مقامی گوینده پیشکسوت سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «نقش هایی که به من پیشنهاد می شود اغلب مناسب سن و سال من نیست. ژانر صدای من در فضای دیگری است و هر نقشی مناسب صدا و سن من نیست. گاهی سرپرستی گویندگان را انجام می دهم اما از صدایم استفاده نمی کنم. فیلم های الان اکثرا پلیسی هستند در حالی که من اغلب در فیلم های درام و خانوادگی صحبت کرده ام.»

دوبلور کاراکتر «مایکل کورلئونه» (با بازی آل پاچینو) در فیلم «پدرخوانده» اظهار داشت: «آخرین کاری که انجام داده ام سریال «هشدار برای کبرا ۱۱» بود که خیلی برای آن ناراحت هستم. برای این سریال از من خواستند دوبلور باشم. روز دوبله من سرمای شدیدی خورده بودم و صدایم گرفته بود. اما منتظر نماندند که صدای من بهبود پیدا کند. به آقای طهماسب گفتم که صدای من گرفته و بهتر است فرد دیگری کار را انجام دهد. به من گفتند قرار است ۳ شب دیگر سریال روی آنتن برود و با عجله کار را انجام دادیم در حالی که سریال بعد از ۱ ماه از تلویزیون پخش شد!»

مقامی که به جای فرامرز قریبیان در فیلم «غزل» ساخته مسعود کیمیایی صحبت کرده بود، افزود: «برخی از دوستان ارزشی برای پیشکسوتان قائل نمی شوند. در گذشته این طور نبود و برای یک نقش که مناسب صدای مثلا آقای جلیلوند بود اگر قرار بود ۱ ماه صبر کنند، تحمل می کردند تا ایشان خودشان نقش شان را بگویند. به شکل امروزی نبود که به راحتی می گویند اشکالی ندارد بدهید فرد دیگری کار را انجام دهد. آدم با این مدل برخوردها تحقیر می شود.»

وی تصریح کرد: «شاید آن ها هم مشکلی دارند و باید کار را برای پخش آماده کنند. فکر می کنم قصد و غرضی ندارندولی در مجموع اهمیتی به من و امثال من داده نمی شود. کسی با کسی دشمنی ندارد اما احترام های گذشته خیلی کم رنگ شده است. من گله ای ندارم  اما برای پیشکسوتان باید ارزش و احترامی قائل شد. من کار دوبله را از ۱۷ سالگی تاکنون که ۷۲ سال دارم انجام داده ام. در این سال ها نقش های مختلفی را دوبله کرده ام. بیش از ۱۵۰ نقش بازیگرهای بزرگ سینمای ایران و جهان را دوبله کرده ام.»

مقامی افزود: «زمانی که فیلم های ویدئویی وارد شد، همکاران ما وقتی خواستند فیلم های گذشته را دوبله کنند، تمام نقش ها را هم عوض کردند. به عنوان مثال در فیلم «بربادرفته» به جای لزلی هاوارد من صحبت کرده بودم، اما دوبله ویدئویی آن را به فرد دیگری دادند. از این اتفاقات زیاد رخ داده است. انگار که بدون دشمنی، میان ما همکاران اتفاقاتی پیش آمده است.»