سه‌شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۵:۵۷

یادداشتی به مناسبت روز مقاومت و پایداری؛

«دزفول»؛ نماد پایداری و مقاومت/ شهری مهجور در سینمای دفاع مقدس

روز مقاومت شهر دزفول

سینماپرس/ صابر الله دادیان: امید است تا با یادآوری این مهم، به بهانه سالروز پایداری شهر دزفول، حرکتی مؤثر در سالی که به نام اقدام و عمل از سوی رهبر معظم انقلاب نام گذاری شده است، در سینمای جمهوری اسلامی صورت گیرد.

اگر “خونین‌شهر” شهید شهر‌ها باشد، بی‌گمان “دزفول” شهید گمنام شهرهاست. مردمانی مقاوم و صبورکه در هشت سال دفاع مقدس بارها و بارها حملات سنگین حکومت بعثی عراق را تحمل کرده و خم به ابرو نیاوردند. مردمانی که رهبر کبیر انقلاب درباره ایشان می گویند:صدای جنگ جنگ تا پیروزی از جوانان ما در دزفول بلند است.

اما دزفول عزیز و ساکنانش مدت هاست که از یادها فراموش شده اند. کمتر هنرمندی از دزفول می نویسد، روایت می کند، شعری می گوید و فیلمی می سازد. روا نیست که بزرگواری و عظمت مردم این شهر گرد تاریخ بگیرد و نام دزفول به دیار فراموش شدگان رهسپار شود.

در تقویم دفاع مقدس روز مقاومت و پایداری را با روز ۴ خرداد، روز دزفول می شناسند و تصویری روشن و همیشگی از فرهنگ مقاومت دزفول بر تارک هشت سال دفاع مقدس می درخشد.

اما متأسفانه تا به امروز آنطور که باید سینمای دفاع مقدس ما و فیلمسازان این عرصه در ارتباط با  شهر دزفول و پایداری مردم این شهر فعالیت نکرده اند. در حالی که شهر ذزفول با تصویری که از  تاریخ پر فراز و نشیبش که در طول دوران هشت سال دفاع مقدس بجای گذاشته است، بستر بسیار دراماتیک و سینمایی را برای فیلمسازان عرصه دفاع مقدس بجای گذاشته است. تصویری که تؤامان نمایشی گیرا و اثرگذار را از مقاومت، پایمردی و پایداری  در ذهن هر فیلمساز و مخاطب ادبیات پایداری متبادر می سازد.

دزفولی که شاید در مواجهه با بارش موشک های دشمن، آماری بی رقیب داشته باشد. بارش بیش از ۲۰۰ موشک بر سر این شهر و مردم مظلوم اما مقاومش، آن هم طی مدت کوتاهی در ابتدای جنگ، آماری است که کمتر در تاریخ جنگ های بزرگ جهان به چشم می خورد.  همچنین به این تعداد از حملات موشکی دشمن ۲۰ هزار بار گلوله باران را باید اضافه کرد تا تنها بخشی از آنچه بر این شهر گذشته است برایمان متصور گردد.

این در حالی است که مفهوم مقاومت و فرهنگ پایداری که امروز به فرهنگی عظیم و جهانی در سراسر جهان و میان ملت های مستضعف تبدیل شده است، امری است که هر روز و هر هفته در میان مردم دزفول، نه در شعار و کلام بلکه در عمل به نمایش در می آمد.

در طول هشت سال دفاع مقدس و در طول همه حملات هوایی و موشکی، حتی یک بار هم نماز جمعه این شهر که با حضور گسترده مردم شهر برپا می شد قطع نگردید.

این همان تصویر«فعال» و «نمایشی» از فرهنگ مقاومت است که نمایشی بی بدیل در میان مردم دزفول دارد.

