ابتدای قرن بیست و یکم اتفاقی در سینما افتاد که تکراری شدن سوژه ها و قهرمانان این سوژه ها بود و هالیوود با توسل به تکنولوژی روز و پیشرفتهای زیاد رایانه ای توانست قهرمانان پوشالی زیادی را از دل کمیک استریپ ها روانه بازار کرده و از قضا پول هنگفتی به جیب بزند. کاپتان امریکا، اتم، فلش، پیکان سبز، فانوس سبز، زن شگفت انگیز و بسیاری دیگر در ادامه قهرمانانی چون سوپرمن، بتمن، هالک، چهار شگفت انگیز و ... پا به دنیای سینما گذاشتند اما به سرعت به تکرار رسیدند و برای همین با رویکردی تازه ضدقهرمانانی چون خون آشام ها، جادوگران، هیولاها و قاتلان سریالی و مزدوران آدمکش به صورت قهرمان درآمده و گیشه ها را تسخیر کردند.
«صداها» فیلمی در ژانر کمدی وحشت است که درباره یک قاتل سریالی است. وی که طبق نیاز درونی باید آدم بکشد سگی دارد که با وی صحبت می کند و در این ارتباط او را راهنمایی می کند. نوع پرداخت شخصیت این قاتل طوری است که انگار وی حق کشتن دارد و چون دارای این عارضه روانی است باید دست به این کار بزند و آن قدر مظلوم نشان داده می شود که بینده دلش برای او می سوزد.
این نوع پرداخت به هیولاهای انسانی در سریال مشهور دکستر نیز وجود دارد و البته در آن سریال دکستر پلیسی است که به دلیل نیاز به کشتن رد قاتلان سریالی را زده و آنها را به قتل می رساند تا هم نیاز کشتن خود را ارضا کند و هم به ایمنی اجتماع در برابر این هیولاها کمک کرده باشد. در فیلم های اخیر اما این قاتلان سریالی هستند که مشروعیت پیدا کرده و اجتماع باید با آنها چون یک بیمار روانی مورد ظلم قرار گرفته رفتار کرده و همدلی کند!
این نوع فیلم ها که در حال حاضر بیشتر در ژانر کمدی با زیر شاخه وحشت عرضه می شوند و فیلم «جهنم شیرین خانگی» نمونه دیگری از آنهاست به احتمال و طبق سنت های هالیوود رفته رفته به صورت جدی و در حالتی واقعگرایانه عرضه خواهند شد که آسیبی جدی به اجتماع وارد خواهد کرد چرا که موجب اشاعه جنایت و قتل می شود.
یادمان نرفته که بسیاری از افرادی که دست به کشتار دسته جمعی زده اند و نمونه های آن در مدارس و بانک ها و ادارات زیاد است بیشتر تحت تاثیر فیلم ها بوده اند تا این که به عینه این موضوعات را مشاهده کرده باشند. ضمن آن که این موضوعات بیشتر در فرهنگ غربی و به ویژه امریکایی رواج دارند و در شرق و کشورمان موارد نادری چون خفاش شب مشاهده شده است که بر اثر انحرافات روانی و نه متاثر از فیلم بوده است.
رویکرد جدید هالیود به قهرمانانی که در اصل ضدقهرمان هستند می تواند برای سینمای جهان الگوی مخرب باشد و فیلمسازان کپی کار ایرانی که تعدادشان هم کم نیست باید به این موضوع توجه داشته باشند.