به گزارش خبرنگار سینماپرس، یکی از اقدامات پر سر و صدای مدیر عامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در آغاز انتصابش در سال گذشته، جلوگیری از ادامه اجرای قرارداد ساخت فیلم «لاله» به کارگردانی اسدالله نیک نژاد بوده است که اگرچه تا این لحظه نیز ادامه داشته، لیکن با وجود ادعاهای فراوان بر اشکالات حقوقی قرارداد مورد اشاره، تنها بعد از سپری شدن مدتی، در سکوتی معنادار، به حکمیت کشیده شد و کلید حل و فصل آن در میان آن همه هیاهو در اختیار رضاداد مشاور عالی حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی قرار گرفت.

 اهالی و علاقمندان به حوزه سینما هیچگاه به وضوح در جریان جزئیات دقیق و قابل فهم اختلافات موجود در قرارداد فیمابین نیک نژاد و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی قرار نگرفتند و تنها از ابتدا شاهد برخی هیاهوهای رسانه ای از سوی طرفین در رسانه های مجازی، مکتوب و دیداری بودند، اما این روزها به نظر می رسد با گذشت زمان، فضای تشنج روزهای نخست، به محیطی آرامتر، منطقی تر و به دور از فضاسازی تبدیل شده و ادامه تولید این پروژه سینمایی بطور جدی در دستور کار سازمان سینمایی قرار گرفته است؛ چرا که با وجود تولید بخش عمده ای از فیلم، توقف آن هیچ توجیهی در بر ندارد.

این فیلم که زندگی یک قهرمان زن ایرانی در مسابقات اتومبیل‌رانی را به تصویر می کشد، در ابتدای فعالیت مدیران سینمایی دولت یازدهم به حدی مورد هجمه و اعتراض قرار گرفت که به هنرمندان و اهالی رسانه و حتی نهادهای نظارتی ونمایندگان ملت نیز القا شد که فرایند انعقاد قرارداد و تولید این اثر با مشکلات لاینحل و چه بسا فسادانگیزی روبروست که غیر از تعطیلی ساخت فیلم، راه دیگری وجود ندارد.

در حالیکه با حکمیت علیرضا داد در این موضوع برای دستیابی به یک راه حل مفید و عقلانی، به نظر می‌رسد علاوه بر اینکه هوچی گری های آن روزها اهداف سیاسی و تخریبی علیه مدیران قبلی سینمایی را همراه داشته؛ بودجه این فیلم نیز هرگز از محل بودجه مستقل مرکز گسترش در تولید آثار مستند، انیمیشن و فیلم اولی ها تأمین نشده و تنها از محل دیگری در اختیار این مرکز به عنوان یکی از دستگاههای تابعه سازمان سینمایی در عرصه تولید فیلم قرار گرفته است؛ موضوعی که بارها دستاویزی برای تشویش ذهن مستندسازان پرتلاش کشور واقع گردید.

شاید مصاحبه اخیر مرتضی رزاق کریمی مشاور عالی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در یکی از رسانه های مجازی و اشاره مستمر وی به بودجه نهایتأ یک تا دو میلیاردی برای تولید مستند در طول سال، این ابهام را روشن تر می‌سازد که اساسأ هیاهوی برخی افراد و رسانه ها مبنی بر تخصیص بودجه ساخت پروژه «لاله» از محل اعتبارات تولیدات مستند سال ۹۲، تنها یک اتهام جنجال برانگیز بوده و با احتساب بودجه این فیلم در حدود ۷ میلیارد تومان یا بیشتر، انتشار اینگونه مطالب از ابتدا بی اساس بوده است.

ضمن اینکه تولید آثاری چون «رستاخیز» احمد رضا درویش و یا فیلم مجید مجیدی با وضوع زندگی قبل از چهل سالگی پیامبر اسلام(ص) با هزینه های دهها میلیاردی ثابت کرد هزینه «لاله» بر خلاف آنچه که پیرامونش گفتند چندان رقم شگفت انگیزی برای تولید یک فیلم متفاوت و برای معرفی هویت زن مسلمان ایرانی نبوده و نیست و با توجه به وضعیت تحریم و شرایط غیر مترقبه اقتصادی در سال گذشته رقم قابل قبولی بوده است.

در عین حال، فعالان و علاقمندان به سینما در آستانه آغاز نیمه دوم سال و تدارک سینمای ایران برای برگزاری جشنواره بین المللی فیلم فجر همچنان مشتاق است تا شاهد ادامه تولید «لاله» و راهیابی آن به این دوره از جشنواره باشد. تجربه چند ماه گذشته ثابت کرده است که اختلافات حقوقی در جایگاه خود کاملأ قابل موشکافی، بررسی و حل و فصل است و اینگونه دعواهای شاید ساختگی! اگرچه این روزها در سکوت خبری و پشت درهای بسته میان کارگردان و تهیه کننده و سرمایه گذار و شخص«رضاداد» دوران حکمیت را طی میکند، تنها به فرایند تعریف شده برای پخش فیلم، هزینه های ناشی از تعطیلی پروژه و انگیزه کارگردان و عوامل و از همه مهمتر اشتیاق مخاطبانی آسیب می‌زند که در انتظارنمایش اثری جدید بر پرده نقره ای نشسته اند.