جمعه ۱۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۱:۲۶

نگاهی به فیلم انزوا؛ اولین ساخته مرتضی علی عباس میرزایی

فیلمی که از عناصر جذاب سینما استفاده کرده تا ضعف داستانگویی را بپوشاند/ چالش قضاوت و رفاقت در انزوا

فیلم سینمایی انزوا

سینماپرس: علی دشتبان/ فیلم از ریتم و تمپو بسیار بالایی برخوردار است و روند خلاقه و همچین نو تدوین آن جذابیتی نسبی را برای مخاطب عام ایجاد می کند که قابل کتمان نیست، همچنین بازی بازیگران در نقش ها و کاراکترهای کمتر دیده شده با گریم های قابل اعتنا بر جذابیت های فیلم افزوده و باعث شده است تا انزوا در میان دیگر رقبایش بتواند در میان ده فیلم آرای مردمی بایستد.

فیلم سینمایی انزوا به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی ساعاتی پیش در سالن همایش های برج میلاد برای اهالی رسانه و منتقدین به نمایش درامد، فیلمی که تا پایان روز سوم جشنواره نامش در میان ده فیلم برگزیده از نگاه تماشاگران به چشم می خورد. داستان فیلم در رابطه با مردی متعصب به نام پرویز است که به دلیل درگیری و ضرب و شتم به چندین سال حبس محکوم شده است، او که به دلیل مرگ ناگهانی همسرش زهره می تواند از زندان بیرون آمده و چند روزی را در مرخصی بگذراند، علی رغم اینکه در این چند روز از دو فرزندش نگهداری می کند در پی کشف علت مرگ همسرش است که گفته می شود خودش را جلوی ماشینی انداخته و کشته است، پرویز در برخورد با افراد مختلف از دوست و آشنا و غریبه حرف های ضد و نقیضی در رابطه با همسرش می شنود که به روابط او مشکوک می شود، اما از سویی دیگر وجود حلقه ازدواجش که بر گردن دخترش آویز شده است و یادگاری از سوی مادرش است که آن را یادگاری از عشق خود خوانده باعث می شود تا پرویز نسبت به صحت حرف و حدیث ها دچار تشکیک شود و در پی یافتن حقیقت و علت مرگ همسرش پیشتر رود، او با پیدا کردن پیرمردی که مهندس می نامندش متوجه می شود که در طول دوران حبس او همسرش شرافتمندانه در منزل آن ها به عنوان خدمتکار کار می کرده است و نجابت خود را در هر شرایطی حفظ کرده و حتی از مردش که پرویز باشد برای همگان بتی ساخته تا او را بی مرد و بی پشتیبان ندانند.

با اعترافات جلال دوست قدیمی پرویز مشخص می شود مرگ زهره نیز خودکشی نبوده و اتفاقی ناگوار بوده است که گویی شک پرویز و دخالت دوستش جلال در رخ دادن آن دخیل بوده است. به همین سبب پرویز که به شرافت و نجابت زهره مطمئن می شود از فرار به خارج از کشور منصرف شده و با سپردن بچه هایش نزد دوست زهره که معشوقه قدیمی دوران جوانی اش بوده است به زندان باز می گردد تا ادامه حبسش را متحمل شود.

فیلم از ریتم و تمپو بسیار بالایی برخوردار است و حتی نماهای ساده که از لحاظ درام نیز هیجان و اضطراب خاصی را منتقل نمی کنند و در فیلم نامه جایی برای تعلیق ندارند به پلان هایی بسیاری کوتاه تقطیع شده است. روند خلاقه و همچین نو تدوین فیلم جذابیتی نسبی را برای مخاطب عام ایجاد می کند که قابل کتمان نیست، همچنین بازی بازیگران در نقش ها و کاراکترهای کمتر دیده شده با گریم های قابل اعتنا بر جذابیت های فیلم افزوده و باعث شده است تا انزوا در میان دیگر رقبایش بتواند در میان ده فیلم آرای مردمی بایستد.

اما به طور حتما برای یک فیلم بین حرفه ای تدوین متقاطع فیلم نه تنها جذابیتی ایجاد نمی کند بلکه بسیار بی هدف و سردرگم نمود پیدا می کند. با این حال فیلمساز آگاهانه از سلیقه مخاطب عام آگاهی یافته و با دستمایه قرار دادن تمی جذاب مانند انتقام و شک از عناصر موثر و جذاب سینما همانند تدوین، بازی، طراحی نور و صحنه و نیز موسیقی بهره برده است تا مخاطب خود را تا آخرین لحظه روی صندلی اش بنشاند، کاری که این روزها کمتر فیلمسازی توانسته از پس آن به درستی بر بیاید.

فیلم همچنین از لحاظ نگاه و سلیقه فیلمساز در سایه فیلم های کیمیایی حرکت کرده و از جنس بازی ها، صحنه ها و دیالوگ ها می توان حدس زد که فیلمساز ما یکی از طرفداران دو آتشه سینمایی قدیم و جذاب کیمیایی است یا حداقل بوده است.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.