دوشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۰:۳۸

نگاهی به فیلم سینمایی «بی صدا حلزون»

اضطرابی کاغذی به نام بی صدا حلزون

فیلم سینمایی بی صدا حلزون

سینماپرس: قصه تک خطی این فیلم می توانست با یک کارگردانی دقیق تر در اجرا و پرداخت بهتر عمل کند؛ اما تجربه کم آقای کارگردان باعث شد تقریبا هیچ نکته مثبتی از این فیلم به ذهن خطور نکند.

محمدرضا مهدوی­ پور/ بهرنگ دزفولی زاده که پیش از این سابقه عکاسی فیلم در پروژه های سینمایی متعددی را دارد اولین فیلم سینمایی خود به نام «بی صدا حلزون» را ساخته است. فیلمی که با اغماض می توان آن را یک تله فیلم دانست. اثری با یک قصه کاملا معمولی و البته یک اجرا ضعیف بالاخص در بازی نقش اصلی زن آن که مخاطبان سینما را آزار می دهد و این در حالی است که عموم بازی های بازیگران به جز بازی کنترل شده و متفاوت مهران احمدی برای فیلم و سایر بازیگران دستاوردی قابل مشاهده نیست و این نکته را نیز می توان به نقاط ضعف فیلم اضافه کرد.



فیلم سینمایی «بی صدا حلزون» سعی دارد تا به ترسیم فراز و نشیب هایی که الهام با بازی هانیه توسلی برای عمل کاشت حلزون فرزندش طی می کند را به تصویر بکشد. الهام و همسرش سعید که هردو ناشنوا هستند و به دلیل اختلاف در جریان کاشت حلزون مهرشاد؛ فرزند کر و لالشان از یکدیگر جدا شده اند و این در حالی است که  الهام به شدت پیگیر عمل فرزند است زیرا اگر مهرشاد به موقع عمل نشود نمی تواند به مدرسه عادی برود، و به دلیل مزایای شنوا بودن اصرار بر عمل دارد، اما سعید با کاشت حلزون مخالف است زیرا معتقد است با شنوا شدن فرزند، خودش تنها می شود. او تمام تلاشش را برای جلوگیری از این کار انجام می دهد و سعی دارد هرکس که به الهام کمک می کند را از او دور کند. در این بین با امیر، کارفرمای الهام در آتلیه که قصد تامین هزینه عمل  را دارد درگیر شده و کشته می شود. الهام پس از پی بردن به موضوع با او به تفاهم می رسد که در ازای پرداخت پول عمل مهرشاد، سکوت کند.


قطعا می توان گفت که قصه «بی صدا حلزون» قابلیت یک فیلم کوتاه معمولی را داشته است. در واقع تمام ماجرا به عدم امکان استفاده مهرشاد از مدرسه عادی و سقف زمانی استفاده از کمک هزینه برای انجام عمل، ارتباط دارد. در این بین مشکلات این افراد و چالش های انجام عمل و یا ادامه زندگی با شرایط فعلی نیز مطرح می شود. که این قصه تک خطی معمولی می توانست با یک کارگردانی دقیق تر در اجرا و پرداخت بهتر عمل کند؛ اما تجربه کم آقای کارگردان باعث شد تقریبا هیچ نکته مثبتی از این فیلم به ذهن خطور نکند و حتی نتواند پیام درستی را منتقل سازد و در مجموع می توان شروع ناامید کننده ای در کارنامه وی تصور کنیم.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.