ماجرا از جایی آغاز شد که چند روز پیش بدون سروصدا یک آگهی عجیب در روزنامه بانی‌فیلم که رابطه نزدیکی با مدیران هنر و تجربه دارد درج شد. در این آگهی ثبت مؤسسه غیرتجاری هنر و تجربه سینمای ایرانیان با مدیرعاملی امیرحسین علم‌الهدی اطلاع‌رسانی و از چهره‌هایی چون هوشنگ گلمکانی، جعفر صانعی‌مقدم، شهرام مکری و ایرج تقی‌پور به عنوان اعضای هیئت‌مدیره نام برده شده است؛ نام‌هایی که ذهن را به سوی گروه سینمایی هنر و تجربه هدایت می‌کند.
در آگهی مذکور به نکاتی اشاره شده که نشان می‌دهد مدیران گروه هنر و تجربه برای فربه‌سازی این گروه و تبدیل آن به یک مؤسسه به ظاهر خصوصی خواب‌های زیادی دیده‌اند.
جالب است که امیرحسین علم‌الهدی در یک گفت‌وگو، خصوصی شدن این گروه را محملی برای بیرون آمدن از دایره نظارت وزارت ارشاد نمی‌داند و صرفاً آن را راهکاری برای جلوگیری از حجیم شدن دولت تلقی می‌کند.
از جزئیات بامزه این آگهی که در بخش موضوع مؤسسه آمده، می‌توان به مواردی اشاره کرد که برای هنر و تجربه ساز و برگ‌هایی در نظر گرفته شده که به آن ابعاد بین‌المللی نیز می‌بخشد؛ «عقد قرارداد با مالکان فیلم‌ها، آماده‌سازی، پخش و نمایش فیلم‌های هنری و تجربی در سینماهای داخل و خارج از کشور، راه‌اندازی سایت تخصصی، خبری و تحلیلی با موضوع فعالیت مؤسسه و حضور جدی در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، خرید، بهره‌وری و اجاره سالن‌های سینمایی در داخل و خارج از کشور، تألیف و چاپ نشریات و کتاب‌های مربوط به اهداف مؤسسه، خرید، آماده‌سازی و پخش فیلم‌های هنر و تجربه در حوزه نمایش خانگی، درگاه‌های فضای اینترنتی در داخل و خارج کشور، برگزاری مستقل و مشارکتی جشنواره‌ها و همایش‌های ملی و بین‌المللی در داخل و خارج از کشور با اهداف مؤسسه، عقد قرارداد با دفاتر پخش و نمایش فیلم‌های سینمایی در حوزه بین‌المللی برای خرید و تهاتر فیلم‌های ایرانی و خارجی، برگزاری جلسات نقد و بررسی و ورک شاپ‌های تخصصی داخلی و خارجی، اخذ و اعطای نمایندگی و تأسیس و انحلال شعب در داخل و خارج از کشور. مؤسسه پس از اخذ مجوز فعالیت‌های خاص مصوب از مراجع ذی‌ربط و رعایت ضوابط هیئت رسیدگی مجاز به انجام فعالیت‌های مزبور می‌باشد.»
جالب است که فعالیت‌هایی که در بالا ذکر شد طبق گفته‌های امیرحسین علم‌الهدی قرار است از طریق تأسیس یک مؤسسه به اصطلاح خصوصی انجام شود.
علم‌الهدی در گفت‌وگو با بانی‌فیلم گفته است: «همانطور که می‌دانید، شرکت‌های دولتی امکان ثبت شدن ندارند و ما از ابتدا در نظر داشتیم برای بقا و تداوم فعالیت‌های گروه هنر و تجربه حتی در صورت تغییر و تحول در دولت‌ها و وزارتخانه‌ها چاره‌ای بیندیشیم که بهترین راهکار، تبدیل این گروه به یک مؤسسه خصوصی برای ثبت قانونی بود. ضمن اینکه این مؤسسه اصلاً هدف کسب درآمد و فعالیت اقتصادی به آن صورت ندارد! و غیرانتفاعی محسوب می‌شود.»
حال سؤال اینجاست که طبق ادعای مدیر گروه هنر و تجربه که تأکید می‌کند هدف کسب درآمد و فعالیت اقتصادی به آن صورت را ندارد، چگونه می‌خواهد از پس انجام فعالیت‌های گسترده پیش‌بینی شده داخلی و بین‌المللی بربیاید. پاسخ این است که علی‌القاعده راهی جز ارتزاق از بودجه‌های دولتی نمی‌ماند، چراکه اساساً سینمای هنر و تجربه سینمای مخاطب خاص است و چشم به گیشه و درآمدزایی از راه بلیت‌فروشی ندارد.
نکته جالب دیگری که در میان سخنان علم‌الهدی دیده می‌شود، این است که او می‌گوید: «ما همچنان زیر نظر سازمان سینمایی و وزارت ارشاد فعالیت خواهیم کرد.»
«جوان» پیش از این بارها و در گزارش‌های مختلف به زیان‌هایی که توسعه کمی سینمای موسوم به هنر و تجربه می‌تواند برای سینمای ایران به بار بیاورد، اشاره کرده است؛ سینمایی که اساساً اندیشه‌ای انحرافی از سینما را با تابلوی زیبای هنری بودن ارائه می‌دهد و از ماهیت اصلی سینما به عنوان یک صنعت و هنر عامه‌پسند غفلت می‌کند.
نظرات