به گزارش سینماپرس، مبهم بودن آرای مردمی از نکات منفی جشنواره سی‌ونهم فجر است و تاکنون صرفاً تعداد مشارکت‌کنندگان در آرای مردمی فیلم‌ها اعلام شده است، نه کیفیت این آمار! موضوعی که بیش از هر چیز شائبه تقلب و آمارسازی را در اذهان پدید آورده و حتی سبب شده تا برخی کارشناسان این اقدام را سیاست جدید دولت تدبیر و امید در سال پایانی معرفی و رسما اعلام نمایند: سیاستگذاری‌های منفعلانه سازمان سینمایی در تشدید دوگانگی بین نظر حاکمیت و مردم بی تاثیر نبوده است! بعید نیست اعتدالیون در سال آخر برای توجیه جایزه مردمی به شیشلیک، جایزه اصلی جشنواره فیلم فجر را به تولیدات سپاه و بسیج، یعنی منصور و یا تک تیرانداز اهدا کنند! باید مراقب بود.

البته ذهنیت پیگیری سیاست دو قطبی سازی توسط جشنواره فجر آن هم به واسطه دست کاری در نحوه رای گیری و کیفیت مخدوش آرا اگر چه با اضافه نمودن سانس فوق العاده برای سه فیلم «شیشلیک»، «بی‌همه چیز» و «ابلق»، بیش از پیش تشدید گردید. اما این موضوع آن زمان قوت بیشتری گرفت که برگزار کنندگان جشنواره به یکباره تصمیم گرفتند تا پس از گذشت هفت روز از برگزاری جشنواره، شرکت ارسال‌کننده پیامک‌های آرای مردمی «فجر ۳۹» را تغییر دهند و در بیانیه‌ای رسمی مدعی شوند: با توجه به وصول گزارش‌هایی مبنی بر عدم دریافت پیامک‌های بخش «آرای مردمی» به اطلاع مخاطبان گرامی سی و نهمین جشنواره فیلم فجر می‌رساند با تعویض شرکت ارسال‌کننده پیامک، در روز شنبه ۱۸ بهمن ماه برای تمام بینندگانی که در آرای مردمی شرکت نکرده‌اند (اعم از آنکه پیامک دریافت نکرده‌اند یا پاسخ نداده‌اند) مجدداً پیامک ارسال می‌شود.

اقدامی که سبب شد تا ذهنیت سیاسی کاری توسط متولیان جشنواره سی و نهم ابعاد جدیدتری به خود گرفته و این نظریه تقویت شود که: برخی در تلاشند تا سیمرغ جایزه مردمی تماشاگران جشنواره فیلم فجر به دلیل موفقیت‌های کمدی رضا عطاران و پژمان جمشیدی، اهدا شود به تلخ‌ترین، سیاه‌ترین و توهین آمیزترین فیلم تاریخ سینمای کشور به ایرانیان؛ یعنی فیلم شیشلیک! و این یعنی بزرگترین فاجعه در عرصه فرهنگ عمومی!