شنبه ۸ فروردین ۱۳۹۴ - ۰۳:۵۶

به انگیزه اولین پخش از سیما

«خسته نباشید»؛ فیلمی ساده، صمیمی و واقعگرایانه/ فیلم اولی‌ای که اگرچه کمی کند اما دیدنی است

خسته نباشید

سینماپرس: مهدی شایگان/ «خسته نباشید» با کارگردانی مشترک افشین هاشمی و محسن قرایی، فیلمی است که ساعاتی پیش برای اولین بار از سیما و از شبکه دوم به نمایش درآمد.

«خسته نباشید» در رده فیلم‌های کارگردانان فیلم اولی قرار می‌گیرد و در قیاس با این نوع فیلم ها فیلمی قابل قبول و مناسب رده های سنی مختلف است هرچند به دلیل نوع ساختار و لوکیشن های کویری آن کندی خاصی دارد که برای برخی از بینندگان آن ملال آور است.

داستان فیلم درباره دو جهانگرد خارجی است که با یکدیگر همسرند و زن نسبش به ملیت ایرانی می رسد اگرچه فارسی بلد نیست. این دو همراه با دو راهنمای بومی که یکی از آنها زبان انگلیسی بلد است رهسپار کویر می شوند و در این میان حوادثی روی می دهد که گاه خنده دارند و گاه غمبار. در این میان جهانگردان که ارتباط زناشویی خوبی ندارند با گذشت مراحل مختلف یکدیگر را بهتر درک کرده و در پایان به نوعی اشتراک فکری برای نحوه زندگی می رسند.

فیلم یکدستی و روانی خوبی دارد و شخصیت ها نه غلو شده اند نه سطحی و به همین دلیل برای مخاطب قابل قبولند. رئال بودن حوادث و پارادوکس های مختلفی که در کنار تعلیق های ملیح در فیلم به وجود می آیند کسالت برخی از صحنه های کند فیلم را تا حدی رفع می کنند.

خسته نباشید

فیلم قابهای خوبی از طبیعت دارد و انتخاب مناظر زیبای کویر با رنگ های خاصی که دارد نوعی نشاط و گرما به آن می دهد. بازیگران خوب انتخاب شده اند و به دلیل ارائه بازی واقعگرایانه با داستان و حوادث فیلم همخوانی خوبی دارند.

نکته دیگری که درباره فیلم وجود دارد تاثرات سیاسی و اجتماعی روز بر صنعت توریسم و نوع بازخوردهای رسانه های غربی بر مردم دنیاست که در فیلم مشاهده می شود. با توجه به این که فیلم دو سال پیش ساخته شده و در آن زمان موضوع القاعده وجود داشت صحبت زن خارجی درباره این پدیده و انتساب آن به راننده بومی بهانه ای برای طرح موضوه مذکور می شود و البته بسیار سربسته است به طوری که سریع فراموش می شود و بهتر بود نگاه نقادانه بهتری به موضوع توریسم در کشور از منظر تاثیرات جانبی موضوعات روز می شد.

مهمترین ویژگی فیلم «خسته نباشید» سادگی و بی تکلفی آن است و برای همین برای بیننده خود دیدنی است و نقلط ضعفی که در داستان یا توجه به مسائل جدی توریسم در آن دیده می شود باعث نمی شود که بیننده از دیدن فیلم لذت می برد. با توجه به این که این اولین فیلم سازندگان آن است می توان به آن نمره قبولی داد چرا که توانایی جذب مخاطب را دارد هرچند نام آن خیلی مناسب گیشه به نظر نمی رسد و بهتر بود برای اکران نام بهتری برای آن انتخاب می شد.

این فیلم در یک نگاه کلی می تواند الگوی خوبی برای فیلمسازان تازه کار برای توجه به موضوعات متفاوت در سینمای ایران و فرار از فیلمسازی آپارتمانی باشد که این روزها بلای جان سینمای ایران شده است.

 

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.