پاییز ۹۳ را بدون شک میتوان یکی از غم بارترین و سنگین ترین فصل هایی دانست که طی آن هنرمندان بسیاری را از دست دادیم البته سرطان را نمیتوان از این غائله مستثنی خواند به طوری که تعدادی از همین هنرمندان سالها با این بیماری مرگبار دست و پنجه نرم میکردند.
غلامعلی پورعطایی/ ۱۱ مهر
«غلامعلی پورعطایی»، خواننده و نوازنده دوتار منطقه خراسان، پس از تحمل یک دوره بیماری، صبح روز ۱۱ مهرماه در شهر مقدس مشهد و در بیمارستان امام رضا (ع) چشم از جهان فروبست.
پورعطایی متولد سال ۱۳۲۰ و بازنشسته آموزش و پرورش بود. در اوان جوانی و در سال ۱۳۴۴ به سبب شهرت در نوازندگی و خوانندگی به تهران دعوت میگردد تا در تالار رودکی، مجامع هنری و سفارتخانههای اروپایی و رادیو و تلویزیون، همراه با گروه هنرهای آیینی، سنتی و حرکات موزون به سرپرستی هنرمند برجسته هنرهای آیینی «آقای محمدفاروق کیانیپور» و دیگر هنرآفرینان میراث کهنسال به اجرای برنامه بپردازد که بسیار مورد اقبال واقع میگردد. شهرت وی در این زمان تا بدانجا میرسید که ضمن سفر به سراسر ایران، برای اجرای برنامه در کشورهای گوناگون از وی دعوت به عمل میآید.
وی همچنین در بیش از ۱۸ فیلم و سریال به کارگردانی افرادی چون واروژ کریم مسیحی، بهرام بیضایی ایفا نقش نمودهاست.
ساسان سپنتا/۳ آبان
«ساسان سپنتا» پژوهشگر فرهنگ و هنر و زبانشناس ، ادیب و فرزند عبدالحسین سپنتا، و از مورخین و محققین شاخص موسیقی معاصر و سنتی و روزنامهنگار پیشکسوت شامگاه سوم آبانماه، بر اثر عارضه سکته در سن ۸۰ سالگی از دنیا رفت.
ساسان سپنتا، پژوهشگر، مؤلف و استاد دانشگاه بود. از او دهها مقاله تخصصی در رشتههای ادبیات، زبانشناسی و موسیقی در نشریات متعدد و همچنین کتابهای «تاریخ تحول ضبط موسیقی در ایران»، «چشمانداز موسیقی ایران» و «آواشناسی فیزیکی زبان فارسی» منتشر شده و همچنین جلد سوم کتاب «سرگذشت موسیقی ایران» با تصحیح او چاپ شده است.
مرتضی پاشایی/ ۲۳ آبان
۲۳ آبان ماه ۹۳ یا همان جمعه سیاه که طی آن جامعه موسیقی کشور «مرتضی پاشایی» خواننده جوان پاپ کشورمان را از دست داد.
مرتضی پاشایی متولد ۲۰/۵/۹۳ در تهران است. او دانشجوی رشته گرافیک بوده است و از سن ۱۴ سالگی شروع به نواختن گیتار کرد.
مجید بهرامی/۲۴ آبان
دقیقا یک روز پس از درگذشت مرتضی پاشایی، «مجید بهرامی» هنرمند تئاتر و سینمای کشورمان نیز پس از سالها مبارزه با بیماری سرطان سرانجام ساعت ۲۰.۴۵ دقیقه روز شنبه ۲۴ آبان ماه در بیمارستان پارس برای همیشه چشم از صحنه جهان فرو بست.
بهمن بوستان/۲۷ آبان
«بهمن بوستان» پژوهشگر عرصه موسیقی صبح روز سه شنبه ۲۷ آبان درگذشت.
بوستان٬ فرزند مجدالعلی بوستان نویسنده و محقق ادبیات فارسی در سال ۱۳۱۴ متولد شد.
او پس از فارغ التحصیل شدن در رشته ادبیات فارسی همکاری خود را با محمد معین در لغتنامه دهخدا و فرهنگ معین آغاز کرد و سپس سالها در حوزه موسیقی و ادبیات پژوهش میکرد.
«هفت اورنگ، مروری بر موسیقی سنتی و محلی ایران" از جمله آثار منتشر شده اوست که با همکاری محمدرضا درویشی نوشت.
