طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «چند متر مکعب عشق» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه تاکنون عنوانی قطعی برای این مجموعه مستند-داستانی در نظر گرفته نشده و عوامل تولید در حال انتخاب عنوانی بامسما برای این مجموعه هستند.

وی ادامه داد: کار کردن به عنوان چهره پرداز در یک مجموعه مستند-داستانی که قرار است روایتگر اتفاقات عصر حاضر باشد و طراحی چهره شخصیت های تاریخی که مردم نسبت به آن ها شناخت کافی دارند دشوار است و ما نیاز به متریال قوی و همچنین تحقیق و پژوهش فراوانی داریم تا بتوانیم به بهترین شکل ممکن مردم را راضی کرده و کارمان را درست انجام بدهیم.

فرح مرزی خاطرنشان کرد: گروه تولید این مجموعه این روزها در حال بازسازی نهایی لوکیشن های این مجموعه هستند و احتمالاً ظرف هفته آتی تصویربرداری آن آغاز شده و ما طی چند روز آینده وارد مرحله جدی تست گریم خواهیم شد.

طراح صحنه و لباس فیلم سینمایی «در مدت معلوم» در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این سوأل که چرا در سینما مانند گذشته فعالیت ندارد اظهار داشت: گویا در سینمای ایران دیگر جایی برای امثال من نیست و امثال ما را نه می بینند و نه می خواهند!

وی افزود: آخرین کار من در سینما طراحی چهره پردازی فیلم سینمایی «دختر عمو، پسر عمو» بود و بعد از آن دیگر پیشنهادی برای کار در سینما نداشتم؛ امروزه در سینمای کشور ما تنها چند چهره خاص مشغول به کار هستند و هیچ نوع ضابطه ای برای کار کردن در سینمای کشور وجود ندارد و این روابط خویشاوندی، دوستی و... است که جای ضوابط را گرفته است و به همین دلیل اغلب هنرمندان کارکشته و قدیمی و متعهد خانه نشین شده اند و جایی برای حضورشان وجود ندارد.

طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «خواب های دنباله دار» تأکید کرد: من بسیار افسوس می خوردم که برخی از بهترین های سینما این روزها در خانه های شان نشسته اند و اصلاً کسی از آن ها یادی نمی کند و نامی و نشانی از آن ها در سینمای ما دیده نمی شود و در عوض بعضاً شاهد حضور افرادی در سینما هستیم که لیاقت حضور در آن را ندارند.

این هنرمند در بخش دیگری از این گفتگو در رابطه با فعالیت های تئاتری خود گفت: نمایش های «خانه دلقک کجاست؟» و «کارت دعوتی برای افتتاحیه من» اجراهای بسیار خوبی را پشت سر گذاشتند و این روزها بنده و سایر همکارانم درگیر تمرینات نمایش «امشب، ساعت هفت. آخر» هستیم که نمایشی متفاوت و تراژیک است که فقط یک‌ شب در تنها تماشاخانه همای سعادت روی صحنه می‌رود و خودش مهمانانش را انتخاب می‌کند و برای آن‌ها کارت دعوت می‌فرستد.

وی خاطرنشان کرد: پیش از این قرار بود این نمایش ۲۰ آذرماه سال جاری روی صحنه برود اما از آنجا که هزینه های طراحی دکور این نمایش که قرار است بهشت را نشان بدهد بسیار سنگین است و دولت هم هیچ گونه حمایتی از این اثر نمایشی به عمل نیاورده است ما اجرای مان را به تعویق خواهیم انداخت.

فرح مرزی تأکید کرد: فقط کسانی به این نمایش دعوت می‌شوند که دو نمایش قبلی «خانه دلقک کجاست؟» و «کارت دعوتی برای افتتاحیه من» را تماشا کرده‌اند و در اپیزود سوم قرار است با اتفاقات متفاوت‌تری مواجه شوند؛ افرادی که برای تماشای این نمایش دعوت می شوند خود یکی از بازیگران و گردانندگان این نمایش هستند و باید هنگام حضور در سالن کفش ها و جوراب های شان را درآورده و پاهای شان را تطهیر کنند و وارد صحنه نمایش شوند و بهشتی که هنرمندان به آنجا می روند را نظاره گر باشند.

طراح چهره پردازی فیلم سینمایی «میگرن» در پاسخ به این سوأل که آیا با توجه به هزینه گزاف طراحی صحنه و... اجرای یک شبه این نمایش چه صرفه اقتصادی در پی دارد گفت: در حال حاضر این رویه باب شده و بسیاری از هنرمندان تئاتر این گونه آثار نمایشی خود را روی صحنه می برند و این کاری نیست که ما برای اولین بار در صدد انجام آن باشیم و قطعاً هزینه ای که از تماشاگران بابت حضور در این نمایش دریافت می شود بودجه صرف شده را پاسخگو خواهد بود.

گفتنی است؛ نوید فرح مرزی در سال ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. او فعالیت خود را با تئاتر آغاز نمود. بعد از گذراندن دوره آموزش گریم وارد واحد گریم شبکه دوم صدا و سیما شد. پس از آن به تحصیل در رشته  طراحی صحنه در دانشگاه پرداخت. از سال ۱۳۷۰ وارد دنیای حرفه ای سینما شد. از جمله آثار وی در سمت طراح گریم می توان به فیلم های «بی خود و بی جهت»، «میگرن»، «خواب های دنباله دار»، «هیچ» و... اشاره کرد. او همچنین در فیلم های «آدم آهنی»، «شبکه» و... در سمت طراح صحنه و لباس حضور داشته است.