فیلم «خانم دات‌فایر» با بازی رابین ویلیامز یکی از فیلم‌های محبوب تاریخ سینماست. این فیلم که در سال ۱۹۹۳ و بیش از ۲۰ سال پیش ساخته شده، یک کمدی خانوادگی است که برای محبوب ماندن فیلم دو صحنه از آن حذف شده بود.

دو صحنه از فیلم محبوب «خانم دات‌فایر» که از فیلم حذف شدند، به صورت آنلاین موجود هستند و با مراجعه به اینترنت می‌توان این دو صحنه را مشاهده کرد؛ دو صحنه‌ای که تماشای آنها واقعا دل تماشاگر را به درد می‌آورد.

این فیلم با بازی رابین ویلیامز در نقش دانیل هیلارد که بازیگری است که همسرش از او جدا شده، این مرد را در حالی نشان می‌دهد که برای نزدیک ماندن به خانواده‌اش از قدرت بازیگری‌اش استفاده می‌کند و با تغییر قیافه، در نقش یک خانم مسن خدمتکار وارد خانه سابق خودش می‌شود. این در حالی است که همسر سابق او که نقشش را سالی فیلد بازی می‌کند، از طریق قانونی ورود او به خانه را ممنوع کرده است.

این فیلم در عین حال که فیلمی احساس‌برانگیز است در عین حال فیلمی خانوادگی و سرگرم‌کننده محسوب می‌شود که برای بازی درخشان رابین ویلیامز در این نقش نمی‌توان آن را فراموش کرد. این فیلم را کریس کلمبوس ساخته است که سازنده «تنها در خانه» و نیز دو قسمت نخست «هری پاتر» است.

یکی از سکانس‌هایی که از فیلم بیرون آورده شده دختر آنها لیدیا با بازی لیسا جیکوب را تصویر می‌کند که در یک مسابقه هجی لغات شرکت کرده و در این میان شاهد مجادله پدر و مادرش در میان جمعیت می‌شود.

سکانس بعدی پس از این است که سالی می‌فهمد دانیل است که در نقش خدمتکار وارد خانه شده است. می‌توان تصویری از وحشت را در چهره او مشاهده کرد و این صحنه با دعوای شدید والدین از نگاه فرزندانشان به پایان می‌رسد. تماشای این صحنه واقعا سخت است.

هر چند این فیلم کلاسیک همچنان خنده‌دار باقی مانده است، اما با افزودن این صحنه‌ها به آن سخت بود که بتوان این احساس را نسبت به فیلم حفظ کرد.

ویلیامز که از سوی سایت انترتینمنت ویکلی در سال ۱۹۹۷ به عنوان بامزه ترین مرد در قید حیات معرفی شده بود، در طول این مدت موجب خنده و شادی بسیاری از مردم جهان شده بود. با این حال او در نقش‌های جدی نیز بازی کرده بود و به عنوان معالج روان درمان مت دیمون در فیلم «ویل هانتینگ خوب» در سال ۱۹۹۷، جایزه اسکار نقش مکمل را دریافت کرده بود. او برای «پادشاه ماهیگیری» در سال ۱۹۹۱، «انجمن شاعران مرده» در سال ۱۹۸۹ و «صبح به خیر، ویتنام»‌ در سال ۱۹۸۷ نامزد دریافت اسکار شده بود.

رابین ویلیامز در حالی دست به خودکشی زد که ساخت ادامه‌ای بر این فیلم مدتی بود که مطرح بود. این بازیگر بزرگ و محبوب از بیماری‌های متعددی رنج می‌برد که افسردگی و پارکینسون از جمله آنها بود.

وی که برنده جوایز اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی، جایزه ساترن نقش اول مرد و گرمی شده بود، در ۶۳ سالگی به زندگی‌اش خاتمه داد.