به گزارش سینماپرس، مهدی مهدوی کیا در سخنانی گفت: سعی می کنیم همیشه سنت ها مثل رسم شب یلدا را رعایت کنیم. فعلا مشغول فعالیت در تیم هامبورگ هستم. نزدیک به دو سال پیش هم استارت آکادمی فوتبال را زدیم. خوشبختانه همه چیز خوب پیش می رود.

وی افزود: دوست داشتم اصولی کار کنم. البته فاصله زیاد است و نمی توانیم فوتبالمان را با کشورهای پیشرفته مقایسه کنیم. ما تیم هایی مثل لیورپول را شکست دادیم از نظر استعداد برتر هستیم اما در زمینه امکانات، سخت افزار، زمین تمرین و دانشی که باید به بچه ها انتقال داده شود ضعیف هستیم. تا سن 15، 16 سال بچه ها می توانند کشورهای بزرگ را شکست بدهند اما با افزایش سن دیگر این اتفاق نمی افتد.

استعدادهای درخشان نقاط محروم و روستاها را کشف کردیم
این ورزشکار یادآور شد: تیم ما اکنون زیر 14 سال است. تا به حال خصوصی بوده است. استعدادهای اولیه مان را از نقاط محروم و روستاها داریم که با افتخار در خدمتشان هستیم. تمام امکانات را رایگان در اختیارشان قرار دادیم و اعتقاد داریم اگر استعدادی در گوشه ایران هست باید پیدا شود و پرورش داده شود.
مهدوی کیا تصریح کرد: یک کار برای اینکه زنده و پویا بماند احتیاج به منابع مالی دارد. احتیاج داریم از اسپانسر استفاده کنیم و امکانات بیشتری در اختیار بچه ها بگذاریم. کار این نسل ادامه پیدا خواهد کرد. سیستم کاری دنیا از 6 سال آموزش را شروع می کنند. هدف ما این است که هر سال یک سال سن آموزش را پایین بیاوریم. توضیحات بیشتر را آقا هادی بدهد که در غیاب من بیشترین مسئولیت برعهده او است.
وی با بیان اینکه پرسپولیس دهه 60 را خیلی دوست داشتم و وقتی دربی می شد از استرس بازی را نگاه نمی کردم، افزود: دهه 70 هم تیم خوبی بود. خیلی ها اعتقاد دارند پرسپولیس دهه 50 بهتر بوده است. خاطرات خوبی با پرسپولیس دارم ما دو بار تا فتح آُسیا هم رفتیم اما موفق نشدیم.

10 خواهر و برادر بودیم
این مربی فوتبال درباره خاطراتش از شب یلدا در دوران کودکی هم بیان کرد: زمان کودکی که همه دور هم جمع می شدیم در خیابان خاوران زندگی می کردیم. 7 برادر بودیم که یکی به رحمت خدا رفته و 3 خواهر داشتیم. دلمان برای آن دوران تنگ شده اما افسوس که برنمی گردد.
هادی مهدوی کیا در ادامه بیان کرد: پسرم هم در تیم است. ما همه پا راست بودیم و او پا چپ است. خود من چپ دست و پا راست هستم و او برعکس من است. تلاش میکنم در لیگ برتر ایران بمانم. خوشحالم بعد از چندین سال دو دفاع راست خیلی خوب در پرسپولیس است تا حدی که مربی نمی داند کدام را استفاده کند. البته به نظر من رامین رضاییان سرحال تر است.
وی تاکید کرد: درباره این آکادمی آرزو می کنم مسیر سلامت به جلو برویم و بچه هایی که برایشان زحمت می کشیم تک تکشان مثل بچه های خودم هستند. شبانه روز با لذت با آنها کار میکنم. امیدوارم مردم هم از دیدن بازی آنها لذت ببرند.

گفتگو با سرهنگ علیفر و دابسمش باز فضای مجازی
سرهنگ علیرضا علیفر گزارشگر و محسن بروفر دابسمش باز فضای مجازی مهمانان دیگر ضیاء بودند. دو چهره ای که در برنامه تحویل سال نیز مهمان او شده بودند.
علیفر درباره بروفر گفت: من قبلا دو سه تا دابسمش محسن را دیده بودم. آرام میزنه را چندین بار دیده بودم. خوشحال بودم که قرار است او را ببینم. بچه های هنرمندی این کار را انجام می دهند و من از این هنرمندان حمایت می کنم و آنها را دوست دارم. حتی دوستانی که تقلید صدا می کنند هم هنرمند هستند. اما محسن و دیگرانی که در کار دابسمش هستند، بازیگران خوبی هستند.
وی افزود: علاقه به بازیگری در کشور ما زیاد است. مگر هر سال چند نفر می توانند جذب بازیگری شوند. اکثرا پشت خط می مانند. این دوستان راه خوبی را انتخاب کردند که خیلی زود نتیجه داده است.

