بازهم سوم خرداد فرا رسید. سالروز واقعی‌ که می توان آنرا یکی از مهمترین فرازهای تاریخ انقلاب اسلامی دانست. روزی که فرزندان این مرز و و بوم جانانه برای باز پس گیری قسمیت از خاک وطن جنگیدیند تا خونین‌شهر را دوباره خرم‌شهر کنند؛اما دریغ از اکران چنین فیلمی در چنین زمانی!

به گزارش خبرنگار سینمایی فارس،سوم خرداد ماه روز آزاد سازی خرمشهر روزی که بدون شعار باید گفت جان‌های بسیار زیادی تقدیم شد تا وجبی از این خاک به دست نااهلان نیافتاد. به همین مناسبت نگاهی می‌اندازیم به فیلم‌های دفاع مقدسی که به همین مناسبت در حال اکران است. اما دریغ از اکران چنین فیلمی در چنین زمانی! ّ

*از مارتن ثبت تصویری افتخارات به دست آمده توسط شهدا عقب مانده ایم.

در دوره‌ای که سایر ملت‌ها برای خود فرهنگ سازی می‌کنند و از سینما به عنوان یک ابزار بسیار قدرتمند برای نشان دادن فرهنگ و سربازان عاشق به وطن خود استفاده می‌کنند با بی‌تدبیری مسئولان در مهم‌ترین و افتخار آمیز‌ترین اتفاق دفاع مقدس «آزاد سازی خرمشهر» پرده سینما‌های کشور از اکران فیلم باچنین مضمونی بهره است. از مارتن ثبت تصویری افتخارات به دست آمده توسط شهدا عقب مانده ایم.

* علاقه کارگردان به ساخت فیلم دفاع مقدسی را به پای خود نویسید
در جشنواره سی و سوم فیلم فجر هم شاهد نمایش فیلم شاخصی با مضمون دفاع مقدس و حتی مقاومت نبودیم. چند فیلم محدود نیز که وجود داشتند خود از کیفیت نامطلوبی برخوردار بودند که نتوانستند در جشنواره نظر حاضرین و مردم را جلب کنند. از طرفی با توجه به‌شناختی که از کارگردان‌های این فیلم‌ها داریم باید گفت که ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی توسط آن‌ها نشأت گرفته از خواسته قلبی آن‌ها است بدین معنی که اگر شخص کارگردان برای ساخت چنین اثری پیش قدم نمی‌شد سازمان سینمایی و سایر اگان‌های مرتبط همین چند فیلم معدود و درجه متوسط را در کارنامه خود نداشتند. علاقه کارگردان به ساخت فیلم دفاع مقدسی را به پای خود نویسید

اینکه حضور برخی از سینما گران در ساخت اثاری در حوزه دفاع مقدس کم شده است بحث دیگری است که باید به صورت جدی آسیب‌شناسی شود. اختصاص دادن زمان نامناسب برای اکران این فیلم‌ها و حمایت نکردن فیلمسازانی که در این عرصه دغدغه دارند می‌تواند از دلایل دلسردی آن‌ها برای ساخت چنین فیلم‌هایی باشد، اما در یک نگاه کلی می‌توان گفت یکی از سازمان‌های اصلی که باید در اندازه اختیاراتی که دارد برای این بخش برنامه ریزی داشته باشد سازمان سینمایی است.
البته باید گفت که اگر به خوبی در تمام دوران نگاهی به تقویم بیاندازیم و چنین روزهای مهمی را جدا کنیم در می‌یابیم که همواره این قصور در تمام دوران‌ها صادق بوده است و این بی‌بی توجهی‌ها مربوط به یک مدیر در یک دوره مشخص نیست. سینمای ایران برنامه ریزی مشخصی برای این امر ندارد نه برای اکران فیلم‌های مناسب با چنین روز‌هایی، نه برای پرورش فیلمسازان به نام دغدغه‌مند در عرصه دفاع مقدس.
در سال گذشته شاهد اکران چند فیلم سینمایی در حوزه دفاع مقدس بودیم که در حقیقت بد‌ترین زمان برای نمایششان در نظر گرفته شده بود که از آن جمله می‌توان به «خانه‌ای کنار ابر‌ها» اشاره داشت. حتماً نباید ابراهیم حاتمی کیا بود تا به فیلمی که درباره جنگ می‌سازد توجه شود و یا امکانات لازم در اختیارش قرار بگیرد. باید با برنامه‌ریزی از دل سینماگران دغدغه‌مند و انقلابی حاتمی کیا‌هایی متولد شوند که آثار پر مخاطبی را به وجود بیاورند و این امر جز با حمایت مسولین و برنامه ریزی بلند مدت ارگان‌های مختلف می‌سر نخواهد شد.

