نمایش «سه خواهر و دیگران» به نویسندگی و کارگردانی حمید امجد که بعد از سال ها دوری از فضای تئاتر مجددا با ساخت این نمایش به دنیای کارگردانی برگشت و برای این اثر «بهنوش بختیاری» را انتخاب کرد. قطعا کارکردن با حمید امجد و حضور بر روی صحنه تئاتر در سرنوشت کاری بهنوش بختیاری این بازیگر فعال تاثیر خواهد گذاشت. به بهانه ی اجرای این نمایش و همچنین حضور فعال و پر انرژی بهنوش بختیاری در فضای مجازی با او گفتگویی انجام داده ام که در ادامه خواننده آن خواهید بود.

قطعا شما در تمام این سال ها پیشنهاداتی برای بازی در تئاتر داشتید اما دلیل شما برای بازی در نمایش سه خواهر و دیگران چه بود؟ چرا از بین این همه نمایش این اثر را برای بازی در نظر گرفتید؟

خود آقای امجد به عنوان کارگردان سه خواهر و دیگران و نمایش هایی که از ایشان دیده بودم دلیل خیلی محکمی است و وقتی متن نمایش سه خواهر و دیگران را خواندم به خود گفتم این یک فرصت است و نباید آن را از دست داد.

ایا بازی در این نمایش و دیده شدن شما بر روی صحنه تئاتر بر روی انتخاب های بعدی در عرصه تصویر اثر خواهد گذاشت؟

صد در صد. من نزدیک به یکسال و نیم است که خیلی مواظب انتخاب هایم هستم. خیلی از کارها را با پول های خوب رد کردم که البته گذشتن از پول کار سختی است اما فکر می کنم شاید دلیل بودنم در همچین نمایش هایی این است که بتوانم بهتر خود را نشان دهم و این ها شاید در روند کاری من تاثیر بگذارد ولی خیلی مواظب هستم که انتخاب های بد نداشته باشم.

در انتخاب یک نقش معیار شما بر چه اساس است؟ کارگردان؟ متن یا مسائل مادی؟

در یک مقطع زمانی مسائل مالی برای آدم خیلی مهم است چون احساس ناامنی میکنم وقتی برخی از هنرمندان را می بینم که روزگار خوشی دارند اما از یک جایی به بعد به این فکر میکنم که چطور در یک اثر بتوانم موقعیت خودم را تثبیت کنم و اینکه با کارم حرفی برای گفتن داشته باشم. این برای من در الویت است.

هم در نشست خبری نمایش سه خواهر و دیگران و هم در جملاتتون گفتید که برای تثبیت خودم در یک نقش و بهتر نشان دادن خودم منتظر حضور در یک تئاتر بودم ایا در تمام این سال ها موقعیتی در سینما و تلویزیون برای شما پیش نیامد که به این فکر کنید می توانید بهتر بازی خود را نشان دهید؟

نه. در مصاحبه هایم گفته بودم می خواهم نقش های مختلفی را تجربه کنم. من تنها بازیگر کمدی نیستم علیرغم اینکه برای تمام کمدین ها ارزش قائل هستم و معتقدم بازی کمدی بسیار سختتر از بازی درام است و فکر می کنم تنها جایی که می شود این را نشان داد تئاتر است. چون در تئاتر تکلیف بازیگر مشخص است که ایا می توانی بازی کنی یا نه و بازیگر بر روی صحنه تئاتر دیگر نمی تواند به مخاطب دروغ بگوید. به همین دلیل تئاتر خیلی کمک می کند مخصوصا کار کردن با اقای حمید امجد که من مطمئن هستم ایشان به هر بازیگری اعتماد نمیکنند و وقتی به من اعتماد کردند من باید خودم را به تثبیت برسانم و به هیچ عنوان حمید امجد کارگردانی نیست که به فکر گیشه باشد که اگر می خواست این طوری فکر کند در تمام این ۱۲سال خیلی کارها انجام داده بود و از این نظر ایشان بسیار آدم بزرگی هستند و من افتخار می کنم که در نمایشی به کارگردانی حمید امجد حضور دارم.

شما نویسندگی هم انجام دادید آیا قصد ادامه دادن این راه را ندارید؟

من ۷داستان کوتاه نوشتم به اسم کلاغ های قیطریه. اما دیگر فکر نمیکنم که بنویسم چون آدم نوشتن نیستم. ولی کارهای مختلف را تجربه می کنم.اما به دنیای نوشتن تعلق ندارم. هر چند که برای نوشتن یک کلمه باید ۱۰۰۰کلمه خوانده شود و اینکه حتما باید کلاس های داستان نویسی گذرانده شود. ولی علاقه ی که الان خیلی خیلی دارم به بازی است و اینکه به مستند سازی علاقه ی وحشتناکی دارم اما چون مستند سازی وقت زیادی می خواهد آن را به زمانی موکول می کنم که تمرکز بیشتر داشته باشم. هر چند مستندی به اسم «فصل انگور» ساخته ام که احتمالا به جشنواره حقیقت آن را خواهم فرستاد. مستندی که راجع به خودکشی، اعتیاد و بازیگران فراموش شده ی است که به این مقطع رسیده اند.

خیلی به مسائل و موضوعات اجتماعی علاقه نشان می دهید.

