دوشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۳ - ۱۱:۲۸

تأثیر استقلال صنوف در امور رفاهی سینماگران

نقش منفعل هیأت مدیره خانه سینما در قبال تأمین بیمه تکمیلی و سبد کالاهای ماه رمضان ویژه اهالی سینما

بیمه تکمیلی - خانه سینما

سینماپرس: محمد عزیزی/ آیا شایسته نیست اعضای محترم هیأت مدیره خانه سینما که برای یکسال در جایگاه خود ابقا شدند، این روزها نقش فعالتری از خود حداقل در مورد بیمه تکمیلی اعضای صنوف سینما ایفا می نمودند؟ حال پیگیری سبد کالاهای ویژه سینماگران که در گذشته همزمان با ماه مبارک رمضان توزیع شد، بماند!

رسیدگی به امور رفاهی و معیشتی و برنامه ریزی برای تأمین امنیت شغلی اهالی کوشای سینمای ایران، شاید تنها عامل تشکیل خانه سینما از ابتدا تاکنون بوده است.

اینکه این مجموعه صنفی تا چه حد طی سالهای گذشته در این امر موفق ظاهر گردیده و رضایت بیش از پنج هزار عضو خود را کسب نموده ، موضوعی است که پیرامون آن بسیار نوشته شده و قضاوت آن بر عهده اعضای صنوف سینمایی است. اما برخی حرکات خودجوش صنوف تابعه خانه سینما برای رفع مشکلات رفاهی و درمانی اعضا را نمی توان نادیده گرفت و وظیفه هر رسانه حقیقت جویی است تا با طرح مستمر و اطلاع رسانی پیرامون آن، تأثیرات عملکرد صحیح صنفی و نه سیاسی و لجبازی های مرسوم را برای سینماگران فهیم کشور یادآور شود.

بیمه تکمیلی هنرمندان به ویژه سینماگران کشور و بطور خاص اعضای خانه سینما از جمله دغدغه هایی بوده که به جهت شأن و جایگاه حرفه ای این دسته از فرهیختگان در جامعه و نیز تبعات کهولت سن برخی از آنان، همواره در محافل سینمایی مورد بحث و تبادل نظر بوده است.

این امرکه تا قبل از تعطیلی خانه سینما توسط صندوق حمایت از هنرمندان وزارت ارشاد و یکی از نمایندگی های بیمه ایران صورت می گرفت، در اردیبهشت ۱۳۹۱ به دفتر نمایندگی دیگری از این بیمه واگذار گردید که به دلیل عدم آشنایی کافی متولیان مربوطه با انتظارات و روحیات جامعه سینمایی و در عین حال سطح غیر قابل قبول تسهیلات بیمه ای به سینماگران، آرام آرام موج نارضایتی اهالی خانه سینما فراهم گردید. به شهادت بسیاری از دارندگان بیمه تکمیلی، اگرچه هنرمندان به دلیل برخی  محدودیتهای مالی و ارائه خدمات نه چندان مطلوب، در دوره های قبل هم از خدمات دهی دفاتر قبلی آزرده خاطر بودند اما در دوره جدید، عدم تعامل مناسب بیمه گذار محترم با اقشار مختلف سینمایی گله مندی های موجود را افزایش داد.

در طول این مسیر جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما که علاوه بر مجوز کمیسیون ماده ۱۰ احزاب وزارت کشور، در چارچوبی قانونی(و البته بر خلاف نظرغیرحقوقی و غیرواقع بینانه اخیر حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی درباره ارتباط صنوف سینمایی و موسسات فرهنگی) برای احقاق حقوق صنفی اعضای خود، مبادرت به کسب مجوز لازم از هیأت رسیدگی به موسسات و مراکز فرهنگی وزارت ارشاد نیز اقدام نموده است، برای ارتقای سطح تسهیلات بیمه تکمیلی تهیه کنندگان و البته سایر اعضای صنوف سینمایی رایزنی های خود را با مراجع ذیصلاح آغاز کرد.

