در اختتامیه جشنواره فیلم روح الله که در اصفهان برگزار شد طه هاشمی معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی و فعال اصلاح طلب با بیان اینکه از من انتظار صحبتهای فنی و سینمایی نداشته باشید چون در این زمینه کارشناس نیستم گفته: «در دوره اصلاحات به دلیل مسئولیتی که در وزارت ارشاد داشتم تماشاگر فیلمهای زیادی بودم.
جالب است که وی در ابتدای سخنانش بر این نکته تاکید کرده که درباره سینما کارشناس نیست، با اینحال بر ایراد سخنانی که در حیطه مسائل کارشناسانه می گنجد پرهیز نکرده و گفته: «سینمایی که با مختصات تازه و بعد از انقلاب متولد شد از دو سو مورد تهدید بوده و هست. اول گروهی که میکوشند از سینمای هالیوود الگو بردارند و دیگر گروهی که به طور کلی با سینما و با کلیت هنر مخالف هستند و گاهی هم به اسم دین مخالفت میورزند. آنها این همه هنرمندی خداوند را نمیبینند و به اسم دین با هنر مخالفت میکنند».
وی ادامه داده: «عدهای حسود هستند و مطرح شدن نام ایران را در جهان برنمیتابند. آنها به همین دلیل با سینما مخالفت میکنند. در حالی که به طور طبیعی مطرح شدن نام ایران به ویژه در امور فرهنگی مایه غرور است».
طه هاشمی متذکر شده: «هر دو گروه دو تیغه یک قیچی هستند که سینمای با تفکر آرمانی مورد نظر امام را تهدید میکنند و رسالت جشنواره روح الله پرداختن به این سینماست.»
ظاهرا این فعال سیاسی اصلاح طلب نیز مانند مدیریت سینمایی دولت یازدهم طرفدار سینمای مخاطب خاص، ضد گیشه، ضد قصه، مینی مال، فلسفی زده، دولتی،رانتی و ضد مردمی از نوع فرانسوی و اروپایی است چرا که طرفداران الگوی هالیوودی سینما را تهدید خوانده است.نکته دیگری که در صحبتهای این مدعو جشنواره روح الله خودنمایی می کند نکوهش کسانی است که با نام دین سینما را نفی می کنند. در این مورد لازم است نزدیکان ایشان از سر دلسوزی به ایشان تذکر بدهند که در حال حاضر و در دهه دوم از قرن بیست و یکم هیچ گرایش و اندیشه مطرح و قابل اعتنایی در ایران با نام دین با هنر و سینما مخالفت نمی کند و می توان گفت تقریبا قاطبه طرفداران حکومت دینی به اهمیت هنر سینما در عصر معاصر واقفند. طرفه اینکه دوره اینگونه ژستهای روشنفکرانه با اتکای بر ایجاد دوگانه دینمداران طرفدار سینما و دینمداران مخالف سینما سالهاست که گذشته و برای آنها که کمترین اطلاعی از فضای اجتماعی حال حاضر جامعه ایران دارند این حرفها کمترین خریداری ندارد. مباحث روز سینمایی کشور فرسنگها جلوتر از طرح چنین مسائل کهنه و نخ نما شده ای در حال پیش رفتن است.
به نظر می رسد این فعال اصلاح طلب در فضای دوران اصلاحات گیر کرده و منظومه فکری ایشان هیچ رشدی نداشته است و البته خود نیز بر این نکته تاکید می کند و در ابتدای کلامش می گوید: «در دوره اصلاحات به دلیل مسئولیتی که در وزارت ارشاد داشتم تماشاگر فیلمهای زیادی بودم.»
ارسال نظر