وی در آستانه بیستم فروردین سالروز شهادت شهید آوینی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در مورد اینکه اگر شهید آوینی در حال حاضر زنده بود نظرش در مورد فیلم ها و سریال های امروزه چه بود توضیح داد: آوینی  هیچگاه تصوير غلطی از جامعه ارائه نداد اما ما متاسفانه در مجموعه تلویزیونی و آثار سینمایی مان، تصوير غلطی از جامعه را به مخاطب ارائه می‌دهيم و امروز همه مسائل آثار ما به شکل صحیح به مخاطب منتقل نمی شود. 

وی خاطرنشان کرد: آوينی سبك مستند جنگی داشت كه بعدها به سينمای اشراقی نامگذاری شد. شهيد مرتضی آوينی در اين زمينه ويژگی‌های منحصر به فردی داشت. به طور مثال دوربين سینمای برایش حكم ناموس را داشت، آميخته می‌شد و به همه آدم‌ها احترام می‌گذاشت به  زبان ديگر دوربين شهید آوينی چشمی بود كه وقايع را می‌ديد و برشی صحيح از آدم‌ها را انتخاب می‌كرد.

 عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران تصریح کرد: حتی شهید مرتضی آوينی به همكارانش گفته بود كه وقتی فردی در آستانه شهادت است از آن صحنه فيلم و یا عکسی نگيريد چرا كه آن صحنه خلوت آن رزمنده با خدای خود است و اين نگاه شهید مرتضی آوينی بود كه كاملاً انسانی، زلال، پاك، شفاف و متفاوت بود.

وی در ادامه یادآور شد: او جامعه را درست و ساده می‌ديد و بر اساس آن متن می‌نوشت و صحيح انتخاب می‌كرد، اين نگاه در نهایت ماندگار است.

سلطان محمدی یادآور شد:  اگر ذره‌ای غل و غش در اين موضوع ايجاد شود آن را دچار خدشه می‌كند اما شهید مرتضی آوينی يك معمار بود، معماری ايرانی كه قواعد را خوب می‌شناخت و با نگاه خود به جامعه متمركز می‌شد و از همه مهم‌تر اين كه او مرتباً مطالعه داشت و با مردم حركت می‌كرد.

این منتقد و روزنامه نگار در ادامه افزود: سید مرتضی آوینی برخورد تصويری صحيح و احترام به نگاه واقع‌بينانه دوربين و برشی كه از تصاوير ارائه می‌داد و در كنار آن، طنين صدای او نیز بي نظير بود و اين سبك كار شهید آوينی بود.