بی شک از یک تشکیلات صنفی غیر از این نیز انتظار نمی رفت و با توجه به تعطیلی خانه سینما اساساً این اقدامات نوع دوستانه در جای خویش و فارغ ازاختلاف سلایق جای تقدیر نیز دارد، چرا که سرانجام  با گفتگو و جلسات مختلف در دو سال گذشته، استدلالات مطروحه سرانجام مورد قبول مراجع مربوطه در دولت دهم و بالطبع دولت یازدهم قرار گرفت و مقرر شد با تأمین و تزریق بودجه لازم به شرکتهای معتبر بیمه، سطح تسهیلات بیمه تکمیلی سینماگران و حتی هنرمندان حوزه تئاتر، متناسب با اعتبار فرهنگی و نیاز درمانی آنان و نسبت به بیمه ای که در حال حاضر صندوق حمایت از هنرمندان متولی آن است، تغییر یافته و بطور چشمگیر و قابل توجهی افزایش یابد.

نتیجه این تلاش صادقانه و خیرخواهانه، منجر به این شد که در روزهای جاری اغلب اعضای صنوف سینمایی و در نمونه آخر، از جمله اعضای محترم کانون کارگردانان سینمای ایران، با وجود انواع و اقسام اتهام زنی ها و فضاسازی های منفی و کاذب توسط برخی بدخواهان سینما، در یک مسیر منطقی و عاقلانه و با مدیریت صحیح متولیان صنف خود، مبادرت به ثبت نام در بیمه تکمیلی مورد اشاره نموده و بر اساس گزارشات حاصله در حال دریافت کارتهای طلایی بیمه خود هستند.

حال سوال اینجاست اگر صنوف سینمایی در جایگاه مستقل خود امکان برخورداری از خدمات و تسهیلات حمایتی دولت، بدون کوچکترین چالش و حرف و حدیث های مرسوم را دارند، چرا برخی همچنان با سرسختی نمی خواهند صنوف با کسب مجوز حقوقی از تنها متولی فرهنگی کشور یعنی هیأت رسیدگی به موسسات و مراکز فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کنند و بر پایه یک آدرس غلط، هویت حقوقی و رسمی خود را در بیراهه ترین مسیر! یعنی وزارت کار و امور اجتماعی جستجو می کنند. کیست که نداند وزارت کار هیچ ارتباطی به حوزه فعالیتهای فرهنگی ندارد و مجوز کارگر و کارفرمایی و با اصطلاحاً سندیکایی آن، هیچ سندی برای دریافت حمایتهای قانونی دولت برای فعالان سینمایی و هنری تلقی نمی شود؟

و اما سوال دوم، نقش هیأت مدیره خانه سینما در بخش تأمین و ارتقای سطح بیمه تکمیلی، غیر از برخی اظهارات تحریک کننده کجاست؟ اینکه جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما به عنوان تنها تشکیلات قانونی در حوزه تهیه کنندگی سینما در پی ارتقای بیمه تکمیلی سینماگران بوده است کاملاً درست، اما آیا شایسته نبود اعضای محترم هیاًت مدیره خانه سینما که برای یکسال در جایگاه خود ابقا شدند، این روزها حداقل در این مورد نقش فعالتری از خود ایفا می نمودند و گامی در جهت وفاق بیشتر اهالی سینما در جهت تأمین مسائل درمانی اعضای صنوف دستگاه متبوعه خود بر می داشتند؟

پیگیری و توزیع سبد کالاهای ویژه سینماگران که درگذشته همزمان با ماه مبارک رمضان از سوی نهاد ریاست جمهوری تأمین گردید و بیش از ۴۵۰۰ نفر از سینماگران عضو خانه سینما آن را دریافت کردند، بماند! حال که دولت یازدهم نیز با تدبیر و امید خود و به رغم شعارهای اولیه، تن به توزیع اینگونه تسهیلات بین همه مردم شریف ایران داده است آیا باز هم عدم پیگیری مسئولان سینمایی چه در بخش دولتی و چه در خانه سینما توجیه پذیر است؟

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.