به گزارش خبرنگار مهر، محمد الرکوعی هنرمند نقاش فلسطینی است که از سال ۱۹۷۳ به اسارت رژیم صهیونیستی درآمد و با حکم حبس ابد راهی زندان شد. او در مدت زمانی که در اسارت به سر می‌برد بیکار ننشست و شروع به نقاشی کردن برای هم سلولی‌هایش کرد تا هدیه ای باشد برای خانواده هایشان. پس از آن بود که این درخواست ها بیشتر و بیشتر شد و انگیزه او هم برای ادامه دادن نقاشی افزایش یافت.

او در گفتگو با خبرنگار مهر درباره چگونگی نقاشی کردن در زندان با وجود محدودیت هایی که برای ابزار نقاشی وجود دارد، توضیح داد: من آن سالهای اسارت روی پارچه نقاشی می کردم، چون کاغذ هم سروصدا ایجاد می کرد و هم این که ارسال آنها به خارج از زندان کار آسانی نبود بنابراین روی پارچه های نرم و نازکی که در زندان یافت می شد نقاشی می کردم، آنها را تا کرده و کوچک می کردم و بعد به صورت مخفیانه از زندان خارج می کردم.

الرکوعی درباره سوژه نقاشی هایش هم گفت: سوژه های من بیشتر ظلم و ستم صهیونیست ها بر مردم فلسطین بود، شرایط زندان ها، چگونگی شکستن میله های زندان، آرزوهای زندانیان و ظروف غذا و وسایل خواب زندانیان از جمله سوژه های من برای نقاشی بود که اکنون همه آنها در شبکه های مجازی منتشر شده است.  

این نقاش فلسطینی درباره چگونگی تهیه این پارچه ها در محیط زندان توضیح داد: من پارچه ها را از کهنه های تمیزی که می آوردند، روبالشی ها و روتختی های زندانیان تهیه می کردم و گاه که این پارچه ها را کم می آوردم، از روتختی و روبالشی های نیروهای نگهبان زندان مخفیانه دزدیده و استفاده می کردم.

او اضافه کرد: من روی این پارچه ها نقاشی می کردم و زمانی که همسرم به دیدنم در زندان می آمد آنها را به صورت مخفیانه به او می دادم و به این ترتیب از زندان خارج می کردم.

محمد الرکوعی درباره اتفاقاتی که در جریان نقاشی کردن برایش در زندان رخ داده است، بیان کرد: یک بار تصادفی مأموری به داخل سلول من آمد و پارچه های نقاشی شده ام را که داخل بالشم گذاشته بودم، پیدا کرد به همین دلیل ۱۵ روز به انفرادی محکوم شدم اما بعد از بازگشتم از انفرادی دوباره مشغول نقاشی کردن شدم.

او انگیزه اش را از ادامه این نقاشی ها با وجود مخاطراتی که وجود داشت این گونه توضیح داد: انگیزه من نجات سرزمینم است.

این نقاش فلسطینی درباره تهیه قلم و رنگ برای نقاشی هایش اظهار کرد: گاهی برای آموزش زندانیان مواد و متریال هایی را به زندان می آوردند و هرازچندگاهی برخی از این متریال ها مثل مداد شمعی در گوشه و کنار زندان می افتاد و یا جا می ماند که همه زندانیان آنها را برای من جمع آوری می کردند.

او که مدت ۱۳ سال را در زندان های رژیم صهیونیستی به سر برده است در ادامه یادآور شد: من در آغاز زندانی شدنم مطالعه می کردم و پس از آن با علاقه و اشتیاقی که هم سلولی هایم نشان می دادند، شروع به آموزش نقاشی به آنها کردم و برایشان نقاشی هایی از گل، کبوتر و نقشه فلسطین می کشیدم تا به خانواده هایشان هدیه بدهند اما بعد از آن  به طور جدی نقاشی کردن را ادامه دادم و حتی در مناسبت هایی برای فلسطین در داخل زندان نمایشگاه نقاشی برپا می کردم.

این هنرمند فلسطینی درباره تأثیر نقاشی هایش در خارج از زندان هم گفت: زمانی که از زندان بیرون رفتم، تأثیر مثبت آثارم را در بین مردم دیدم، مردم فلسطینی نقاشی های من را جمع می کردند و این بسیار برای من تأثیرگذار بود.

محمد الرکوعی در پایان سخنانش تصریح کرد: اسرائیل یک رژیم جنایتکار است که به غزه ، لبنان و سوریه هجوم می برد و ما هم نمی توانیم دربرابر این جنایت ها ساکت باشیم و ما راهی جز بازگشت به سرزمین هایمان نداریم. من هم با نقاشی هایم انگیزه مقاومت را در مردم کشورم بالا می برم تا روزی که به سرزمین خود بازگردیم این کار را وظیفه خودم می دانم.