این گزارشگر در پاسخ به این سوال ضیاء که بهترین گزارشگر فوتبال ایران کیست، یادآور شد: من معتقدم بهترین در هیچ رشته ای در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. وقتی بهترین گفته می شود کار آدم سخت می شود. نمی شود نام یک نفر را گفت. از گذشته با استاد بهمنش به عنوان نماد گزارشگری فوتبال در کشور تا کسانی که آمدند. از نسل گذشته جهانگیر کوثری را خیلی دوست دارم و امروزی ها را هم نمی شود انتخاب کرد. هه خوب هستند و همه از من بهترند.
بروفر هم در پاسخ به همین سوال گفت: من که پیش سرهنگ جرئت نمی کنم اسم کسی دیگر را بیاورم. سرهنگ از همه خاص تر است. او بازی هایی را که جذاب هم نیست، جذاب اجرا می کند.
سرهنگ علیفر درباره مربی گری نیز توضیح داد: ابتدای فصل در لیگ برتر ودسته یک پیشنهاداتی داشتم که همگی شهرستان بود و با هیچ کدام از نظر مالی به توافق نرسیدم و ارزش نداشت زندگی ام را رها کنم و به شهرستان بروم. تضمین موفقیت برای هر تیمی تعریف خاصی دارد، برای یکی قهرمانی، یکی سهمیه گرفتن و یکی ماندن در میانه های جدول و پایین نرفتن است.

خواندن فال حافظ توسط محمدعلی بهمنی
در این برنامه محمدعلی بهمنی شاعر نیز حضور داشت و با بیان اینکه خوشحالم به زبان شعر سلامی به مردم دادم، فال حافظ شب یلدا را گرفت.
در بخشهای پایانی این برنامه لیلا رجبی و همسرش برای اولین بار پس از المپیک مقابل دوربین «مثبت یک» نشستند.
پیمان رجبی در سخنانی گفت: با همسرم در اردوی دو میدانی با هم آشنا شدیم. با زبان روسی خیلی کم آشنا هستم. همین تهرانی را هم به زور یاد گرفتم!
وی افزود: برای تربیت هر ورزشکار المپیکی باید 20 سال وقت گذاشت و باید میلیاردها خرج کنیم تا بتوانیم 10 دقیقه دل مردم را شاد کنیم.
رجبی همچنین به این نکته اشاره کرد که همیشه از دستفروش ها که پشت چراغ قرمز می آیند، فال حافظ می گیریم.

بعضی از شعرهای شاهنامه را متوجه می شوم
لیلا رجبی نیز بیان کرد: 9 سال است در ایران زندگی می کنم و زبان فارسی را یاد گرفته ام. بخشی از شعرخوانی های شاهنامه را متوجه می شوم و بخشی را هم نه.
وی افزود: پیمان آنقدر مهربان بود که دل مرا برد. او برایم شعرهای فارسی می نوشت و من با کتاب لغت سعی می کردم معانی شعر را بفهمم. زبان روسی خیلی سخت است.
او درباره حضور در کنسرت محمد علیزاده گفت: این خواننده را خیلی دوست دارم. او اجرای خوبی در کنسرت دارد. رضا صادقی را هم خیلی دوست دارم.
رجبی درباره ادامه فعالیتهای ورزشی اش اظهار کرد: هیچکس نمی داند فردا چه می شود. شاید دوباره به ورزش برگردم. از نظر روحی احساس کردم نمی توانم این کار را انجام دهم. کسی از فدراسیون به من زنگ نزد اما از تمام مردم که حمایتم کردند تشکر کنم. انتظار نداشتم اینقدر از من حمایت شود.
وی در پایان گفت: در ایران دختران استعدادهای خوبی دارند. اگر امکانات فراهم شود بیشتر از کیمیا علیزاده بانوان موفق خواهیم داشت.
بخش پایانی این برنامه گرفتن فال حافظ توسط رشید کاکاوند و گفتگو با چند شاعر طنز بود.