عصر روز گذشته حجت الله ایوبی در نشست هم اندیشی سینماگران و شورای سیاستگذاری گروه هنر و تجربه، راه اندازی این گروه را از آرزوهای خود خواند و با درهم و ورشکسته خواندن سینمای ایران، در اظهار نظری جدید و در عین حال غیر منصفانه برای جلب رضایت عده ای از اعضای حلقه های دوستی خود، ارتباط میان مدیریت قبلی سینما با خانواده بزرگ سینما را دوران«جن» و «بسم الله» تعبیر نمود و با طرح پرسشی زیرکانه گفت: به نظر شما برای مدیریت کردن کدام یک بهتر است، اینکه مدیر از یک در وارد شود و همه هنرمندان فرار کنند یا اینکه همه سینماگران کنار هم جمع شوند و همراه با مدیران گفتگو کنند؟

وی در عین حال با انتقاد از برخی بخاطر ابراز نگرانی ها از حضور فیلمهای ایرانی در جشنواره های خارجی به آنها اطمینان داد اگر افرادی مانند شهرام مکری کارگردان فیلم جشنواره ای«ماهی و گربه» در مورد دفاع مقدس فیلم بسازند همه جشنواره ها طالب آثار دفاع مقدسی ایران خواهند شد!

رئیس سازمان سینمایی کشور همچنین در حالیکه این روزها در پی اظهارات توهین آمیز عباس کیارستمی به دفاع مقدس و نامفهوم خواندن جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از سوی این فیلمساز، موجی از اعتراضات فضای سینمای متعهد و انقلابی کشور را در بر گرفته است بجای موضع گیری صریح در قبال اینگونه رفتارهای تحریک آمیز و مغرضانه با کنایه ای به دلسوزان سینمای انقلاب و دفاع مقدس اظهار داشت: چرا یک سری می خواهند بگویند در جو سینمای دینی، معنوی و دفاع مقدس تنها چند نفر محدود هستند؟

این اظهارات از چند منظر قابل تأمل است:

جناب ایوبی بد نیست با مطالعه ای عمیق تر از اقدامات مدیران قبلی سینمای کشور، بدانند که گروه «هنر و تجربه» ایده و حرکت نو و بدیعی نیست و پیش از این نیز با توجه به وجود برخی تولیدات به اصطلاح هنری و در عین حال کم فروش مورد توجه و دغدغه مدیران دوره های گذشته نیز بوده است.

نگارنده نمی داند جناب ایوبی بر چه اساس و تعریف علمی و کارشناسی این دسته از آثار را «تجربه گرا» و «اندیشه ای» می خوانند و با این تعاریف غلوآمیز، تکلیف سایر تولیدات سینمای ایران و چه بسا اندیشمند و پرفروش چه خواهد بود؟! اما آنچه که مشخص است اینگونه فیلمهای خاص و طرح های مربوط به آنها از آنجا که هیچگاه در اولویت برنامه ریزی و حمایت مدیران دهه های گذشته نبود همواره با ناکامی روبرو می گردید که البته امیدواریم به برکت آثار«اندیشه ای» فیلمسازانی چون بهرام بیضایی، سهراب شهید ثالث، کامران شیردل و...در مراسم افتتاحیه های این گروه که این روزها بر خلاف منویات بزرگان این سرزمین همواره مورد حمایت معنوی و زبانی و... مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید قرار می‌گیرند، در این دوره با موفقیت همراه گردد.

البته فراموش نکنیم الگو برداری محض از نحوه مدیریت سینما در اروپا و اغلب کشورهای غربی و حمایت از فیلمسازان خاص، نیازمند فراهم سازی بستر مناسب در داخل کشور است و به تنهایی دردی از سینمای ایران درمان نخواهد کرد؛ بی شک تا سینمای بدنه و ملی کشور استوار و مقاوم در مسیر صحیح خویش قرار نگیرد، سرمایه گذاری در این مسیر تنها برای چند صباحی قابل تقدیر است؛ نه آنچنان که رئیس سازمان سینمایی در جمع مشتاقان خود اجرای این طرح را آرزویی برای خود بداند!؟

اما نکته مهم در سخنان دیشب جناب ایوبی بهره مندی ایشان از ضرب المثل ها و اشعار ایرانی است که همچون تفسیر ایشان از سخنان مقام معظم رهبری، تنها در جهت اهداف و خواسته های یک گروه خاص سینمایی که بر وی تسلط کافی دارند، مصادره به مطلوب می شود! روزی در پاسخ به حاتمی کیا به طعنه شعری از شمس تبریزی در دنیای مجازی منتشر می کند و شبی در جمع دوستان گرمابه و گلستان خود از جن و بسم الله سخن میگوید؛ غافل از اینکه با کمی هوشمندی میتوان دریافت که در دوره قبل و به رغم نظر ناعادلانه این برادر بزرگوار، آن کسی که «بسم الله» گویان در صدد دوری از «جنیان» سینمای ایران بود، مدیریت فرهنگی و سینمایی وقت بود نه جریان زیاده خواه سینما!

