به گزارش خبرگزاری سینمای ایران، هرچند ژانر دو نوازی در بین ایرانیان از گذشته تاکنون جذاب بوده است اما پس از انقلاب تا دهه 70 کمتر به این امر پرداخته شده و اکثر آهنگسازان به ساخت آهنگ ترانه ها روی آوردند. نسل جوان پویا امروزی به دنبال ظرایفی است که تکنوازان و همنوازان قدیمی را به شکلی دیگر با روحیه جوان امروزی بازآفرینی می کند.

آلبوم "واژه تنهایی" علیرغم کاستی هایی که دارد از این منظر قابل توجه است که به دنبال تعریف دیگری برای دونوازی سنتور و تنبک می گردد، حال تا چه حد موفق بوده است باید آن را شنید.

این آلبوم با سنتورنوازی محسن غلامی نوازنده سنتور و احمد مستنبط نوازنده تنبک در دو بخش اجرا شده است که بخش نخست آن با پنج قطعه در دستگاه سه گاه و دشتی قطعاتی چون مارال (دونوازی سنتور)، سلو آوازی، چهار مضراب گلبرگ (سه گاه)، سلو آوازی و چهار مضراب خیال (دشتی) نواخته است.

بخش دوم "واژه تنهایی" در دستگاه همایون با کوک "می" 6 قطعه را با عناوین دل انگیز، سلو آوازی، سلو آوازی بیداد، چهارمضراب (بیداد)، سلو آوازی و قطعه ای در اصفهان تنظیم کرده است.

این آلبوم را مؤسسه فرهنگی هنری راوی آذر کیمیا در 64 دقیقه منتشر کرده است.
انتهای پیام/ج