عظیم جوانروح/۴ آذر
در روزهای ابتدایی آذرماه جامعه سینمایی کشور «عظیم جوانروح» فیملبردار پیشکسوت خود را از دست داد.
زنده یاد جوانروح مدتی پیش از فوت بر اثر سرطان روده بستری بود و سرانجام روز ۴ آذرماه درسن ۶۹ سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
او در کارنامه خود فیلمبرداری آثاری همچون «مختارنامه»، «معصومیت از دست رفته» و «شاهگوش» را دارد.
علیرضا خورشیدفر/۵ آذر
همچنین در تاریخ ۵ آذرماه «علیرضا خورشیدفر» نوازنده باسابقه کنترباس بر اثر سکته قلبی درگذشت.
علیرضا خورشیدفر متولد اسفند ماه سال ۱۳۲۶ در تهران بود. این هنرمند فرهیخته از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۸۳ در ارکستر سمفونیک تهران با سمت سرگروه کنترباس فعالیت داشت و از سال ۱۳۷۷ سرگروهی کنتر باس در ارکستر موسیقی ملی بر عهده گرفت. وی علاوه بر نوازندگی کنترباس در اجرای سوت با بسیاری از آهنگسازان همکاری کردهاست. سوتنوازی وی در موسیقی فیلمهای «کرخه تا راین» اثر مجید انتظامی و «سفر به چزابه» اثر پیروز ارجمند خاطرهای جاودان از این هنرمند به جای گذاشته است.
یوسف رضایی/۹ آذر
«یوسف رضایی» هنرمند نقاشیخط در سن ۶۲ روز یکشنبه (۹ آذرماه) در خانهاش دچار عارضه سکته قلبی شد و در بیمارستان امام خمینی از دنیا رفت.
یوسف رضایی متولد سال ۱۳۳۱ بود که تا به حال نمایشگاههای انفرادی متعددی در حوزه نقاشیخط برگزار کرده بود. او در اولین نمایشگاه انفرادیاش جملاتی از زرتشت را نوشته بود و کسی بود که برای اولینبار اصطلاحات عامیانه را وارد نقاشیخط کرد. از جمله دیگر نمایشگاههای رضایی «الله» و «هفت گناه کبیره» بود.
ذوالفقار عسکریان/۱۶ آذر
ذوالفقار عسکریان نوازنده دو تار خراسانی عصر روز ۱۶ آذر پس از مدتها بستری بودن در بیمارستان دارفانی را وداع گفت.
ذوالفقار عسکریپور معروف به عسکریان متولد ۱۳۱۱ کاشمر و بزرگ شده تربت جام است. از سن ۷ سالگی به یاد گیری دوتار نزد پدر پرداخت.بسیاری از کارشناسان موسیقی نواحی ایران، تبحر این استاد پیسکسوت در اجراهای ظریف و سرعتی دوتار را بینظیر میدانند.
ذوالفقار به واسطه زندگی سیاری که داشت توانست مجموعه ارزشمندی از موسیقی سراسر خراسان ( شمال تا جنوب) را بیاموزد و اجرا کند و همین ویژگی او را از تمام نوازندگان خراسان متمایز میکرد.
انوشیروان ارجمند/۲۳ آذر
البته «انوشیروان ارجمند» بازیگر پیشکسوت و توانای سینمای ایران که خود در مراسم تشییع پیکر زنده یاد عظیم جوان روح سخنرانی کرد، روز یکشنبه ۲۳ آذرماه جان به جان آفرین تسلیم کرد.
انوشیروان ارجمند متولد ۲۷ مهر ۱۳۲۰ در زاهدان برادر بزرگتر داریوش ارجمند است. وی پدر برزو ارجمند و بهار ارجمند بازیگران سینما و تلویزیون است.
مرحوم انوشیروان ارجمند از اواخر دهه ۴۰ به عنوان بازیگر و کارگردان تئاتر در مشهد فعالیت خود را آغاز کرد. در کارنامه این بازیگر، بازی در مجموعههای «مختارنامه»، «امام علی»، «روزی روزگاری» و فیلمهای سینمایی «دوئل»، «قاعده بازی» و «محیا» دیده میشود
حمید جدیدی/۲۸ آذر
حدود ۳ روز پیش یعنی ۲۸ آذرماه «حمید جدیدی» بازیگر فیلم های «رستاخیز»، «مختارنامه»، «ستایش» و ... بر اثر سکته قلبی دارفانی را وداع گفت.
