در روزهای ابتدایی جشنواره‌ی «حقیقت» تعدادی از سانس‌های نمایش فیلم‌ها، از دقایقی قبل از آغاز سانس با تشکیل صفی طولانی در مقابل سالن همراه شد که البته بسیاری از علاقه‌مندان امکان نشستن روی صندلی را پیدا نکرده و نشسته روی پله‌ها، یا ایستاده در انتها و گوشه‌های سالن فیلم موردنظرشان را می‌دیدند.

 در این بین مخاطبانی هم بودند که طبق مشاهده خبرنگار ایسنا با گلایه و انتقاد از بی‌احترامی‌ که برای دیدن یک فیلم به آن‌ها شده با ناراضایتی سالن را ترک می‌کردند.

فضای در نظر گرفته شده برای جشنواره‌ی امسال (یعنی پردیس «چارسو») در کنار ویژگی‌های مثبتی که دارد و بسیاری از فیلمسازان حاضر در جشنواره به آن اذعان دارند اما مشکل اصلی‌اش پایین بودن ظرفیت سالن‌های این پردیس سینمایی در مقایسه با سینما «فلسطین» و «سپیده» است که در سال‌های گذشته این جشنواره در آن مکان‌ها برگزار می‌شد.

البته محدود بودن ظرفیت «چارسو» در مقایسه با «فلسطین» و «سپیده»؛ پیش از شروع جشنواره هم یکی از دغدغه‌ها و نگرانی‌های دبیر این رویداد بود تا جایی که طباطبایی‌نژاد دبیر جشنواره‌ی حقیقت در گفت‌وگویی با ایسنا با تاکید براینکه قصد داشته است، جشنواره را از پراکندگی در مکان‌های مختلف دور کند، گفته بود:‌ در پردیس «چارسو» با توجه به همه محاسن‌اش، جای نگرانی وجود دارد که صندلی‌های تنها سالن بزرگ این مجموعه به اندازه سالن سینما فلسطین نیست و این موضوع ما را نگران می‌کند که چه تعداد مخاطب را بتوانیم پوشش بدهیم، اما برنامه‌ریزی کردیم که همه فیلم‌ها دو بار نمایش در پردیس «چارسو» داشته باشند تا در دو فرصتی که بوجود آمده، علاقه‌مندان بتوانند فیلم‌های مورد نظرشان را ببینند.

البته علاوه بر دو بار نمایشی که مدیر جشنواره‌ی حقیقت بدان اشاره می‌کند، این روزها برای فیلم‌های پُر مخاطب سانس‌های آخر شب هم در نظر گرفته شده است اما در آن سانس‌ها هم ظرفیت سالن تکمیل می‌رود.

با این وجود چند تن از فیلمسازانی که نمایش جدیدترین اثرشان در جشنواره با استقبال روبرو شده است، در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی اینکه آیا پردیس «چارسو» با این ظرفیت، مناسب برگزاری جشنواره‌ی سینما حقیقت هست،پاسخ دادند.

بهتاش صناعی‌ها: جو «چارسو» خوب اما ظرفیت آن کم است

کارگردان فیلم «دیپلماسی شکست‌ناپذیر آقای نادری» معتقد است: پردیس سینمایی «چارسو» جو بسیار مناسبی به لحاظ معماری داخلی، دلباز بودن و سالن‌های با کیفیت دارد اما به نظر می‌رسد ظرفیت آن برای برگزاری چنین جشنواره‌ای کوچک است.

بهتاش صناعی‌ها که شامگاه 16 آذر ماه فیلمش در سالن شماره 3 به نمایش درآمد به ایسنا گفت: به نظر من برطرف شدن این مسئله دو راه حل دارد، نخست اینکه سالن‌های دیگری به ظرفیت فعلی «چارسو» اضافه شود که امکان آن هم گویا وجود دارد یا اینکه به موازات پردیس «چارسو» از یک سینمای دیگری مانند «فلسطین» یا پردیس «ملت» هم برای برگزاری جشنواره سینما حقیقت استفاده شود، چرا که به نظر می‌رسد با توجه به استقبالی که از جشنواره صورت گرفته دیگر شرایط مثل قدیم نیست که مخاطب محدودی برای تماشای فیلم‌های مستند بیاید.

او با اشاره به اینکه دیشب یک سانس فوق‌العاده هم در سالن شماره یک برای فیلم «دیپلماسی شکست‌ناپذیر آقای نادری» در نظر گرفته شده که آن هم با استقبال زیادی روبرو شده است، ادامه داد: در نمایش اول خانم پری صابری (کارگردان قدیمی تئاتر) یکی از تماشاگران فیلم بود که به دلیل ازدحام جمعیت و نبود هوای مناسب در داخل سالن، دچار مشکلاتی شد و این مسئله قطعا برای خیلی دیگر از تماشاگرانی که نشسته روی زمین یا ایستاده فیلم را تماشا کردند، هم وجود داشته است.