دیگر چه کسی است که نداند به محض آشکار سازی نیات سیاسی برخی از شاه نشینان سینما در قبال روی کار آمدن مدیرانی دلسوز و ارزشی بر مسند سینمای کشور و اطلاع از برنامه ریزی برای انواع کارشکنی ها و ایجاد فضای تخریب و اتهام زنی های دروغین، راهی برای شمقدری و همکارانش وجود نداشت تا با تکیه بر قدرت لایزال الهی و توانمندیها و تجارب خویش، اینگونه شیطنت ها را تا حد امکان از خود و فضای کلی سینمای ایران اسلامی دفع نمایند تا حداقل راه تنفس ۵ هزار عضو سینما در طول این ۴ سال قطع نگردد؛ حال آیا چگونه باید باور کرد که مدیر سینمایی «جن» بوده است و برخی سینماگران منفعت طلب که این روزها برای سهولت کار، دفتر خویش را باید به سازمان سینمایی منتقل کنند، شده اند «بسم الله»؟!

تا کی بر مبنای شنیده ها و تحلیل های یک طرفه می‌خواهید افراد پیشین خود را قضاوت کنید، آقای ایوبی؟ آیا واقعأ مطلع نیستید که در شرایط رسانه ای و ناجوانمردانه بعد از انتخابات ۸۸  و حتی قبل از تعطیلی خانه سینما چه روزهای سختی در سینمای کشور پدید آمد و بانی آنها هیچ کس نبود غیر از کسانی که قصد خدمت نداشتند و منافع و اهداف غیر سینمایی و غیر صنفی خود را بر هر اقدامی ترجیح می دادند؟ و آیا بهتر نیست در برابر این همه تنهایی و رفتارهای نابخردانه در برابر تعدادی اندک مدیر پر تلاش و صادق، مروری بر فعالیتهای سخت افزاری و تولیدات این سالهای سخت نیز داشته باشید که چگونه این روزها هنوز بر محتوا و فروش گیشه های آنها می بالید و دریغ از یک سپاس ناقابل؟ آیا غیر از ذکر و توکل به خدای متعال از سوی مدیران وقت و تقاضای دفع شیطنت ها و فتنه هایی که دامن گیر این جامعه پاک گردیده بود، عاملی دیگر را برای کسب این موفقیت ها سراغ دارید که اینچنین معکوس از مثل های ایرانی بهره می جویید؟!

جناب ایوبی! از این بازار مکاره چه میخواهید و چرا نمی گذارید اهالی سینما که هنوز میراث مدیران دهه شصت و دوستان دهه نود جنابعالی را بر دوش می کشند، به درد خود بسوزند و بسازند؟ آیا دستان خالی و وعده های غیر عملی شما بعد از گذشت یکسال در قبال جماعت زحمتکش سینما کافی نیست که اینگونه خستگی و ناکاربلدی خویش را با الفاظی اگر چه فاخر و شاعرانه و شیک ولی مخرب و توهین آمیز هر از چند گاه به خانواده بزرگ سینما انتقال می دهید؟ آیا اینگونه در پی آرامش هستید؟ یا نه، شاید هرگاه تنها جریان منتقد سخنی بگوید آرامش سینما به هم می ریزد؟

دیشب در میان دوستان هنر و تجربه ای خود فرمودید عده ای همیشه نگران جشنواره های خارجی هستند، جنابعالی که بهتر از هرکس می دانید در طول سالهای گذشته چه بزرگمرد با بصیرتی در رأس این نگرانی ها بوده است، پس به سخره گرفتن چه معنایی دارد مگر اینکه لبخندی برلبان برخی مدعوین محفل دیشب بنشانید؟! آیا شما براستی نمی دانید که استقبال از تولید فیلمهای انقلاب و دفاع مقدس در میان اندک جماعتی که شما از ارادت به آنها دست نمی کشید، در حد صفر است و اگر هم به ظاهر اشتیاقی هست خروجی آن یا تحریف تاریخ جنگ است، یا ابراز تلخی و سیاه نمایی ها و یا پایان باز و برداشت های به وفور انتزاعی که از هر دری سخن گفته می شود الا موضوعات اصلی چون انقلاب و مقاومت و دفاع مقدس!! پس با چه استدلالی به زبان طعنه با فیلمسازان متعهد و فعالی دینی که در این بحبوحه حساس نیازمند حمایت همه جانبه مدیران دولتی هستند سخن می‌گویید؟ آیا طعنه و تخریب برای خوش آمدن برخی، جذب حداکثری است؟!

آقای ایوبی! به خود آیید...