به گزارش سینماپرس، روزنامه جوان نوشت: «بالاخره می‌رسد روزی که ورزشکار مدال گرفته ما تو رویشان بایستد و بگوید تقدیم نمی‌کنم. چهار سال برای گرفتن این مدال زحمت کشیدم و عرق ریختم، شب‌ها از درد عضله‌های گرفته و کوفته نخوابیدم و ماتحتم پاره شده و این مدال را به خودم و پدر و مادرم یا معشوقم تقدیم می‌کنم. این مدال سهم زحمت‌هایی است که کشیده‌ام. نه به مدافعین آنجا تقدیمش و نه به مهاجمین اینجا و نه هیچ آستانی. اگر المپیک ریاکاری برگزار شود، قطعاً به خاطر وادار کردن ورزشکارانمان به این تقدیم‌های زورکی و دروغین در صدر جدول خواهیم بود.»

جملات بالا عین عبارات شخص منتقد محترم در صفحه اجتماعی‌اش بود که در موضوع اهدای مدال برخی از ورزشکاران پس از کسب مقام در المپیک به مدافعان حرم، رهبر انقلاب و آستان مقدس حضرت رضا(ع) بود. قبل از هر چیز جا دارد بابت بازنشر جملات سخیف و توهین‌آمیز «مازیار فکری ارشاد» از تمام ورزشکارانی که تاکنون مدال خود را در مسابقات مختلف به عزیزان خود تقدیم کرده‌اند و سپس ساحت مقدس مدافعان حرم اهل بیت و البته رهبر فرزانه انقلاب عذرخواهی و از نوع ادبیات و تفکر داعش گونه یک مدعی فرهنگ اعلام انزجار کنیم.
  
دستگاه دروغ سنجی آقای منتقد
بیماری خودبزرگ‌پنداری و همه‌چیز دانی برخی از مدعیان فرهنگ و اندیشه آنقدری افراطی و زننده شده است که به خود اجازه می‌دهند هرکس غیر از خواست و علاقه آنها عملی را انجام داد، آن را اشتباه بدانند و تا می‌توانند تحقیر و توهین را به آن روا دارند. ورزشکاران بسیاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی در میادین و تورنمنت‌های مختلفی شرکت کرده‌اند که حاصل آن صدها مدال رنگارنگ بوده است، بسیاری از آنها مدال خود را به عزیزان خود مثل خانواده یا مربیان تقدیم کرده‌اند که بسیار اقدام زیبا و پسندیده‌ای است. البته تقدیم مدال به یک عزیز، دلیل عزیز نبودن دیگران نمی‌شود، مثل این است که اگر کسی مدال خود را به همسرش تقدیم کرد، بگوییم به پدر و مادر خود بی‌علاقه بوده است. این نتیجه‌گیری فقط از یک ذهن سخیف و کم‌سواد برمی‌آید. آقای مثلاً منتقد گفته‌اند که تقدیم زورکی مدال، چگونه است که اگر اجباری در اهدای مدال به شخصی است، همه ورزشکاران این کار را انجام نمی‌دهند؟ در همین المپیک بانوی ورزشکار محترم مدال آور ما مگر مدال برنز خود را به مدافعان حرم تقدیم کرد؟ در بین تمام مدال‌آوران تاریخ ورزش جمهوری اسلامی تاکنون چند نفر مدال خود را به گزینه‌های مورد اشاره منتقد هتاک اهدا کرده‌اند؟ پس اجبار و زوری در کار نبوده است و ایشان با نیت‌خوانی اشتباه به عقده‌گشایی علیه مدال آوران پرداخته‌اند.

ای کاش دوستان قلم به دستی که خود با پول بیت‌المال و حمایت‌های دولتی روزگار می‌گذرانند، حرمت قلم نگه می‌داشتند و اگر به هر دلیل خاکریز امن خود را از پشت لپ‌تاپ برای دفاع از منافع ملی ترک نمی‌کنند، لااقل احترام خون‌های ریخته شده جوانان این مرز و بوم در مقابله با تروریست‌های سلفی را حفظ می‌کردند و آنها را با لفظ «مهاجمین و مدافعین» یکجا قرار نمی‌دادند، وگرنه مظلومیت رهبر انقلاب که سال‌هاست برای همگان آشکار شده است و از امثال ایشان توقعی نیست.