تهیه کننده فیلم «دربند» در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس توضیح داد: به عقیده من مضمون فیلم ها به نوعی از سینمای بومی ما فاصله گرفته و بیشتر مضامین، شبیه سینمای هالیوود شده است؛ به این معنی که اگرچه فیلم ها در اکران و گیشه فروش خوبی داشته اند اما چندان پیامی به مخاطب انتقال نمی دهند.

وی ادامه داد: چارچوب فرهنگی ما بر ادبیات و شعر واقع شده و همه ما ایرانی ها با زبان شعر با هم حرف می زنیم اما به نظر می رسد سینمای ایران رفته رفته از این فضا فاصله گرفته و صرفا به  بعد تجاری آن پرداخته می شود و این زنگ خطربسیار جدیست و سینمای ملی ما را تحت الشعاع قرار می دهد.

تهیه کننده فیلم «کافه ترانزیت» همچنین گفت: ملاک ارزیابی آثار سینمایی در ایران تنها به فروش فیلم ها و چرخش مالی آنها برمی گردد و این نگاه به مرور زمان به محتوای فیلم ها ضربه می زند. 

سمواتی  با بیان اینکه نمایش  یک چنین  فیلم هایی قطعا بیانگر سلیقه و نوع تدبیر مدیران سینمایی حال حاضر است که به فیلمساز آنها فرصت ساخت و نمایش می دهند  گفت: با نگاه به فیلم های ساخته  و اکران شده در جشنواره فجر پارسال به این طرف، به نمونه های ملموسی از تفکرات مدیران سینمایی می رسیم که حتی در حوزه بازیگری و یا کارگردانی هم تاثیر خود را داشته است.

وی ادامه داد: به عقیده من نباید سینمای ایران از ادبیات و فرهنگی که متعلق به آن است جدا شود و در عرصه هنری دچار کج سلیقگی شویم.