به گزارش خبرنگار تلویزیون سینماپرس، شب گذشته نشست رسانه‌ای سریال «بچه‌های نسبتا بد» با حضور سیروس مقدم؛ کارگردان، زمانی، انتخاب کننده بازیگران، پیمان عباسی؛ نویسنده و رضا فیاضی، اشکان خطیبی، حمید گودرزی، شیوا خسرومهر، شهرزاد کمال زاده و نیکی مظفری برگزار شد.

سیروس مقدم در ابتدای این نشست در پاسخ به پرسش خبرنگار سینما پرس در رابطه با تکنیک خاص تصویربرداری و غریب بودن فضای سریال از لحاظ کارگردانی برای مخاطب ایرانی عنوان کرد: هیچ قانون نوشته شده‌ای در دنیا وجود ندارد که عمر آن بیش از 15 یا 20 سال باشد، حتی قوانین سفت و سخت سیاسی و اجتماعی نیز دچار تغییرات می شوند زیرا زندگی بشر و افکار او دستخوش تغییر می شود به همین علت قاعده ای کلی و تغییرناپذیر برای کادر بندی، ساختار، میزانسن و ... نیز نمی تواند وجود داشته باشد.

وی در همین رابطه ادامه داد: تکامل در سبک های هنری همیشه وجود داشته است، برای مثال ترجمه رمان «صدسال تنهایی» گابریل گارسیا مارکز که به سبک رئالیسم جادویی نوشته شده بود در نگاه اول تعجب تمام نویسندگان را برانگیخت و بعد به تدریج رواج پیدا کرد بر همین اساس به عنوان فردی که کار تصویر و سریال انجام می‌دهد باید به خودمان حق بدهیم که قدم‌های روبه‌جلو برداریم.

مقدم با بیان اینکه از کارهایی که از لحاظ ساختار، نوع روایت قصه، میزانسن و... به شدت شبیه به یکدیگر شده اند به شدت دلزده شده است، ادامه داد: من احساس کردم به عنوان یک هنرمند باید یک قدم جلوتر از دیگران حرکت کنم، این نوع از تصویربرداری اختراع من نیست بلکه سلیقه، نوع نگاه و قصه‌گویی و تعریف ماجرا از دیدگاه من با کارگردان هم صنف خودم متفاوت است.

مقدم افزود: این تنوع به ذهن هنرمند بازمیگرددد و امری طبیعی است حال برخی خیلی جلوتر از جامعه خود حرکت می کنند و برخی نیز عقب تر و برخی نیز بر اساس نیازهای جامعه دست به این تنوع و حرکت جدید می زنند و من در این سریال می خواستم که جزئی از دسته سوم باشم.

کارگردان سریال «پایتخت»، با بیان اینکه ساختار سریال «بچه های نسبتا بد» بر اساس محتوای داستان شکل گرفته است، اظهار داشت: داستان این سریال از نقطه اوج آغاز می شود و دارای فراز و فرود است، بنابراین برای چنین داستانی دیگر ساختاری که در 30 سال قبل برای روایت استفاده می شده است قطعا جواب نمی دهد زیرا من به عنوان یک کارگردان باید می توانستم التهاب را به مخاطب خود القا کنم، در این سریال تکنیک کاملا در اختیار محتوا بود.

وی ادامه داد: ما باید سطح سریال دیدن مردم را ارتقا دهیم به همین علت  تلاش کردیم این سبک سریال سازی را به نحوی بومی به مخاطب نشان دهیم. در همه جای دنیا از ابزارها و ساختارهای جدید برای تولید یک اثر استفاده می کنند چرا ما نباید این کار را انجام بدهیم؟ البته ممکن است مخاطب در نگاه اول این ساختار را پس بزند اما به آرامی با آن همذات‌پنداری می‌کند.

مقدم در پاسخ به پرسش دیگر سینماپرس مبنی بر اینکه آیا فکر می کنید این سبک موجب ایجاد جریان جدیدی در سریال سازی کشورمان شود، عنوان کرد: بحث تمایل کارگردان ها به استفاده از این سبک نیست زیرا برای هر محتوایی نمی توان از این سبک استفاده کرد، محتوای هر کار شکل و ساختارش را تعریف می کند، من نمی گویم که سریال «بچه های نسبتا بد» می تواند بدعت گذار باشد اما همکاران من باید به این نتیجه برسند که خصوصیات هرکاری می تواند در کارش نمود داشته باشد در غیر این صورت همه کارها شبیه به یکدیگر می شود و این اتفاق خوبی نیست.