* فیلم‌های سوپر مارکتی جلو‌تر از فیلم‌های ارزشی

جای تعجب وتاسف دارد که چرا باید در طی سال، فیلم‌های سوپر مارکتی در بهترین زمان و شرایط اکران شوند و فیلم‌هایی که در مورد دفاع مقدس و ارزش‌های انقلابی ما هستند در بد‌ترین شرایط زمانی نمایش داده شوند؟! نزدیک به پایان سال و در هنگام برگزاری جشنواره فیلم فجر نمی‌توان توقعی داشت که فیلم‌ها به خوبی دیده شوند.

* سینمای دفاع مقدس را در انتظار اتفاق‌ها نگاه ندارید
حال این سوال پیش می‌آید در بین نسل جدید چند کارگردان را می‌توان نام برد که همچون ابراهیم حاتمی کیا در مسیر ساخت اثار دفاع مقدسی مطرح شده باشند؟! در طی یک دهه گذشته شاید به سختی نام چند نفر را بتوان عنوان کرد که نرگس ابیار یکی از آن‌ها است. آبیار در سینمای ایران می‌تواند یک اتفاق باشد اما سینمای دفاع مقدس را نباید در انتظار اتفاق‌ها نگه داشت این سینما نیاز به برنامه ریزی دارد تا بخش‌های ناگفته خودش را بزند.

* دفاع مقدسی‌های فجر 33 در صف طولانی اکران
در جشنواره سی و سوم فیلم فجر تنها دو فیلم به نام «تگرگ و برف» و «تا آمدت احمد» به طور مستقیم به دفاع مقدس پرداخته شده بود که متاسفانه از کیفیت چشمگیری به لحاظ سینمایی برخوردار نبودند. در حقیقت این دو فیلم در اندازه‌های یک تله فیلم می‌توانست در تلویزیون خود نمایی کند نه در سینما که امروز مخاطب‌اش به دلیل فراوانی آثار جنگی انتظارات زیادی در این حوزه از آن دارد. در نتیجه باید گفت سینمای دفاع مقدس در طول سال گذشته‌اش تولید چشم گیری نداشته است.
فیلم دیگری که در سی و سومین جشنواره فجر می‌توان از آن به عنوان یک اثر ضد جنگ خوب یاد کرد فیلم سینمایی «بدون مرز» است که اولین ساخته امیر حسین عسگری بود و در جشنواره‌های داخلی و خارجی به خوبی دیده شد او نشان داد که کارش را به خوبی یاد گرفته اما مسئولین چگونه برای چنین جوان‌های برنامه ریزی می‌کنند تا آن‌ها را جذب سینمای دفاع مقدس کنند و از توانایی‌‌هایشان بهره ببرد. 

«حکایت عاشقی» به کارگردانی احمد رمضان‌زاده نیز فیلم دیگری بود که مشخصا در ارتباط با دفاع مقدس قرار ادشت اما در جشنواره چندان مورد توجه قرار نگرفت.

«مزار شریف» و «ماهی سیاه کوچولو» دو فیلم دیگری هستند که ارتباطی با دفاع مقدس ندارند اما می‌توان آن‌ها را جزو فیلم‌هایی در ارتباط با سینمای مقاومت دانست.
اگر با همین روال جشنواره فجر را در سال‌های گذشته نیز بررسی کنیم قطعاً به نتایج دلگرم کننده‌ای نخواهیم رسید.‌ای کاش سازمان سینمایی حداقل برنامه‌ای برای چند فیلمی که در انتظار اکران هستند داشت. از چند فیلم محدود مرتبط با دفاع مقدس که در انتظاراکران عمومی هستند می‌توان به «رنج و سرمستی»، «تگرگ و افتاب»، «تا آمدن احمد»، «خاکس‌تر و برف» و «عاشق‌ها ایستاده می‌میرند» اشاره کرد.