حمید جدیدی متولد ۱۳۴۴ در تهران است. وی فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۶۳ در کانون سینماگران آماتور (انجمن سینمای جوان) آغاز کرد. از جمله فعالیت های وی عبارتند از: تلویزیون ـ سیمای اقتصاد، بازیگر سریال مختارنامه، بازیگر فیلم سینمایی روز رستاخیز، سریال قفسی برای پرواز، سریال چاه پنجاه، عملیات ۱۲۵، بازی در فیلم سینمایی راننده سفیر، سه درجه تب، سریال گروگان، مارپیچ، مرخصی، ستایش، بنگاه املاک و همچنین در فیلم لحظه های تنهایی ایفای نقش کرده است.
مرتضی احمدی/۳۰ آذر
و اما روزگذشته ۳۰ آذرماه پاییز طوری فرش خود را از پهنه زمین جمع کرد که جامعه تئاتر، سینما و تلویزیون کشور پیرمرد خوش رو و جواندل خود یعنی «مرتضی احمدی» را از دست داد.
مرتضی احمدی صبح دیروز ۳۰ آذرماه در سن ۹۰ سالگی به دلیل مشکلات ریوی که در چند سال اخیر با آنها دست و پنجه نرم میکرد دارفانی را وداع گفت.
احمدی در ۱۳۰۳ در جنوب تهران به دنیا آمد و برای تحصیل ابتدا به مکتب و سپس به دبستان منوچهری در میدان گمرک رفت و بعد از آن به دبیرستان شرف و دبیرستان روشن رفت.در ۱۶ سالگی ورزش باستانی و فوتبال را شروع کرد و به همراه تیم فوتبال دبیرستانش در مسابقات آموزشگاههای تهران رتبههایی به دستآورد. بعدها در تیم فوتبال راهآهن تهران و پس از آن در باشگاه راهآهن بازیکن و مربی (تا سال ۱۳۲۵) شد.
احمدی در ۱۳۲۳ به رادیو تهران (چندی بعد در رادیو ایران و بعد از آن در رادیو و تلویزیون ایران)به کار کردن اشتغال گزید، تا برنامههای کمدی اجرا کند. در دورههای مختلفی در رادیو کار کرد و از جمله تیپی به نام «بابا جاهل گریان» اجرا کرد و به سبکهای مختلف ترانه و آواز خواند. در فروردین ۱۳۵۳ نقش اول سریال پربینندهٔ هردمبیل، نوشتهٔ پرویز خطیبی را بازی کرد در نظرخواهیاز مردم در سال ۱۳۵۶ بهعنوان محبوبترین هنرپیشهٔ رادیو انتخاب شد.
وی در ۱۳۲۶ گویندهٔ فیلمهای خارجی شد و از اعضای اولیهٔ انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم (تأسیس در ۱۳۴۲) بود.
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ احمدی بازیگری را کنار گذاشت و به مدت هفت سال به اهواز رفت. ولی پس از بازگشت به تهران از نو کار بازیگری را در سریالی تلویزیونی به نام تکمضراب از سر گرفت. از سریالهای تلویزیونی دیگری که بازی کرده است میتوان از سلطان صاحبقران، هفت شهر عشق (۱۳۵۶)، آئینه و زیر بازارچه (۱۳۷۷، رضا ژیان) نام برد.
در فروردین ۱۳۴۹ نیز احمدی به دعوت علی حاتمی ترانهٔ عنوانبندی فیلم حسن کچل را، ضربیخوانی کرد (که به نام روحوضی نیز شناخته میشود). در همین سبک در ۱۳۲۸ پنج صفحهٔ موسیقی برای یک شرکت انگلیسی ضبط کرد. مرتضی احمدی بیش از چهارصد ترانهٔ ضربی و صد و پنجاه ترانهٔ فکاهی خوانده است.
از ماندگارترین آثار مرتضی احمدی میتوان به کار صدایی (نوعی دوبله) وی در مجموعه پینوکیو اشاره کرد که در آن در نقش «روباه مکار» به خواندن متن میپرداخت.
آلبوم «صدای تهرون قدیم» نام آلبومی است که با صدای زنده یاد احمدی منتشر شده است.
مجموعه انیمیشن «شکرستان» با صدای زنده یاد احمدی نیز بارها از شبکههای مختلف تلویزیونی پخش شده است.
روحشان شاد و یادشان را همواره گرامی میداریم...
ارسال نظر