شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۵:۵۲

فرافکنی از نوع ایوبی؛

وقتی دستان یک مدیر سینمایی از آثار ارزشی خالیست!/ آیا سینمای جهان دو قطبی است؟

حجت اله ایوبی

سینماپرس: وقتی یک مدیر سینمایی در کارنامه فعالیت خود آثار ارزشی و حمایت از آن را نمی یابد، به ناچار مجبور می شود در یک مراسم ارزشی، با فرافکنی و غلو گویی همیشگی و با استفاده از دلیلی غیر منطقی، سینمای جهان را دوقطبی بنامد. اگر رییس سازمان سینمایی در پی قطب سازی برای سینمای ایران می باشد، بهتر است به پشت سر خود نگاهی دوباره بیندازد و ببیند برای سینمای ارزشی و آرمانی انقلاب اسلامی به واقع چه کرده است!؟

رئیس سازمان سینمایی در آئین اختتامیه یازدهمین جشنواره ملی فیلم کوتاه مستند و داستانی رضوی در اظهار نظری ناپخته گفت: در سال گذشته ۳۷۰ جایزه جهانی به هنرمندان ایرانی اختصاص داده شد. وی بر این اساس سینما در عصر امروز را بر دو قسم هالیوود و سینمای ایران تقسیم کرد!

آیا دریافت جوایز جهانی معیاری برای بدل شدن به یک قطب جهانی در سینماست؟

این سوالی است که جواب ان بدیهی به نظر می رسد. ابتدا باید ارزیابی کرد که اصولا این جوایز و میزان اعتبارشان چه میزان است و در گام دوم به این نکته توجه شود که جشنواره هایی که به فیلم هایی خاص جایزه داده اند با چه هدف و انگیزه ای بوده است؟ به تعبیر دیگر اهداف و رویکردهای جشنواره های جهانی نیز می بایست بررسی گردد. در گام سوم نیز باید بدانیم سایر کشورها چه تعداد جوایز جهانی گرفته اند!

اما آیا به نظر شما بر اساس چنین مبنایی می توان چنین اظهار نظری کرد؟

رییس فعلی سازمان سینمایی که دستش در حمایت و تولید آثار ارزشی به شدت خالی است، نمی داند چگونه می تواند در محافل ارزشی مانند اختتامیه جشنواره ملی فیلم کوتاه مستند و داستانی رضوی عرض اندام نماید و همین امر باعث می شود با نادیده گرفتن بسیاری از بدیهیات به اظهار نظرهایی عجیب روی آورد.

سینمای ایران به عنوان سینمای مستقل که جهان بینی متفاوتی را عرضه می کند همیشه برای جهان قابل احترام بوده است، ولی واقعیت آن است که این سینما در چنبره رسانه های هدفمند جهانی هیچگاه نتوانسته به صورت کامل ارایه شود. جوایزی که در جشنواره های جهانی به سینمای ایران تعلق گرفته عموما بر پایه اهداف همان جریان حاکم بر سینمای هالیوود است که تلاش می کند تصویری سیاه نما و اغراق شده را در راستای سیاست ایران هراسی به جهان عرضه کند. اگر این جوایز جهانی بخواهد نماد موفقیت سینمای ایران قرار گیرد، باید گفت سینمای جهان تک قطبی است!

از طرفی سینمای جهان را نمی توان به همین راحتی  و با وجود سینماهایی مثل بالیوود، سینمایی از جنس تارکوفسکی و روشنفکری اروپایی، سینمای کوروساوا، آلمان، سینمای جهان عرب و ... قطب بندی کرد.

آنچه در این میان اهمیت دارد آن است که اگر در سینمای ایران اصول و ارزشها و آرمان های انقلاب اسلامی تجلی یابد، فارغ از آنکه در جشنواره های جهانی چند جایزه بگیرد و چند جایزه نگیرد به یکی از قطبهای اصلی سینمای جهان و در مقابل همه جریانات آن بدل خواهد گشت. رویدادی که هرچند به لحاظ فرهنگی و به خاطر عظمت انقلاب در عرصه های مختلف روی داده، ولی متاسفانه سینمای ایران در این زمینه کم کار بوده است!

امروز اگر رییس سازمان سینمایی در پی قطب سازی برای سینمای ایران می باشد، بهتر است به پشت سر خود نگاهی دوباره بیندازد و ببیند برای سینمای ارزشی و آرمانی انقلاب اسلامی به واقع چه کرده است!؟

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.