این روزها حد فاصل شهرهای نجف و کربلا و فضای بین الحرمین، مملو از عزاداران دل‌شکسته ایست که همچون کاروان حضرت زینب (سلام الله علیه)  در چهلمین روز شهادت سرور شهیدان و یاران باوفایش، با دلی غمناک و سوگوار و بر سر و سینه زنان به سوی تربت پاک حضرت سیدالشهدا(ع) روانه اند.

واقعه عاشورا همواره برای هنرمندان این سرزمین که بر مظلومیت حسین(ع) واقفند و هر ساله در ماههای محرم و صفر انواع آئین ها و برنامه های مذهبی منتسب به این حادثه دردناک را در طول زندگی خویش تجربه کرده اند، سرمنشأ خلق آثار و تصاویر زیبا و عمیق در رثاء و حقانیت امامان معصوم شیعه بوده است.

این رویداد تلخ و در عین حال روشنگر به حدی دارای ظرفیتهای متعدد روایی و تصویرسازی در عرصه  ادب و هنر است که به شهادت اساتید فن و آگاهان حقیقت جو با گذشت این همه سال و این تعداد آفرینش هنری و ادبی، تنها لایه هایی از آنچه که بر همه عیان است و تحت عنوان روضه و مقتل، سینه به سینه منتقل می گردد به مخاطبان ارائه شده است و از طرح بسیاری از مفاهیم مستتر در این واقعه تاریخی و پیام آور غفلت شده است؛ چه بسا که نمونه عینی آن درچارچوب دلارومردیها و جانفشانی ها و ولایت پذیری های جوانان همین سرزمین در دوران هشت سال دفاع مقدس همچنان مورد بی مهری و نامکشوف باقی مانده است.

پیاده روی میلیونی روز اربعین حسینی که امسال به جهت ضرورت وحدت در قبال جریان انحرافی تکفیری و گروههای تروریستی ضد اسلامی در کشورهای شیعه نشین و تحرکات مذبوحانه و مرموزانه آنها تحت حمایت استکبار جهانی و صهیونیسم، ابعاد وسیع تری نیز بخود گرفت، فارغ از برانگیختن احساسات هر شیعه دلسوخته ای، فرصتی را برای بارها فراهم آورد تا هنرمندان و بخصوص فیلمسازان و مدیران کشور بطور جدی بر سوژه ها و تولید آثار عاشورایی تأمل کنند.

شاید نمایش تصاویر این روزهای کربلا تلنگری باشد بر بسیاری از سیاستگذاران و مسئولان سینمایی که با نگاهی به چند دهه گذشته عزم خود را جزم نموده و بجای طرح شعارهای کلیشه ای و مرسوم، در فکر نهادینه سازی ساخت آثار مذهبی در سینما به ویژه با رویکرد واقعه عاشورای حسینی قرار گیرند.

نگارنده اطمینان دارد در صورت انتخاب روایتی صحیح و بدون تحریف از حادثه عظیم کربلا و سپردن آن به فیلمساز دغدغه مندی که فارغ از ادعاها و تعلقات سطحی به موضوعات دینی و انقلابی و برداشت های آزاد و شخصی از این تاریخ حماسی و مردمی، قادر به فهم عمیق پیام عاشورا و تطبیق آن با شرایط حساس و سیاسی دنیای امروز باشد، محصولی که بر پرده نقره ای در برابر دیدگان مردم دوستدار اهل بیت(ع) قرار می گیرد، موجی از احساس رضایت را در میان آنان فراهم می سازد و اثر تولیدی به دور از هر گونه واکنش منفی، ماندگار خواهد شد.

بی شک مستندسازان فعال در حوزه مستندهای آئینی و مذهبی نقش بسزایی در آماده سازی تولیدات فاخر سینمایی با موضوع عاشورا و کربلا خواهند داشت؛ ضبط  پژوهش های تصویری، کمک بزرگ به فیلمسازانی به حساب می آید که همزمان با عزاداری و چه بسا پیاده روی در میان میلیونها مردم سوگوار و سیاهپوش ایران و عراق و ۶۰ کشور جهان سوژه های ناب را در ذهن خود می پروانند تا در صورت حمایت مسئولان سینمایی کشور آن را از دنیای تخیل خویش به اثری ارزشمند مبدل سازند، پس بیاییم نیت کنیم و همه دست در دست همدیگر برای خلق آثاری ماندگار، مردمی و در خور و شأن ابی عبدالله الحسین(ع) و خاندانش از همین امروز تصمیم جدی بگیریم...یا حق