مهران مدیری تنها یک جمله گفت و بعد هم رسماً عنوان کرد که منظورش از حرف‌هایی که زده دولت یازدهم و مذاکره‌کنندگان هسته‌ای نبوده است. انتظار می‌رفت پس از موضع شفاف و منطقی مدیری حداقل ناسزاگویی به این هنرمند مردمی از سوی چهره‌های شناخته شده کاهش پیدا کند، اما برخی دوست ندارند حرف مدیری را قبول کنند و جالب است که موج بدوبیراه‌گویی علیه او شدت گرفته است.
قضیه از جایی شروع شد که چندی پیش در برنامه دورهمی که به موضوع جرئت اختصاص داشت، مدیری در بخشی از مونولوگ‌هایش شوخی با این مضمون داشت که «اگر جرئت انجام کاری را نداری بتمرگ در خانه‌ات.» بلافاصله خیلی از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت این شوخی مدیری را خطاب به دولت و جواد ظریف در بحث برجام تلقی کردند و در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مدیری را به شدت مورد حمله قرار دادند؛ اتفاقی که تازگی ندارد و مدیری پیش از این بارها با جو و حاشیه‌های رسانه‌ای پیرامون کارهایش مواجه شده و به خوبی هم آنها را مدیریت کرده بود. در این مورد هم چه به صورت مکتوب و چه در تماس تلفنی در ویژه‌برنامه شب یلدای شبکه یک سعی کرد سوءتفاهم‌های پیش آمده را برطرف کند، اما ظاهراً این داستان هنوز تمام نشده است.
در تازه‌ترین مورد از موضع‌گیری‌های تند می‌توان به یادداشت احمد طالبی‌نژاد، منتقد و نویسنده سینمایی و نیز موضع‌گیری شتاب‌زده صادق زیباکلام اشاره کرد.
زیباکلام طی یادداشتی که پس از تکذیب مهران مدیری رخ داد و از لحن آن می‌توان به عصبانیت نویسنده هنگام تقریر آن پی برد، آورده است: «همه می‌دانیم که مدیری جرئت نمی‌کند به پاسبان سر کوچه یا پیش‌نماز محله‌اش دیر سلام کند. همه می‌دانیم که ایشان جرئت نمی‌کند به یک اصولگرای دسته سوم، چهارم، یا حتی دسته پنجم کوچک‌ترین اسائه ادبی کند ولی اینکه ایشان به خودش اجازه می‌دهد به دکتر محمدجواد ظریف این‌گونه اهانت کند، نشان می‌دهد که چقدر آدم فرصت‌طلبی است. چقدر نان به نرخ روزخور است و چقدر دارد سرمایه‌گذاری سیاسی می‌کند.»
از جمله کسانی که پس از تکذیبیه مدیری نیز عصبانیتش فروکش نکرده و دست به قلم برده احمد طالبی‌نژاد، منتقد معروف سینماست. او با انتشار یادداشتی به انتقاد از مهران مدیری پرداخته است.
طالبی‌نژاد در بخشی از یادداشت خود نوشته «سیاست و هنر هرگز آب‌شان توی یک جوی نرفته یا اگر رفته، به معجونی تلخ و گاه کشنده، تبدیل شده است.»
جالب است که طالبی‌نژاد منتقدی است که یکی از سیاسی‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران با عنوان «قصه‌ها» را جزو بهترین آثار تاریخ سینمای ایران می‌داند و سال گذشته خواهان ارائه این فیلم به اسکار هم شده بود و حالا او می‌گوید که هنر و سیاست آب‌شان در یک جوی نمی‌رود!
این نویسنده سینمایی در یادداشت خود مهران مدیری را «شومن سفارشی» و زینت‌المجالس برخی میهمانی‌های سیاسی لقب داده است، اما به این تناقض اشاره نکرده که چرا از حمایت سرسختانه بسیاری از هنرمندان از لیست‌های انتخاباتی برآشفته نشده است یا چرا ذبح اعتبار کارگردان‌های مطرحی چون مجید مجیدی و احمدرضا درویش جلوی پای سیاستمداران در موسم انتخابات باعث دست به قلم شدن او نشده است. آیا در موارد مذکور سیاست به هنر آلوده نشده؟! چرا وقتی فرضاً مهران مدیری یک جناح سیاسی را که شما تعصبی به آن ندارید، می‌نوازد و فایل سخنان او در فضای مجازی دست به دست می‌شود، نگران آلوده شدن سیاست با هنر نمی‌شوید؟!
ریشه این تندروی‌های ژورنالیستی را باید در تعصبات سیاسی و جناحی دانست. حمله‌کنندگان به مهران مدیری که حتی حاضر نیستند حرف او را درباره اینکه سخنانش علیه شخص یا جناح سیاسی خاصی نبوده، از او قبول کنند، چگونه دم از دموکراسی، اخلاق و آزادی بیان می‌زنند؟ موضع‌گیری‌های اخیر برخی چهره‌ها علیه یک هنرمند نشان می‌دهد که بداخلاقی‌های اجتماعی به خصوص در فضای مجازی متأسفانه از سوی نخبگانی که تمایلات پررنگ سیاسی دارند ترویج می‌شود و تا زمانی‌که نگاه ملی به پدیده‌های هنری و اجتماعی وجود نداشته باشد، متأسفانه این بداخلاقی‌ها هم ادامه دارد.
ارسال نظر