بله خیلی. چون وقتی بی عدالتی میبینم رنج می کشم و این مسائل اجتماعی از قبیل اعتیاد، فاصله ی طبقاتی و …. واقعا دغدغه ام هستند. چون خودم در زندگی سختی زیاد کشیده ام خیلی دلم می خواهد نسل بعد از من این سختی ها را متحمل نشود و فقط فکرشان را به چیزی که دوست دارند معطوف کنند. امیدوارم یک روز بتوانم برای تمام چیزهایی که دلم را شکست یا ذهنم را مشغول کرد، با ساخت مستندهایم حرفی برای گفتن داشته باشم ولی فکر نمیکنم در این دنیا به چیزی بیشتر از بازیگری و مستند سازی علاقه داشته باشم و در سن ۴۱سالگی به این مسئله رسیده ام.

یعنی امکان دارد در ۵۱سالگی شما را در قامت یک کارگردان زن سینمای ایران ببینیم؟

کارگردان مستند ساز البته. چون علاقه ی به ساخت فیلم داستانی ندارم و برایم جذاب نیست ولی می خواهم خیلی عمر کنم و خیلی کارهای مفید انجام دهم.

قطعا خوانندگان این مصاحبه خیلی پیگیر و علاقمند به جریان فالوورهای اینستاگرام شما هستند که در چند روز گذشته نیز رکورد زدید و شایعاتی مبنی بر خریدن این حجم از فالوور هم شنیده شد. کمی در این باره توضیح دهید.

مگر می شود این حجم از فالوور را خرید.. من احساس میکنم این مقدار خیلی کم هم هستند. چون من بازیگری هستم که از تلویزیون شروع کردم و با تمام اقشار از کودک تا خانواده کار کرده ام. وقتی من را به شهرستان ها دعوت می کنند و این میزان از استقبال را می بینم فقط ممنون خدا می شوم که انرژی مثبت من به مردم رسیده است چون تنها چیزی که نادیده اش می گیریم همین انرژی مثبت است.همیشه به خود گفته ام بهنوش اگر در ذهن تو چیزی رد شود آن مخاطبی که کارت را دنبال می کند، می فهمد. الان خیلی از بازیگرها تعداد فالوورهایشان از ۲میلیون هم گذشته است اما چنین شایعاتی برای آنها ساخته نمی شود چون من در هر مسئله ی از اولین ها هستم زودتر شایعات به من می رسد. اما باید پذیرفت که خیلی از هنرمندان در خیلی از کارها موفق هستند پس باید قبول کرد که آدم های موفقی هستند. شاید این حجم از طرفداران پاداش رنج هایی است که من کشیده ام.

البته در کنار این حجم از انرژی مثبت و حال خوب باید به میزان قابل توجهی از توهین ها و قضاوت ها هم توجه کرد.

بله متاسفانه. زمانی که من راجع به اقای مهرجویی در اینستاگرامم پستی را گذاشتم با توهین های بیش از حدی روبرو شدم و وقتی دیدم مردم چقدر راحت به اقای مهرجویی و کارگردانان دیگر توهین می کنند با خودم گفتم پس من در مقابل این مفاخر کی هستم. این موج از توهین آمده است و هر روز هم نوبت یکی از ما هنرمندان است انگار مثلا ما جای کسی را تنگ کرده ایم و هیچ وقت همین مردم نمی گویند بازیگران و هنرمندان عمرشان را برای کارهایی گذاشته اند تا به این جا رسیده اند. من دیگر نمی خواهم از این معروفتر شوم چون واقعا دارم اذیت می شوم.

چون محمد رضا آریان همسر شما هیچ وقت اهل مصاحبه و دیده شدن نیستند باید در مورد ایشان از شما بپرسیم. فیلم نامه ی جدیدی در دست نوشتن داشتند. در چه مرحله ی است و قرار است کی ساخته شود؟

نوشتن فیلم نامه به پایان رسید اما از زمان ساخت آن خبر ندارم.

ایا نقشی را هم برای شما در نظر گرفته اند؟

نقشی که بله، اما مشخص نیست کارگردانی که می خواهد آن را بسازد تصمیم دارد من را هم برای بازی در نظر بگیرد یا نه.همسر من هیچ وقت در هیچ مراسمی با من شرکت نکرده است. او بسیار آدم شریف و زلال و وارسته ی است و من از بودن در کنارش افتخار می کنم و خیلی وقت ها از او یاد میگیرم. خیلی وقت ها از همسرم خواهش میکنم که داستانی برای من بنویسد اما قبول نمی کند. من هیچ جا اصولا حمایت نشده ام. نه در خانواده ام و نه از طرف همسرم. انگار قرار است همه چیز را به سختی بدست بیاورم.

البته شما حامی بزرگتری دارید و آن هم خداست.

بله قطعا. خدا همیشه پشت من بوده است و ممنونم از خدا که هیچ وقت برای هیچ کاری در زندگی به کسی باج نداده ام و ادم محکمی هستم. همیشه سعی کرده ام آن چیزی که قرار است من را به جایی برساند پتانسیل و استعداد و درک درونی ام از دنیا باشد نه به واسطه ی کسی. اعتقادی به کمک کردن آدم ها ندارم چون کمک نمی کنند و هر کسی سرگرم کار خودش است. به نظرم کسی که به جایی نمی رسد و اتفاقاتی برایش رخ نمی دهد به دلیل کم کاری در اخلاق، آموزش و یا چیزهای دیگر بوده است.