وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس گفت: من پیش از تولید «گاهی» هم، با ساخت آثاری همچون «دریا، ماهی، پرنده» و یا «خنده های آتوسا» ثابت کرده ام که در سینما از هرگونه نوآوری و خلاقیت آگاهانه و مبتنی بر منطق استقبال می کنم.

وی اضافه کرد: من معتقدم عالم هنر از جسارت ناشی شده و یک هنرمند همواره بایستی در کار خود جسارت جدی داشته باشد و اگر این مساله در بین هنرمندان وجود نداشته باشد دیگر نمی توان عنوان هنرمند را به آن ها اطلاق کرد.

این تهیه کننده ادامه داد: متاسفانه برخی افراد این باور غلط را دارند که فیلم هایی غیر از آثار رایج کلاسیک نمی تواند مخاطب عام داشته باشد. در صورتی که من معتقدم تولیدات آثار خاص هم می تواند به گونه ای باشد که نه تنها مخاطب آن ها را پس نزند بلکه از یک اثر معمول سینمایی هم بیشتر از آن استقبال کند؛.

وی در همین زمینه افزود: ما تا زمانی که فیلم مان را برای مردم بسازیم نباید دغدغه دیده شدن آن را داشته باشیم چرا که قطعا فیلم مردمی می تواند تحت هر شرایطی مخاطب خود را در سینما پیدا کند.

پورکیان سپس با تاکید بر اینکه هنگام ساخت فیلم هایش هیچ گاه به گیشه نمی اندیشد اظهار داشت: هدف اصلی من در سینما آگاهی دادن به مخاطب است و همواره بر این اندیشه استوار هستم که بتوانم به مخاطبان آثارم آگاهی هایی را بدهم که شاید پیش از این از آن مطلع نبوده اند.

وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه برای تولید «گاهی» دوربین جدیدی ابداع کردیم به برخی از کارهای نوینی که برای تولید این اثر در سینمای کشور انجام شده است اشاره کرد و گفت: یکی از کارهایی که ما در این فیلم سینمایی انجام دادیم حذف فیزیکی فیلمبردار است البته باید به این نکته اشاره کنم که کیفیت «گاهی» شاید از برخی از تولیدات معمول و رایج در سینمای ایران بسیار بالاتر باشد.

این تهیه کننده ادامه داد: ما  مدعی آن هستیم که فیلم مان با اینکه یک اثر کاملا سلفی محسوب می شود کیفیتش حتی به اندازه یک سر سوزن از فیلم های سینمایی دیگر کمتر نیست؛ از سوی دیگر در برخی از صحنه ها دوربین ابداعی ما که بدون هیچ لرزشی در دست بازیگران فیلم است به صورت ۳۶۰ درجه چرخش پیدا می کند و ما نه هیچ یک از عوامل پشت صحنه را می بینیم و نه نورپردازی هایی که برای فیلم انجام شده است که این نکته نیز یکی از مهمترین نکات قابل توجه فیلم ما محسوب می شود.

پورکیان خاطرنشان کرد: ظرف ۲ ماه پیش تولید این اثر سینمایی روی جزء به جزء و پلان به پلان «گاهی» فکر شده است و ما قبل از آغاز فیلمبرداری حدود ۱۰ روز با بازیگران فیلم در لوکیشن فیلم قرار گذاشتیم تا آن ها را با حال و هوا و فضای محل فیلمبرداری بیشتر آشنا کنیم و آن ها بتوانند در کنار هم زندگی کنند و همین امر باعث شد که فیلمبرداری فیلم ما تنها ۲ روز به طول بیانجامد.

وی تاکید کرد: البته ذکر این نکته ضروری است که بازیگران طی این مدت تمامی فیلمنامه را حفظ کرده بودند و تمرین های سخت و نفس گیری را پشت سر گذاشته بودند و همین باعث شد که تولید ما بدون هیچ گونه مشکل، تنش و یا حاشیه ای ظرف این مدت کوتاه به سرانجام برسد.

پورکیان در بخش دیگری از این گفتگو بازی بازیگران این فیلم را قابل تحسین عنوان کرد و اظهار داشت: فریبرز عرب نیا به عنوان یکی از بازیگران این فیلم سینمایی که وظیفه بازنویسی فیلمنامه را هم بر عهده داشته است برای اولین بار در سینمای ایران یک مونولوگ احساسی توام با گریه را ظرف مدت ۱۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه در یک ارتفاع بیان می کند که بسیار جالب و قابل توجه است و بخش هرگز دیده نشده ای از توانمندی های خود را به رخ مخاطبان سینما می کشد.

وی در خاتمه ضمن ابراز خوشحالی از استقبال بالای مردم از این اثر سینمایی در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: من در تمامی سانس هایی که این فیلم در سینماهای مردمی روی پرده رفته است حضور داشتم و واکنش های مردم را به صورت جدی رصد کردم؛ جالب اینجاست که مردمی که این روزها بسیار برای دیدن فیلم ها سخت گیر شده اند و بعضا وسط تماشای بسیاری از فیلم ها دسته دسته سالن سینما را ترک می کنند از این فیلم خوششان آمد و روی صندلی های سینما میخکوب شده بودند.

وی افزود: طی این مدت تنها چند نفر انگشت شمار تماشاچی وسط نمایش فیلم از سالن های سینما بیرون آمدند که این برای من نکته بسیار مهم و قابل تاملی است و نشان از آن دارد که «گاهی» در اکران عمومی نیز می تواند موفق عمل نماید.

گفتنی است؛ این فیلم داستان سه زوج ایرانی است که در پایان حضور خود در یک مهمانی با تراژدی روبرو می‌شوند.

عوامل اصلی فیلم سینمایی «گاهی» عبارتند از کارگردان: محمدرضا رحمانی، نویسنده: آرش عباسی، بازیگران: اندیشه فولادوند، مهدی پاکدل، فریبرز عرب نیا، دستیار کارگردان و برنامه ریز: محسن دین محمد، مدیر نورپردازی: مهرداد مقیمی، صدابردار: محمد شاهوردی، ‌ عکاس: مهدی دلخواسته، مشاور رسانه ای: احسان عباسی، تهیه کننده: امیر پورکیان، محصول خانه فیلم پروان.