این کارگردان در رابطه با انتخاب بازیگران در این سریال اظهار داشت: دوستان بازیگری هستند که هم توان و هم تحصیلات بازیگری دارند اما اتفاقی که دراین سریال افتاده این است که این دوستان درست در جایی قرار می‌گیرند که ممکن است چند سال یک بار برای یک بازیگر اتفاق بیفتد، من این سعادت را داشتم که دوستانی که وارد سریال شدند، با تمام اندوخته‌ و انگیزه خود آمدند و من هم به هیجان آمدم تا از توانایی‌های آنها استفاده کنم.

«بچه های نسبتا بد» بهتر از «برکینگ بد» است

در ادامه این نشست پیمان عباسی؛ نویسنده این سریال در پاسخ به پرسش خبرنگار سینما پرس در رابطه با نحوه شکل گیری ایده این سریال عنوان کرد: در ابتدا در پاسخ به افرادی که می گویند این سریال شبیه به سریال «بریکینگ بد» است باید بگویم که «بچه های نسبتا بد» هیچ شباهتی به این سریال ندارد بلکه بهتر از آن نیز هم است، در رابطه با شکل گیری ایده این سریال نیز باید بگویم که «بچه های نسبتا بد» نتیجه تجربه زندگی من با انسان های اطرافم است برای مثال شخصیتی که رضا فیاضی ایفای آن را بر عهده داشت خود پدر من است، همچنین من چند سال پیش در یک روزنامه خواندم که یک عده جوان دست به سرقت صندوق صدقات زده اند و همین مسئله ایده ای برای نگارش این سریال برای من شد.

وی در رابطه با اینکه ساختار قصه از ابتدا به همین شکل نوشته شده بود، پاسخ داد: تاریخچه نگارش این سریال به چهار سال پیش بازمی گردد، در ابتدا نیز یک قصه خطی بود اما با مشورت هایی که با سیروس مقدم نتیجه آن چیزی شد که هم اکنون ملاحظه می کنید.

مردم دلواپس جوان های این سریال هستند!

 رضا فیاضی از بازیگران این سریال در پاسخ به پرسش سینما پرس در رابطه با نقشش در این سریال عنوان کرد: نقش «کمال تهرانی» از ابتدا روشن نبود و به صورت روزانه نوشته می شد، اما با گذشت زمان و با مشورت هایی که با سیروس مقدم داشتم رفته رفته با این نقش ارتباط برقرار کردم و برایم این جنس از بازی تازگی و جذابیت داشت، برای مثال لالایی که در متن وجود داشت برایم خیلی شیرین و دوست داشتنی بود.

وی ادامه داد: مخاطبان همه کاراکترهای این سریال را دوست دارند و برای تک تک جوان های آن احساس دلواپسی و نگرانی می کنند.

اشکان خطیبی نیز در ادامه در رابطه با ساختار این سریال اظهار داشت: نمونه خارجی این نوع از ساختار وجود دارد و مردم نیز به راحتی با آن ارتباط برقرار می کنند اما نمی دانم چرا وقتی خودمان چنین کاری را می کنیم همه نسبت به آن موضع گیری می کنند؟ این خرده فرهنگ غلط خود ما است، به نظر من باید از این جریان ارزشی حمایت شود. منظور ما بالا بردن قوه بصری مخاطب تلویزیونی نیست بلکه این است که استفاده از این نوع سبک را باید درک کنیم.

حمید گودرزی درباره ایفا کردن نقش مثبت در سریال‌ها عنوان کرد:بازی کردن در نقش منفی را دوست ندارم، بچه‌های دیگری که در این سریال بازی می‌کنند در ذات خود به صورت مطلق منفی نیستند. به نظرم مردم انتظاراتی دارند که فکر می‌کنم باید براساس خواسته آنها حرکت کنیم.

انتهای پیام/