برنی سندرز کاندیدای ریاست‌جمهوری حزب دموکرات و یک خواننده موسیقی فولک، یک مسیر کاری بازیگری کوتاه‌مدت هم داشت و در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ در چند فیلم سینمایی ظاهر شد. این سناتور اهل ایالت ورمانت در فیلم کمدی رمانتیک «عروسی دوست‌دختر سابقم» محصول سال ۱۹۹۹ نقش خاخامی به نام مانی شویتز را بازی کرد که عاشق بیسبال است و خیلی حرف می‌زند.

با وجود اینکه این فیلم نزدیک به ۲۰ سال عمر دارد، شخصیت شویتز هنوز هم از نظر قیافه و طرز صحبت کردن، شباهت‌هایی با سندرز امروز دارد. اما سندرز تنها نامزد ریاست‌جمهوری نیست که روی فیلم‌های سینمایی وقته گذاشته. دونالد ترامپ نامزد بحث‌برانگیز حزب جمهوری‌خواه هم در دومین فیلم «تنها در خانه» با عنوان «گمشده در نیویورک» به مدت چند ثانیه نقش خودش را بازی کرد. او به کوین مک‌آلیستر جوان – که در نیویورک تنها مانده – آدرس لابی هتل پلازا را می‌دهد. خیلی‌ها هم ترامپ را با بیف تانن، شخصیت منفی فیلم «بازگشت به آینده ۲» مقایسه می‌کنند. باب گیل نویسنده این فیلم اوایل امسال به دیلی بیست گفت که شخصیت بیف بر پایه ترامپ نوشته شده است.
دیگر کاندیداهای برتر آمریکایی در دنیای داستانی وقت نگذرانده‌اند، اما هیلاری کلینتون این را با نقش‌آفرینی کوتاهش در فیلم امسال «Broad City» تغییر خواهد داد. وقتی ماه نوامبر از راه برسد، تنها یکی از این نامزدها در انتخابات ریاسـت‌جمهوری پیروز خواهد شد. پس اگر هر یک از کاندیداهای شکست‌خورده به فکر تغییر شغل‌شان بیفتند، این‌ها چند نقش سینمایی دیگر هستند که هر یک می‌توانند در آن‌ها بازی کنند. تد کروز در نقش کشیش پاریس در فیلم «آزمون دشوار» (نقشی که بروس دیویسون آن را ایفا کرد)
کروز که در اولین سال حضورش در مدرسه قانون هاروارد در اقتباس تئاتری «آزمون دشوار» نوشته آرتور میلر بازی کرده بود، خیلی ساده می‌تواند دوباره در این نقش ظاهر شود. کروز شخصیتی است که به شدت مردم را به دو دسته تقسیم می‌کند و به نظر می‌رسد تا به حال نفرت همه در دنیای سیاست و فراتر از آن را برانگیخته باشد. او از این نظر خیلی با کشیش پاریس شباهت دارد. همانطور که بوستون گلوب هم در مقاله خود در سال ۲۰۱۳ به آن اشاره کرد، جمله «می‌فهمی من خیلی دشمن دارم؟ هنوز هم فرقه‌ای هست که قسم خورده تا من را از منبر دور کند. این را می‌فهمی؟» که از زبان پاریس بیان می‌شود، هنوز هم با کروز امروزی مطابقت دارد. البته این را هم باید در نظر بگیریم که او از نظر قیافه شبیه جوزف مک‌کارتی است؛ سناتور جمهوری‌خواهی که اتهام‌هایش باعث شد میلر نمایشنامه «آزمون سخت» را بنویسد.
هیلاری کلینتون در نقش مردیت مورتون در «جواهر خانوادگی» (نقشی که سارا جسیکا پارکر آن را ایفا کرد)
فیلم کمدی «جواهر خانوادگی» را دیده‌اید؟ در این فیلم، سارا جسیکا پارکر نقش مردیت مورتون را بازی می‌کند؛ یک مدیر اجرایی نیویورکی که نمی‌تواند با خانواده لیبرال شریک زندگی‌اش ارتباط برقرار کند. کلینتون – که نگران محبوبیتش در میان مردم است – از همین الان جای مردیت مورتون سیاست را گرفته. صحنه‌ای در فیلم که در آن مردیت سعی می‌کند با خانواده استون بازی معما کند، یادآور همان عجیب و غریب بودن دردناکی است که وقتی حس می‌شود که کلینتون سعی می‌کند در تلاش برای ارتباط برقرار کردن با جوانان، به آن‌ها تی‌شرت‌هایی را بدهد که چهره خودش روی‌شان چاپ شده است.
جب بوش در نقش کلارک گریزوولد در «تعطیلات» (نقشی که چِوی چِیس آن را بازی کرد)
کمپین جب بوش که تا اینجای کار خیلی فراز و نشیب داشته، مترادف با تلاش فاجعه‌بار گریزوولد برای راندن خانواده‌اش در سراسر کشور است. گریزوولد در انتها به پارک موضوعی والی که مقصدش بود رسید اما متوجه شد بسته است! در فیلم، کلارک کارهای احمقانه بسیاری می‌کند؛ مثلا متوجه نمی‌شود که عمه‌اش در صندلی عقب ماشین مرده است. از گاف‌های اخیر بوش، که در رقابت ریاست‌جمهوری حزب جمهوری‌خواه پشت سر کروز و ترامپ قرار دارد، می‌توان به این اشاره کرد که به یک دانشجوی کالج که اولین بارش بود رای می‌داد، گفت: «می‌خواهم اولین نفرت باشم».
مارکو روبیو در نقش ستوان پیت میچل ملقب به «ماوریک» در فیلم «تاپ گان» (نقشی که آن را تام کروز ایفا کرد)
روبیو که یک سیاست‌مدار حقیقتا محافظه‌کار است، از سن ۲۴ سالگی به دنیا یک سمت دفتری سیاسی بوده و به این ترتیب، به جوان‌ترین و اولین سخن‌گوی کوبایی خانه نمایندگان آمریکا بدل شد. روبیو که شباهت‌های زیادی به ماوریک با استعداد و جاه‌طلب در «تاپ گان»‌دارد، دوست ندارد در رتبه دوم قرار داشته باشد.