دیوید لین فیلمساز شهیر انگلیسی سینمای کلاسیک که امروز مصادف با تولد وی است در طول دوره کاری خود ۱۹ فیلم بلند و کوتاه ساخت که برای یک کارگردان با ۸۳ سال عمر تعداد اندکی به نظر می رسد اما در همین کارهای کم، گزیده هایی وجود دارند که از بهترین فیلم های تاریخ سینما محسوب می شوند.

لین فیلمسازی خود را با «جایی که در آن خدمت می‌کنیم» آغاز کرد که سوپراستار ان زمان یعنی جان میلز انگلیسی در ان بازی می کند. فیلم در سال ۱۹۴۲ یعنی درست در وسط جنگ جهانی دوم ساخته شد و موضوعی جنگی داشت. با این حال لین با فیلم آرزوهای بزرگ در سال ۱۹۴۶ شناخته شد و دو سال بعد الیور توییست را ساخت که هر دو از آثار چارلز دیکنز؛ نویسنده بزرگ انگلیسی هستند و بارها در سینما اقتباس شده اند اما این دو فیلم لین از بهترین های آن ها به شمار می روند.

سال ۱۹۵۴ دیوید لین فیلم لطیف «انتخاب آقای هابسن» را ساخت که اقتباسی آزاد و متحیرکننده از شاه لیر شکسپیر است و درباره مردی مستبد به نام هابسن است که سه دخترش را چون بردگانی در کفش فروشی خود به خدمت گرفته و پس از جدایی از آنها فقط دختری که به ظاهر با او مخالف بوده به دادش می رسد. بازی عالی چارلز لاوتون بازی جان میلز را تحت الشعاع قرار می دهد و لین خرس طلایی برلین را برای این فیلم دریافت می کند.

سه سال بعد وی یکی از مشهورترین فیلم هایش را با نام «پل رودخانه کوای» از یک اثر ادبی اقتباس می کند و شهرتش چنذ برابر می شود. این فیلم با هنرنمایی الک گینس, جک هاوکینز و آندره مورل درباره اسارت سربازان انگلیسی به دست ژاپنی ها و مقاومت حماسه ای افسران آن ها در بابر زورگویی های افسران ژاپنی است که البته به دلیل روحیه ملی گرایی لین یکجانبه است. «پل ردوخانه کوآی» هفت جایزه اسکار از جمله بهترین کارگردانی برای دیوید لین را از آن خود کرد و در رقابتی سخت با فیلم دوازده مرد خشمگین ساخته سیدنی لومت اسکار بهترین فیلم را برد.

پنج سال بعد «لارنس عربستان» را می سازد و این فیلم هم هفت جایزه اسکار ازجمله بهترین کارگردانی را نصیب خود می کند. صحنه تفکر لارنس در بیابان و صحنه ای که دوربین سعی می کند سواری را به صورت یک لکه سیاه نشان دهد، بعدها الهام‌بخش کارگردانان حماسه ساز به خصوص در فیلم های حماسی با لوکیشن بیابانی شد.

 سه سال بعد از این فیلم «دکتر ژیواگو» وی را یکی از بزرگترین کارگردانان تاریخ سینما می کند. این فیلم  به زندگی یک پزشک روسی در اوایل انقلاب اکتبر روسیه می پرداخت. موسیقی روان این فیلم ساخته موریس ژار و بازی خوب جولی کریستی از نکات برجسته فیلم است.

آخرین فیلم لین «گذرگاهی به هند» نام دارد که ان هم یک اقتباس سینمایی از اثری ادبی در سال ۱۹۸۴ است که هرچند فیلم خوبی است اما در قیاس با کارنامه این فیلمساز فیلم چندان درخشانی به شمار نمی رود.

لین در مجموع هفت بار نامزد اسکار جایزه بهترین کارگردانی فیلم شد که دو بار آن را به دست آورد.