حال بر اهالی سینمای انقلاب و دفاع مقدس است که با دیدی ژرف و نگاهی جامع به فرهنگ مقاومت و نیز ادبیات پایداری از دل هزاران اتفاق، رشادت، ایثار، شهادت و مقاومت مردم دزفول، بستری نمایشی و دراماتیک را برگزینند و با تکیه و تأکید به مفهوم مقاومت و پایداری، نمایشی سینمایی و اثرگذار را بر پرده نقره ای رقم بزنند.

همچنین نهادها و مؤسسات سینمایی که هر یک به نوعی متولی فرهنگ در عرصه سینمای انقلاب و دفاع مقدس محسوب می شوند، باید طی برنامه ریزی مشخص و ذیل سیاست ها و مطالبات رهبری، موضوعات ناب را در بستر فرهنگ مقاومت و پایداری شهر دزفول رصد کرده و با انتخابی درست و شایسته فعالیت های گسترده و فاخر سینمایی را در این ارتباط در دستور کار خود قرار دهند.

فرهنگ مقاومت که ذیل آن فعالیت چشم گیر جهانی نظیر جشنواره بین المللی فیلم مقاومت هر ساله برگزار می گردد، باید به عنوان نماد و معرف خود همواره، قهرمان، ادبیات، سینما و محدوده جغرافیایی خاصی را در نظر بگیرد تا سراسر جهان فرهنگ عظیم مقاومت را به آن تصویر و نماد بازشناسند. اثرگذاری و ماندگاری ایجاد نماد و اسطوره در باب فرهنگ مقاومت، کاری است که باید به دست هنرمندان و سینماگران کشورمان صورت پذیرد چراکه فرهنگ و تاریخ دفاع مقدس ما ثابت کرده است که در تجلی و نمایش مفاهیم آسمانی و کرامت انسانی همچون ایثار و مقاومت در جهان بی رقیب است.  پس باید اذعان کرد در این فرهنگ عظیم و اثرگذار تا کنون ۴ خرداد به عنوان روز مقاومت و پایداری و روز ذزفول در تقویم فرهنگی دفاع مقدس مهجور مانده است و جایگاه واقعی خود را فتح نکرده است.

امید است تا با یادآوری این مهم، به بهانه سالروز پایداری شهر دزفول، حرکتی مؤثر در سالی که به نام اقدام و عمل از سوی رهبر معظم انقلاب نام گذاری شده است، در سینمای جمهوری اسلامی صورت گیرد. تا دزفول غریب و مظلوم نیز مانند خرمشهر بر تارک سینمای دفاع مقدس بدرخشد و بتواند به ژرفای فرهنگ مقاومت، پایداری مردم دزفول را به همه مردم سرزمین و مردم ستمدیده و مستضعف جهان اسلام بشناساند. حرکتی که ذیل نماد سازی در دنیای تصویری امروز که سینما جایگاه بالایی در طرح و بسط آن دارد، بسیار با اهمیت و مهم است.

چراکه دشمن نیز غافل ننشسته و در سینمای خود با تکیه به مفاهیم سلطه گرایانه و استراتژیک خود، برای طرح نفوذ فرهنگی، در سینمایش دست به نماد پردازی از شهرهایی استراتژیک می زند، تا سلطه و غلبه خود را به کشورهای جهان سوم در اذهان عمومی جلوه گر سازد. شهرهایی که علی رغم گستردگی و تکنولوژی بالایشان فاقد مفاهیم مانای انسانی و آسمانی هستند. شهرها و ایالت هایی نظیر نیویورک، واشنگتن، کالیفرنیا، هاوایی و ... که هر کدام فارغ از نام هایشان که مشخصه محدوده ای جغرافیایی است، باری معنایی و استراتژیک را با خود به ذهن هر فردی در جهان متبادر می کنند که دلخواه سیاستمداران و استراتژیست هایشان است.  چرا که سال های سال است ادبیات و سینمای آمریکا با تولید هزاران فیلم، کتاب، رمان و ... در طول سال و صادر کردن آن به تمامی نقاط جهان، تصویری را در اذهان ایجاد کرده است که هدف اصلی سیاست مداران غربی است.

منبع: سینماروایت

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.