همزمان با تمرکز افکارعمومی بر فعالیت‌های بابک زنجانی، این متهم نفتی فعالیت در حوزه‌های مختلف را آغاز کرد تا چهره‌ای متفاوت از خود عرضه کند؛ از خرید باشگاه راه‌آهن تا راه اندازی دفتر سینمایی و سرمایه گذاری در حداقل سه پروژه سینمایی «نقش نگار»، «هیچ کجا، هیچ کس» و «سیزده». تجربه فیلم‌سازی بابک زنجانی که به محمود دینی بازیگر سریال «آینه عبرت» سپرده شده بود، شکست خورد و خود نیز در این زمینه روایت دست اولی داشت.

زنجانی در این باره گفت: «دوربین‌هایی را که به دلیل تحریم نمی‌توانستند وارد ایران شوند خریداری کردیم، در بخش صدابرداری و تدوین هم سیستم‌های جدیدی وارد کردیم. مجموعه‌ای به نام سورینت فیلم تشکیل و تمام امکاناتش در این محل مستقر شده است… مجموعه‌ای به نام یاسین فیلم یا سورینت فیلم تشکیل و تمام امکاناتش در این محل مستقر شده و به زودی خبرهای جدیدی در این عرصه می‌شنوید. امیر جعفری به عنوان مشاور هنری با ما همکاری می‌کند و یکی از افرادی است که درباره فیلمنامه‌ها نظر می‌دهد».
در آن سو، محمود دینی که اداره یاسین فیلم به او سپرده شده بود، در این زمینه عنوان کرد: «در مدت زمانی که آقای زنجانی تصمیم گرفت، از پروژه‌های فرهنگی خصوصا در حیطه سینما حمایت کند، تعداد بسیاری فیلمنامه از بهترین تهیه کنندگان و کارگردان‌های کشور به دستش رسید. تمام فیلمنامه‌ها را خودش می‌خواند و قرار بود، در سال، ده فیلم سینمایی تولید کنیم و قطعا همه در جریان هستند که در این مدت سه پروژه سینمایی ساخته شد، به ۱۷فیلم سینمایی برای ساخت کمک و تجهیزات فنی بالغ بر پنج هزارمیلیارد برای کمک به سینمای کشور در اختیار پروژه‌ها گذاشته شد».
او در بخش دیگری از مصاحبه‌اش تصریح می‌کند: «زمانی که با بابک زنجانی آشنا شدم، او دوربین‌ها را خریداری، روی سه فیلم سینمایی سرمایه گذاری و به کار فرهنگی ورود کرده بود. در حال حاضر من اکران آن سه فیلم را رصد می‌کنم که البته یکی از آن‌ها اکران شده و دو فیلم دیگر در نوبت اکران هستند و در نبودش نظارتی بر پروژه‌های فرهنگی او دارم».
دینی در گفت‌و‌گویی دیگر، درباره حجم و جزئیات سرمایه گذاری زنجانی در سینما اظهار داشته است: «زنجانی فقط در حیطه سینما ۲۵ میلیارد تومان سرمایه‌گذاری کرده بود. از این سرمایه‌گذاری بخش عمده‌اش صرف تجهیز امکانات سخت‌افزاری شده است. در همین شرکت، یکسری استودیوی درجه یک در زمینه‌های مختلف تولید از تدوین گرفته تا صدابرداری، موسیقی، دوبلاژ و نریشن، تدوین و اصلاح رنگ و حتی استودیوی کروماکی راه‌اندازی شده و شش دوربین الکسای درجه یک و شماری از ابزار تولید فیلم خریداری شده است.»
احتمالاً مجموعه موسوم به یاسین فیلم نیز در صف مزایده قرار گرفته تا بدین ترتیب بخشی از بدهی زنجانی تسویه شود. با این حال می‌توان پرسید که تجهیزات تخصصی سینمایی نظیر دوربین‌های الکسا، به کار چه کسی می‌آید؟ آیا تدبیری می‌شود تا این تجهیزات در مزایده‌ای با حضور اهالی سینما و فعالان این حوزه به مزایده گذاشته شود تا شاید خریدارانش بتوانند استفاده مفیدی از این تجهیزات ببرند؟