیز از این فیلم ها در ذهن کودکان امروز باقی نماند و آن ها حتی اشعار این فیلم ها را حفظ نکردند. بچه ها اصولاً از این فیلم ها استقبال نکردند و بیشتر جوانان نوستالژی باز به تماشای این فیلم ها رفتند. با این شرایط ما باید به سرمایه گذاران حق بدهیم که به سینمای کودک ورود نکنند.

وی تأکید کرد: شاید بنده تنها فیلمسازی باشم که طی این سال ها همه تلاشم را به کار بردم تا با جذب سرمایه فیلم کودک تولید کنم، من همه هستی اقتصادی ام را دچار مخاطره کردم تا سینمای کودک را از سکته نجات دهم. البته امروز خوشحالم که «پیشونی سفید» ها تا اندازه ای توانستند وضعیت سینمای کودک را دچار بهبود کنند اما با این همه تأکید دارم که تا به میزان تولیدات اضافه نشود و تا حمایت ویژه از سوی مسئولان نباشد محال است که اتفاق بدیعی در سینمای کودک بیفتد.

بازیگر مهمان مجموعه «محله گل و بلبل» در ادامه اظهاراتش با انتقاد شدید از بی توجهی برخی اهالی سینما نسبت به سینمای کودک ابراز داشت: من بسیار متأسفم که بازیگران درجه یک سینما، فیلم کودک را جدی نمی گیرند و از حضور در این گونه فیلم ها هراس دارند. مثلاً بنده اخیراً به یکی از بازیگران مشهور سینما پیشنهاد دادم تا در فیلم جدیدم که این روزها در مرحله پیش تولید آن هستم نقشی ایفا کند اما ایشان به من اعتراض کرد که «آقا من گربه بشوم؟ این برایم بد است»!

هاشمی افزود: این آفتی بزرگ در سینمای ایران است؛ متأسفانه دست اندرکاران سینمای کشور اهمیت سینمای کودک را درک نکرده اند، دقیقاً برخلاف آنچه ما در سینمای جهان شاهد هستیم که بازیگران مطرح و سایر فعالان سینمایی در رشته های مختلف برای حضور در فیلم های کودک سر و دست می شکنند!

وی در همین رابطه اظهار داشت: بنده برای رفع این مانع مهم به آقای تابش که امسال دبیری جشنواره را بر عهده دارند پیشنهاد دادم که جوایزی برای بخش بازیگری بزرگسال و سایر رشته های سینمایی از جمله جلوه های ویژه، گریم، طراحی صحنه و... در نظر بگیرند تا بلکه از این رهگذر کمی سینمای کودک توسط دست اندرکاران سینما جدی گرفته شود. این وظیفه متولیان سینمای کودک است که تدبیری برای رشد و ارتقای سینمای کودک داشته باشند، در زمانه ای که جشنواره فیلم فجر سینمای کودک را تحویل نمی گیرد و این فیلم ها اصلاً امکان دیده شدن و داوری درست در سینمای کشور را ندارند، جشنواره فیلم کودک موظف است که به صورت ویژه به سینمای کودک توجه کند.

بازیگر فیلم سینمایی «اخراجی ها» یکی دیگر از معضلات مهم جشنواره فیلم کودک را وجود داورانی دانست که به زعم وی به درد این کار نمی خورند، هاشمی در این باره گفت: من نمی دانم به چه دلیل و منظقی طی سال های اخیر ما با داورانی در جشنواره فیلم کودک روبرو بودیم که اصلاً ربطی به سینمای کودک ندارند، بهروز شعیبی و سروش صحت چرا باید برای داوری جشنواره فیلم کودک انتخاب شوند؟ افرادی مانند غلامرضا رمضانی و ابراهیم فروزش که فقط درباره کودکان فیلم ساخته اند چرا باید داور فیلم های کودک شوند؟ سینمای کودک و نوجوان تعریفی دارد که متأسفانه در کشور ما تعریف آن درست جا نیفتاده و به همین علت هم ما با این اتفاقات عجیب روبرو هستیم.

هاشمی در خاتمه این گفتگو افزود: ما برای بالندگی و رشد کودکان و نوجوانان نیاز به تولیدات مناسب و ویژه داریم؛ اگر امروز جامعه ما به سمت بزه می رود به دلیل آن است که کودکان و نوجوانان ما در فیلم ها و سریال ها پاکی ها و درستی ها را یاد نگرفته اند؛ این مایه تأسف است که سینما و تلویزیون در این سال ها تلاشی برای تولید آثار مناسب کودکان و نوجوانان نداشته اند و باعث شده اند تا امروزه ما با چنین بحرانی روبرو شویم.