این کارگردان با بیان اینکه در چنین شرایطی یکی از راه حل‌ها در نظر گرفتن سانس فوق‌العاده است، گفت: البته می‌دانم برنامه‌ریزان این جشنواره هم دچار مشکل می‌شوند، چون فقط یک فیلم نیست که از آن استقبال زیادی می‌شود به همین دلیل به نظر می‌رسد کل مجموعه چارسو ظرفیت برگزاری چنین جشنواره‌ای را به تنهایی ندارد، بویژه آنکه زمان برگزاری جشنواره فیلم کوتاه تهران هم شاهد چنین اتفاقی بودیم.

صناعی‌ها همچنین افزود: یکی از راه‌هایی که می‌توان برای جلوگیری از ازدحامی که باعث بروز مشکلات می‌شود، در نظر گرفت، بلیت‌فروشی است. هر چند معتقدم برای جشنواره‌های حقیقت یا فیلم کوتاه، بلیت فروشی اقدام خوبی نیست چون مخاطبان آن‌ها دانشجو و افراد کم سن و سال هستند و این دو جشنواره بهتر است به همین شیوه رایگان میزبان مخاطبان خود باشد اما با این وجود بهتر است برای سال آینده تمهید دیگری در نظر گرفته شود تا کسانی که برای تماشای فیلم‌ها به محل برگزاری جشنواره می‌آیند دچار مشکل نشوند.

محسن خان‌جهانی: چارسو به تنهایی برای جشنواره خوب نیست

محسن خان‌جهانی هم که فیلمش «بُرد بُرد» در اولین نوبت نمایش با استقبال مواجه شد، با انتقاد از نبود تهویه مناسب در سالن‌ها بیان کرد: به نظرم جشنواره فیلم سینما حقیقت، جشنواره‌ای است که خیلی بیشتر از سال‌های حضور خود رشد کرده و اگرچه امسال دهمین دوره آن را برگزار می‌کنیم اما به نظر می‌رسد با توجه به استقبال زیاد مخاطبان بیستمین دوره‌اش در حال برگزاری است.

وی افزود: این جشنواره دیگر باید از یک پردیس یا مجموعه مشخص بیرون بیاید و اگر مثلا در پردیس «چارسو» برگزار می‌شود، حتما سینمایی مثل «فلسطین» را که سه سالن دارد هم در اختیار داشته باشد. نمی‌دانم چرا اصرار دارند که جشنواره سینما حقیقت حتما یک پایگاه اصلی داشته باشد؟! در حالی که می‌تواند در چند مجموعه جدا برگزار شود بدون آنکه یکی از آن‌ها به عنوان پایگاه اصلی معرفی شود و به این ترتیب مردم هم راحت‌تر می‌توانند به تماشای آثار مستند بنشیند.

این مستندساز ادامه داد: در طول سه روز گذشته من فقط توانسته‌ام سه فیلم ببینم، چون سالن‌ها پر از جمعیت بود و به دلیل نبود هوای مناسب امکان حضور در سالن را پیدا نکردم.

وی با اشاره به فیلم دیگرش با نام «گزارش یک بازپرس» که سال گذشته در سینما «فلسطین» و در همین جشنواره به نمایش درآمد، گفت: طبقه همکف سالن اصلی سینما فلسطین حدود 700 صندلی دارد و طبقه بالا 200 صندلی که با احتساب افرادی که ایستاده فیلم را تماشا کردند، حدود هزار نفر در یک سانس توانستند فیلم را تماشا کنند اما در پردیس «چارسو» که یک بار سالن شماره یک را با بیشترین ظرفیت (بیش از 400 نفر) در اختیار داشتیم و نمایش بعدی هم در یکی دیگر از سالن‌های کوچک این مجموعه است؛ نهایتا 520 نفر بتوانند در سالن حضور داشته باشند و فیلم را ببینند، همین خود دلیلی است بر اینکه با توجه به استقبال گسترده مخاطبان نیاز داریم سالن‌های بیشترین به محل برگزاری جشنواره حقیقت اختصاص داده شود.

خان جهانی همچنین به نبود فاصله زمانی مناسب میان سانس‌های در نظر گرفته شده اشاره کرد و افزود: متأسفانه سانس‌های نمایش فیلم‌ها هم خیلی به هم نزدیک است و این روند تماشای فیلم‌ها را سخت می‌کند.

او در پایان صحبت خود یادآور شد:‌ سال‌های گذشته که جشنواره در سینما «فلسطین» و «سپیده» برگزار می‌شد، بیشتر مستندسازان از برگزاری آن در سینما «سپیده» ناراضی بودند چرا که این سالن کیفیت استانداردی ندارد، به همین دلیل اگر قرار است سال آینده هم جشنواره در پردیس «چارسو» باشد لازم است حتما یک مجموعه مناسب، با کیفیت و با استاندارد لازم برای نمایش فیلم‌ها در کنار آن در نظر گرفته شود.

