جمعه ۷ آذر ۱۳۹۳ - ۰۹:۲۰

در گفتگو با سینماپرس عنوان کرد:

آهو خردمند: حس و حال بازی به عنوان مادر ۳ شهید در «مهمان داریم» برایم بسیار متفاوت تر از سایر نقش ها بود

آهو خردمند*

سینماپرس: آهو خردمند بازیگر سینما و تلویزیون گفت: حس و حال بازی در «میهمان داریم» از جهت آنکه نقش ۳ مادر شهید را بازی می کردم برایم متفاوت بود و من تلاش زیادی کردم تا بتوانم به درستی در این فیلم ایفای نقش نمایم.

وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من مدت ها بود که در سینما فعالیت چندانی نداشتم و بعد از دو سال دوری از سینما پیشنهاد حضور در این فیلم را پذیرفتم چرا که برخلاف فیلمنامه های به شدت تکراری و ضعیفی که طی این مدت به من پیشنهاد می شد فیلمنامه این اثر بسیار قوی بود.

وی ادامه داد: شخصیتی که من در این فیلم بازی کردم علاوه بر همه اشتراکاتی که میان مادران ایرانی وجود دارد دربرگیرنده  صبوری این مادر برای دوری از ۳ فرزند شهیدش نیز بود و این مسئله شخصیت این مادر را از تمامی نقش های مشابه متمایز می کرد.

بازیگر سریال «کجا به این شتابان» در رابطه با فضای کلی فیلم «میهمان داریم» نیز گفت: فضای کلی فیلم دوستانه و همه چیز به نهایت حرفه ای بود و من یکی از آرام ترین روزهای حرفه ایم را در این فیلم تجربه کردم. 

خردمند در رابطه با همبازی شدن با پرویز پرستویی اظهار داشت: بازی با پرویز پرستویی برایم تفاوت چندانی با دیگر فیلم هایم نداشت. ما به تعامل خوبی با هم رسیدیم و مانند تمامی حرفه ای های سینما قبل از هر برداشت با هم گپی می زدیم و نقش مان را تمرین می کردیم و به هم پیشنهادهای مختلفی می دادیم که خوشبختانه پیشنهادهای ما با استقبال آقای عسگرپور نیز مواجه می شد. من مطمئن هستم اگر یک بازیگر غیرحرفه ای قرار بود نقش مقابل مرا بازی کند هرچقدر تلاش می کردم بازی مناسب ارائه دهم و یا به بازی اش کمک کنم ماحصل کار خوب نمی شد.

بازیگر فیلم «دادشاه» در ادامه این گفتگو ضمن انتقاد از فیلمنامه نویسان گفت: متاسفانه در سینمای این روزها جایی برای کار امثال من باقی نمانده است چرا که اغلب نقش های پیشنهادی به ما تکراری است و این برای من که سال ها است به صورت حرفه ای در عرصه بازیگری فعالیت می کنم جای تاسف است که بخواهم در نقش های کلیشه ای و هزاران بار تکرار شده ایفای نقش کنم.

وی ادامه داد: من نمی دانم چرا فیلمنامه نویسان ما مادرها و مادربزرگ ها را تنها در قالب افرادی می بینند که تنها باید چای بریزند و گل ها را آب بدهند و آشپزی کنند؟ آیا جایگاه مادران و مادربزرگ های واقعی جامعه تنها در همین حد است؟ همین موارد باعث شده تا وقتی من فیلمنامه های پیشنهادی را می خوانم بعد از خواندن چند خط از دیالوگ های فیلم آن را کنار بگذارم چرا که همه چیز آن شبیه به فیلمنامه های قبلی است و من نمی خواهم خودم را مضحکه کرده و به مخاطبان فهیم سینما بی احترامی کنم.

 

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.