به گزارش سینماپرس، پیمان قاسم خانی که همیشه فیلمنامه هایش از جمله “مارمولک”، “مکس”، “سن پطرزبورگ”، “طبقه حساس”، “ورود آقایان ممنوع” و … با استقبال بسیار خوبی رو به رو شده در نخستین تجربه سینمایی اش هم سراغ ساخت یک فیلم کمدی با فیلمنامه ای از خودش رفته است

فیلمبرداری “خوب، بد، جلف” زمستان سال گذشته آغاز شد. اکثر لوکیشن های فیلم خارجی بود و به همین دلیل فیلمبرداری طولانی شد. بعد از آماده شدن فیلم ماجراهای عجیب اکرانش آغاز شد. سازندگان ابتدا قصد داشتند فیلم را نوروز ٩۵ اکران کنند اما صدور پروانه نمایش فیلم طول کشید. اواخر بهار امسال پروانه نمایش “خوب، بد، جلف” صادر شد اما قانون جدید شورای صنفی مبنی بر اینکه ثبت قرارداد اکران ملزم به گذشت دوماه از صدور پروانه نمایش است بازهم اکران فیلم را به تعویق انداخت تا اینکه سرانجام آخرین تصمیم عوامل نمایش فیلم در جشنواره فجر بود

داستان “خوب، بد، جلف” ربطی به سریال “پژمان” ندارد اما قصه بعد از اتفاقات سریال روایت می شود. پژمان جمشیدی فوتبالیستی است که حالا بازیگر شده و سام درخشانی هم نقش خودش را در فیلم بازی می کند

بازیگران بسیار زیادی در “خوب، بد، جلف ایفای نقش کرده اند، از جمله امیر مهدی ژوله و مهراب قاسم خانی که نخستین تجربه سینمایی آنها هم محسوب می شود. پیمان قاسم خانی درباره دلایل انتخاب بازیگران چهره در فیلمش گفته: فیلم طوری بود که حس می کردم خوشم می آید مخاطب هر چند لحظه یکبار چهره ای را ببیند که برایش آشناست

جشنواره فجر معمولا به جز موارد معدودی روی خوشی به فیلم های کمدی نشان نداده است. باید دید در صورت انتخاب “خوب، بد، جلف” چه اتفاقی برای فیلم می افتد

عوامل فیلم

نویسنده و کارگردان: پیمان قاسم خانی
تهیه کنندگان: محسن چگینی، عبدالله اسکندری
طراح گریم: عبدالله اسکندری
مدیر فیلمبرداری: علی تبریزی
صدابردار: داریوش صادقپور
مدیر تولید: رضا کریمی
دستیار اول کارگردان: زینب نصرالهی
طراح صحنه: پیام اسکندری
طراح لباس: رعنا امینی
منشی صحنه: نائله شریفی
عکاس: محمد بدرلو
مشاور رسانه ای: آریان امیرخان

بازیگران:

حمید فرخ نژاد، پژمان جمشیدی، سام درخشانی، مانی حقیقی، ویشکا آسایش، مجید مظفری، رضا رویگری، نسیم ادبی، رضا کریمی، نیوشا ضیغمی، آزاده صمدی، مهراب قاسم خانی، علی اوجی، امیرمهدی ژوله و بهاره رهنما

خلاصه داستان:

فیلم درباره یک کارگردان هنری سینما از طرف تهیه کننده‌اش تحت فشار است تا از دو بازیگر تجاری برای بازی در نقش‌های اصلی فیلمش استفاده کند. از نظر کارگردان آن‌ها بدترین انتخاب‌های ممکن هستند، اما اگر می‌خواهد که فیلم را بسازد مجبور است در مدت کوتاهی آن‌ها را به نقش‌ها یشان نزدیک کند و این کار آسانی نیست.