این مستندساز در عین حال از ویژگی‌های خوب و فضای مناسب چارسو هم سخن گفت.

محمود رحمانی: جشنواره حقیقت باید بلیت‌فروشی داشته باشد

کارگردان فیلم «مسافران» که فیلم‌اش در در سالن شماره یک نمایش داده شد هم به ایسنا گفت: «مسافران» در بهترین سالن جشنواره و در یکی از بهترین سانس‌ها به نمایش درآمد، ولی من استرس بسیار زیادی داشتم چرا که می‌دیدم از ساعت هشت و نیم شب افراد زیادی در صف ایستاده‌اند تا برای 9:10 بتوانند وارد سالن شوند و نمی‌دانستم از این جمعیت چه تعداد می‌توانند داخل سالن شوند.

محمود رحمانی افزود: در نهایت پس از پُر شدن ظرفیت صندلی‌ها جمعیت زیادی روی زمین نشستند و تعدادی از مستندسازان و منتقدان هم بیرون سالن ماندند و نتوانستند داخل شوند که این به هر حال اتفاق جالب توجهی نیست.

او با اشاره به اینکه تاکنون در جشنواره‌های داخلی و خارجی زیادی حضور داشته است، گفت: نمی‌دانم تا چه زمانی جشنواره سینما حقیقت قصد دارد به شکل رایگان به مخاطبان عرضه شود، چرا که این شکل از برگزاری فقط در ایران باب است و در دیگر نقاط دنیا بلیت فروشی انجام می‌شود.

وی تأکید کرد: اگر برای مخاطبانی که به جشنواره می‌آیند بلیت فروشی در نظر گرفته شود در واقع به فیلمساز احترام گذاشته می‌شود هر چند باز هم فکر می‌کنم این موضوع دردی را دوا نکند اما ممکن است شرایط بهتری را ایجاد کند.

رحمانی یادآور شد:‌ با این حال به نظرم پردیس سینمایی «چارسو» از سینما فلسطین بهتر است چون اگرچه سینما فلسطین به لحاظ نمایش شرایط بهتری داشت، اما پردیس «چارسو» فضای خیلی بهتری برای مخاطبان دارد و دیگر مثل سینما «فلسطین» تماشاگران مجبور نیستند در سردی هوا به دلیل کمبود فضای داخل مجموعه در خیابان بایستند.

محمد کارت: بیرون چارسو مثل بنگلادش است و داخل آن مثل نیویورک

محمد کارت هم به عنوان یکی دیگر از فیلمسازانی که نمایش فیلم جدیدش با نام «آوانتاژ» با استقبال زیادی در جشنواره روبرو شد و مخاطبان زیادی امکان ورود به سالن نمایش فیلم را پیدا نکردند، درباره ظرفیت پردیس «چارسو» و برگزاری جشنواره حقیقت در آن گفت: به نظرم ابتدا باید ببینیم چه چیزی داریم که بخواهیم آن را مقایسه کنیم چون اگر بخواهیم بگوییم «چارسو» نه و فلسطین آری، باید این را به یاد داشته باشیم که فلسطین هم ماجراهای خود را دارد.

وی افزود: ایده‌ال این است که مسوولان به جای صرف بودجه برای ساخت فیلم‌های فاخر یا دادن وام‌های بلاعوض برای ساخت فیلم، مکانی را به طور مشخص و جدا، برای برگزاری جشنواره‌ها مهیا کند تا با چنین شرایطی روبرو نشویم.

او ادامه داد: البته اگرچه پردیس چارسو ایده‌آل نیست اما از سینما فلسطین بهتر است، چون هم کیفیت پخش بهتری دارد و هم لابی و فضای خوبی برای استقرار علاقه‌مندان و فیلمسازان دارد. در سینما فلسطین ما در کف خیابان بودیم یا در حال رفت و آمد مداوم بین سینما فلسطین و سپیده. هرچند پردیس «چارسو» هم وقتی بیرون آن را نگاه می‌کنید مثل بنگلادش می‌ماند اما بالا که می‌رسی فکر می‌کنی نیویورک است.

کارت گفت: به نظرم بهترین مکان برای شرایط فعلی برای جشنواره پردیس ملت است، اما آنجا هم مشکلات خود را به لحاظ حمل و نقل و استقرار افراد دارد.

او با ابراز ناراحتی از اینکه تعداد زیادی از مخاطبان که روز گذشته برای تماشای فیلمش به پردیس چارسو رفته بودند، نتوانسته بودند آن را ببینند، بیان کرد: در کنار همه این مشکلات واقعیت این است که آدم لذت هم می‌برد وقتی چنین شور و شوق و رونقی را در یک جشنواره می‌بیند که نمونه آن را مدتی قبل در جشنواره فیلم کوتاه هم شاهد بودیم اما بخش دیگر آن هم این است که یا باید در صف بایستی که بتوانی به سالن وارد شوی و یا اینکه اصلا نمی‌توانی فیلم ببینی!