به گزارش خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران، این مراسم از ساعت 10 صبح با حضور اهالی موسیقی، سینما و خانواده این هنرمند فقید برگزار شد و طی آن تعدادی از هنرمندان جامعه موسیقی پیرامون ویژگی های هنری و اخلاقی آندره آرزومانیان به سخنرانی پرداختند.

آندره هنرمندی خود آموخته بود
در بخش ابتدایی این مراسم محمد سریر به دعوت فاضل جمشیدی که اجرای برنامه را بر عهده داشت پشت تریبون قرار گرفت و گفت: صحبت کردن درباره آندره در این شرایط برای من کار بسیار بسیار سختی است. آندره آروزمانیان نامی است که در اکثر آثار موسیقی 4 دهه اخیر دیده می شود و این نشان از فعالیت گسترده این هنرمند دارد.

این آهنگساز و عضو هیئت مدیره خانه موسیقی در ادامه افزود: در آهنگسازی آثار بسیاری از این هنرمند در سینمای ایران طنین انداز شد؛ در حوزه نوازندگی و همچنین موسیقی با کلام نیز آندره فعالیت های بسیار درخشانی داشت که به دلیل حجب و حیا و افتادگی که همواره در رفتار او وجود داشت نامش کمتر مطرح می شد.

سریر تاکید کرد: آنچه من از آندره آموختم کار متعهدانه بوده است و کمتر هنرمندی را با این درجه از تعهد کاری دیده ام. او همیشه می گفت من یک هنرمند خود آموخته هستم و واقعا هم اینگونه بود چرا که ما هرگز نتوانستیم بفهمیم آندره این همه توانایی و ارائه احساس در اجراها و آثارش را از که آموخته است. بسیاری از هنرمندان بزرگ چنین شخصیتی دارند. آرزومانیان هنرمند به دنیا آمد و من اعتقاد دارم که هیچ هنرمندی با وجود داشتن چنین آثاری هرگز نمی میرد چرا که همواره یادش با شنیده شدن آثارش برای مردم زنده خواهد ماند.

آندره قطعه مرگ را زودتر از انتظار نواخت
حسن ریاحی پور نیز به عنوان دومین سخنران این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و گفت: من آندره را از سال های بسیار دور می شناسم. آن زمان منزل پدری آندره که کلارینت می نواخت در حوالی نارمک بود. برادرش "روبن" نیز پیانو می نواخت و آهنگساز خوبی هم بود. من هر از چند گاهی به منزل پدری آندره می رفتم و آثار پدر و برادرش را گوش می دادم. آندره نیز در بین این ملاقات ها با وجود اینکه تنها 7 – 8 سال بیشتر نداشت قطعاتی را برای من اجرا می کرد که برایم بسیار جالب بود و همین موضوع نشان از استعداد درخشان او داشت.

ریاحی پور در ادامه افزود: این هنرمند در نوازندگی بسیار شیرین نواز و با تکنیک بود و از نظر اخلاقی نیز بسیار مودب و خوش مشرب بود. من مطمئنم که هنرمندان برای همیشه در دل مردم زنده خواهند ماند و آندره هم به واسطه آثارش چنین است.

کارن همایونفر در بخش دیگری از این مراسم به دعوت جمشیدی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: من متاثر تر از آن هستم که درباره آندره بخواهم صحبت کنم فقط از همین جا از طرف نوازنده های پیانو و کانون آهنگسازان سینما از تمام کسانی که در این مراسم حضور دارند تشکر می کنم.

بابک صحرایی نیز ضمن تشکر از حاضران، ترانه "پیانو" را که با نوازندگی آندره برای کاری از مانی رهنما نواخته شده بود دکلمه کرد.

صحرایی همچنین درباره آرزومانیان تاکید کرد: وقتی ما این کار را با همکاری آندره ضبط می کردیم هرگز فکر نمی کردیم او به این زودی بخواهد قطعه مرگ را بنوازد و از میان ما برود.

آرزومانیان نماینده ارامنه ایران در موسیقی بود
لوریس چکناواریان نیز درباره آروزمانیان گفت: آندره یک دوست و یک موسیقیدان بزرگ برای من بود و امروز بسیار از درگذشت این هنرمند متاثر هستم. آندره نماینده بزرگ ارامنه ایران در موسیقی این مملکت بود و من این ضایعه بزرگ را به جامعه ارامنه ایران و همچنین مردم ایران تسلیت می گویم.

این موسیقیدان در ادامه افزود: امیدوارم که بتوانم تا پایان امسال بخشی از ساخته های آندره را به همراه ارکستری آماده کرده و در کنسرتی به یاد آرزومانیان اجرا کنم.

مانی رهنما نیز در بخش پایانی این مراسم بخشی از قطعه "پیانو" را به صورت زنده برای حاضران به یاد آندره آرزومانیان اجرا کرد.

در پایان این مراسم حاضران پیکر این هنرمند فقید را به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) تشییع کردند.
انتهای پیام/ج