دوشنبه ۵ آبان ۱۳۹۳ - ۱۵:۰۸

در جلسه نقد و بررسی فیلم کیارستمی

روحانی: مستند «شبیه خوانی»مرثیه‌ای برای از دست رفتن هنر آئینی «تعزیه» است

نشست نقد و بررسی تعزیه برای هنر ایران

سینماپرس: ​امید روحانی منتقد سینما در جلسه نقد و نمایش فیلم مستند«شبیه خوانی» در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی گفت: این فیلم در انتها به مرثیه‌یی برای از دست رفتن یک هنر آیینی تبدیل می‌شود.

به گزارش سینماپرس، شب گذشته (یک‌شنبه چهارم آبان‌ماه) سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم‌زمان با فرا رسیدن ماه محرم و ایام سوگواری سالار شهیدان اقدام به نمایش و نقد و بررسی مستند «شبیه‌خوانی» کرد که موضوع آن در ارتباط با تعزیه است.

در ابتدای این برنامه که با حضور بهمن کیارستمی، کارگردان فیلم یاد شده و دکتر امید روحانی، منتقد مهمان برگزار شد ناصر صفاریان، دبیر جلسه‌های نمایش فیلم و مجری برنامه با اعلام این‌که هفته‌ی آینده به دلیل تقارن با شب‌های عزاداری برای امام حسین (ع) جلسه‌ی نمایش فیلم برگزار نخواهد شد گفت: «آخرین جلسه‌ از این دوره نمایش‌های هفتگی دو هفته بعد برگزار می‌شود و سپس این برنامه‌ها به‌صورت موقت تا مدتی بعد تعطیل خواهد بود. »

در ادامه این جلسه و پس از سخنان اولیه کارگردان اثر، دکتر امید روحانی، منتقد مهمان تولید فیلم‌هایی درباره‌ی موضوع‌های مربوط به آیین‌های سنتی و مذهبی را از جمله حرکت‌های ریشه‌دار در عرصه‌ی فرهنگ دانست و گفت: «تقریباً اکثر مستندسازان دست‌کم یک‌بار به سراغ این موضوع رفته‌اند. فیلم‌هایی عمدتاً درباره‌ی کلیت مناسک آیینی که اغلب در حاشیه‌ی آن به تعزیه و شبیه‌خوانی هم پرداخته شده است. »

وی افزود: «تعزیه از آن موضوع‌هایی‌ست که به دلیل اهمیت و نزدیکی آن با قلب و فرهنگ عمومی، در فرهنگ مردم ریشه دارد و به دلیل تاثیر خاصی که بر قلب و جان و دل آن‌ها باقی می‌گذارد توانسته در طول سده‌های مختلف به حیات خود ادامه دهد. »

روحانی در ادامه گفت: «تعزیه به دلیل شور و شوقی که در محل‌های اجرای خود به وجود می‌آورد یک نوع رویکرد خاص را به مخاطبان خود تحمیل می‌کند که اغلب فیلمسازانی که به‌طرف این سوژه حرکت می‌کنند اغلب ناگزیر می‌شوند دیدگاه شخصی خود را به نفع نمایش دادن خود مناسک تعزیه کنار بگذارند. در این زمینه آن‌ها که باهوش‌ترند یا احساس می‌کنند که باید نکته‌هایی را به تحقیق خود بیفزایند، از گفتار متن برای فیلم خود استفاده می‌کنند که اغلب توضیح‌دهنده‌ی تعزیه و خاستگاه مذهبی و ویژگی‌های آن است. »

این منتقد سینما در ادامه‌ی صحبت‌های خود به ویژگی‌های مستند «شبیه‌خوانی» اشاره کرد و گفت: «نکته‌ی جذاب این فیلم دیدگاه کلی آن درباره‌ی اطلاعات یک فیلم‌ساز جوان با ویژگی‌های بهمن کیارستمی‌ست. فیلم‌ساز  به سوی این سوژه حرکت می‌کند و به همین دلیل با اجرای نمایش در مقابل پرده‌ی سفید، تعزیه را به مولکول‌ها و حتی اتم‌های ساختاری خود تجزیه کرده است. »

وی افزود: «سازنده‌ی «شبیه‌خوانی» با پرهیز از ارائه‌ی گفتار متن به گونه‌یی رفتار می‌کند که حتی برای پرسش بدیهی و اولیه‌ی مخاطب در این‌باره هم بتواند پاسخی ارائه کند. »

روحانی در ادامه با اشاره به تاکید فیلم بر تغییرات چشم‌گیر هنر تعزیه در طول دهه‌های گذشته که به تعبیر او فیلم‌ساز با شگفت‌زدگی اقدام به نمایش آن‌ها کرده گفت: «مستند «شبیه‌خوانی» در انتها به مرثیه‌یی برای از دست رفتن یک هنر آیینی تبدیل می‌شود. مناسک و آیین‌هایی که به دلیل ورود شکل تازه‌یی از زندگی، در طول سال‌ها با تغییرات چشم‌گیری مواجه شده است. »

صحبت‌های بهمن کیارستمی درباره‌ی فیلم خود بخش دیگری از جلسه‌ی دیشب بود. وی گفت: «من تعزیه را در یک پروژه‌ی تحقیقاتی طولانی مدت و در طول ساخت این فیلم کشف کردم و تاکید بر این نکته در فیلم، حاصل تظاهر نیست، اشاره به یک کشف واقعی‌ست. »

کیارستمی در انتهای این نشست، در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان مجری برنامه مبنی بر نحوه‌ی تحقیقات میدانی خود پیش از شروع تصویربرداری گفت: «انجام تحقیق درباره‌ی هرکدام از پروژه‌ها به نحوه‌ی ساخت و اجرای آن برمی‌گردد اما واقعیت این است که صرف زمان طولانی‌مدت برای تحقیق درباره‌ی یک سوژه‌ی خاص، تازگی و طراوت آن را از بین برده و باعث می‌شود جذابیت سوژه برای سازنده‌ی فیلم کم و کم‌رنگ شود. »

وی افزود: «ترجیح می‌دهم زمانی که ساخت فیلمی را شروع می‌کنم از همان ابتدا با سوژه همراه شده و پیش بروم تا مواجهه‌ی هر دو سوی فیلم (فیلم‌ساز و سوژه) شکل عادی‌تری به خود بگیرد. »

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.