یکشنبه ۲ آذر ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۱

داوری در سینماحقیقت که كوله‌باری از فيلم‌های توقيفی دارد!

آرم حقیقت*

روزنامه جوان: جشنواره فيلم‌هاي مستند سينما حقيقت نام داوران اين دوره خود را معرفي كرد. در ليست اعلامي دبيرخانه جشنواره در بخش مسابقه ملي، نام فيلمسازي به چشم مي‌خورد كه با ۱۸ اثر توقيفي و ديده نشده، يكي از ركوردداران فيلم‌هاي توقيفي در بين فيلمسازان است. جشنواره فيلم حقيقت با سپردن داوري بخش ملي خود به دنبال چه موضوعي بوده است؟

محمد شيرواني كارگرداني كه گفته مي‌شود از سربازي فرار كرده و بعد از آن به فيلمسازي مشغول است، ۲۰ سالي است كه فيلم مي‌سازد و خودش معتقد است كه فيلم‌هايش متعلق به سينماي آلترناتيو است. 
 
شيرواني در «تلسكوپ» نوعي خود‌زني كرده و به زندگي شخصي خود پرداخته است و در گفت‌و‌گو با پسرش به لايه‌هايي از زندگي خود، اجتماع و سياست پرداخته است. تماشاي اين مستند مي‌تواند كليد آشنايي با فيلمساز باشد. سرباز فراري كه در دهه ۷۰ شمسي وارد سينما شده است، علاقه خاصي به آنچه سكس پنهان ناميده مي‌شود، دارد. علاقه شيرواني به سينمايي كه اخلاق در آن به حاشيه رانده شده و سعي در القاي صحنه‌هاي غير اخلاقي و اروتيك به بيننده دارد، باعث شده است تا ۱۸ فيلم اين فيلمساز در ايران توقيف شوند. يكي از معروف‌ترين فيلم‌هاي شيرواني فيلم «لرزاننده چربي» است كه از ليست فيلم‌هاي متقاضي براي حضور در جشنواره فيلم فجر خط خورد. 
 
«ناف» ديگر فيلم توقيف شده اين كارگردان است. ناف با نمايي از سزارين آغاز مي‌شود اما روند اين عمل به صورت معكوس صورت مي‌گيرد. اين فيلم داستان همخانه شدن يك زن با چهار مرد و زندگي هر كدام از آنها است. اين فيلم به دليل همان چيزي كه تمايل به نشان دادن سكس پنهان از سوي كارگردان است، توقيف شده است. 
 
جالب اينجا است كه شيرواني فيلم مستند «۴۴۴ روز» را با پول صدا و سيما مي‌سازد كه اين فيلم مستند نيز به دليل عدم آگاهي سفارش دهنده از نوع نگاه كارگردان به سرنوشت باقي فيلم‌هاي توقيفي شيرواني دچار مي‌شود. 
 
سايت ايران واير درباره محمد شيرواني و سينماي وي مي‌نويسد: او از معدود فيلمسازان ايراني است كه در فيلم‌هايش با زبان تمثيلي درباره رابطه جنسي حرف مي‌زند. در «كنسرو ايراني»، گير افتادن يك دختر در آسانسور‌ـ‌تمثيلي از شرايط امروز جامعه ايران ـ يك معاشقه تلفني را به همراه دارد كه با نماهاي نزديك از لب‌ها و پاها به اوج مي‌رسد. در فيلم توقيف شده «ناف» هم عملاً به روابط عاشقانه در چارچوب‌هاي بسته با نماهاي بسته و تاريك نزديك مي‌شويم و در «كادو»، حرمان جنسي شخصيت‌ها در صحنه‌اي كه به تماشاي عشقبازي دو حلزون مشغولند. شيرواني از جمله دست‌پرورده‌هاي دوران مديريت محمد آفريده بر مركز گسترش سينماي مستند و تجربي است. در دوره تصدي آفريده كساني در اين مركز مشق سينما كرده‌اند كه امروز آثارشان غير قابل نمايش هستند. 
 
هم اكنون با قرار دادن نام كارگرداني كه بيشتر آثارش توقيفي است در بين اسامي داوران مهمترين جشنواره سينماي مستند كشور، به نوعي بر فعاليت‌هاي سينمايي شيرواني مهر تأييد زده شده است. مركز گسترش سينماي مستند و تجربي كه متولي برگزاري جشنواره سينما حقيقت به شمار مي‌رود، با اين كار بار ديگر وفاداري خود را به راهي كه سنگ بناي آن را محمد آفريده گذاشته، به اثبات مي‌رساند. 
 
محمد شيرواني نمونه ديگري از تساهل و تسامحي است كه سازمان سينمايي نسبت به عملكرد مجموعه‌هاي زير‌دستي خود دارد. 
 
شخصي كه فيلم‌هايش از نظر اخلاقي غير قابل اكران است، آيا صلاحيت داوري آثار جشنواره را دارد؟

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.