کارگردان فیلم سینمایی «برف روی شیروانی داغ» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: حرف «کمدی انسانی» جدای از خود فیلم یعنی فرم و  محتوا و ظرف و مظروفی که متحدا «کمدی انسانی» نام گرفته اند نیست، حرف فیلم را هر کس پس از دیدن فیلم بسته به سن و حال و هوا و تجربه هایی  که از سر گذرانده،   برداشت می کند یعنی نتیجه گیری خودش را خواهد داشت، نتیجه ای که چه بسا ده سال بعد با دیدن مجدد فیلم به دیدگاهی  جدا از نتیجه ی قبلی منجر  شود.

وی ادامه داد: مهم برای من این بود که صد دقیقه ی تمام قصه بگویم و قصه ام را هم خوب بگویم، حرف و پیام جایی خارج از این قصه نیست و فیلم مانیفست نمی دهد به نظرم تماشاگر عام فیلم را مسلما دوست خواهد داشت چرا که قصه می شنود و می بیند، من سعی کرده ام صد دقیقه قصه بگویم و خوب هم گفته شود، اما فیلم با تمام شدن در سالن تمام نمی شود و تازه در ذهن مخاطب شروع می شود، این دو مقوله را من عامدا از هم تفکیک کردم، قصه و سرگرم شدن در سالن و فکر کردن به پرسشهای بنیادینی  که فیلم مطرح می کند  پس از  تماشای فیلم که شاید منجر به آن شود که بخواهد فیلم را دوباره ببیند.

کریمی سپس با بیان اینکه «کمدی انسانی» فیلمی است بیوگرافیک، پیرامون زندگی یک فرد و به واسطه آن که هر زندگی ای  در ادوار و دهه های مختلف امتداد می یابد اظهار داشت: داستان ماهم در چند دهه رخ می‌دهد و این به معنای تاریخی بودن داستان نیست گرچه برای نشان دادن هر دهه، تصاویر باید منطبق با حال و هوا و فضای آن دهه باشد؛ از بافت معماری و لباس گرفته تا اشیاء صحنه و رخدادهای اجتماعی ویژه آن دهه، ولی «کمدی انسانی»   یک فیلم جامعه شناختی است  و نه تاریخی  و این جامعه شناختی از  منظر روان شناختی است یعنی از خلال بُعد روان‌شناختی رشد یک پسر در خانواده، مدرسه و در کل پیرامونش به یک نگاه کلی از جامعه ای که او در آن بزرگ شده و نیز اثری که او در بزرگسالی بر پیرامونش می‌گذارد می‌رسیم، اینکه خشونت چطور  در وجود یک فرد نهادینه و سپس باز تولید و منتشر می شود.

این فیلمساز خاطرنشان کرد: در «کمدی انسانی» برای فیلمبرداری در لوکیشن هایی که مربوط به دهه ی چهل و پنجاه می شد از دکور، ماکت و شهرک سینمایی تا آنجا که می‌شد پرهیز شده است، چرا که خیابان ها و نمادهای شهری دهه چهل و پنجاه در شهرک سینمایی وجود ندارد از این رو برای نماهای عمومی شهرها و خیابانها، با در اختیار گرفتن «فاساد/نقشه بیرونی نماها»، بافت شهری آن دوره به شکل سه بُعدی ۳D ساخته شده و سپس با شبیه سازی جمعیتی (کراود سمولیشن) در فضای بیرونی این نماهای شهری که ساخته ایم، توانستیم به فضاهای مطلوب و مورد نظر برسیم.

وی افزود: ضمن اینکه در کمدی انسانی معماری اشیا و لباس  در گرافیک تصویر نقش دراماتیک خود را دارند نه به عنوان شاهدان وگواهانی که به اصرار آنها بخواهیم زمان داستان را قابل باور کنیم خوشبختانه قصه و روایت نیاز به این گواهی ندارد

کارگردان فیلم سینمایی «غیر منتظره» در خاتمه این گفتگو اظهار داشت: امیدوارم بهترین ها ی این حرفه و زندگی برای تمامی دوستان همکارم در این پروژه به  زودی زود رقم بخورد که موفقیت در جشنواره یکی از آنها می تواند باشد، اما در مورد خودم دیگر به این چیزها فکر نمی کنم.

چهار نسل بازیگری در «کمدی انسانی» حضور داشته‌اند؛ از پیشکسوتانی مانند علیرضا شجاع نوری، نیکی کریمی و فرخ نعمتی گرفته تا نسل جدید بازیگران سینما مانند هومن سیدی، لیلا زارع و بهاره کیان افشار و چهره هایی که در آغاز راه توانمندی خود را به اثبات رسانده اند مانند آرمان درویش و نسل چهارم نوآمده و نوجوان بازیگری نظیر ایلیا نصراللهی که سال گذشته در جشنواره تئاتر فجر مورد توجه قرار گرفت از جمله باریگران «کمدی انسانی» هستند.

فهرست عوامل «کمدی انسانی» به شرح زیر است:
نویسنده، کارگردان، تدوینگر و تهیه کننده: محمدهادی کریمی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی غفوری، صدابردار: بابک اردلان، صداگذار: علیرضا علویان، طراح گریم: شهرام خلج، موسیقی: بهزاد عبدی، طراح صحنه و لباس: علی نصیری‌نیا، جلوه های ویژه: بهنام خاکسار، اتالوناژ، پردازش تصویر و تصحیح رنگ: سامان وفایی، طراح نامواره: صبا گلباز، مدیر تولید و مجری طرح: محمدباقر طسوجی، جانشین تولید، برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: حمید غفاریان، عکس: حبیب مجیدی
بازیگران: علیرضا شجاع‌نوری، هومن سیدی، آرمان درویش، لیلا زارع، فرخ نعمتی، هستی مهدوی، مهوش افشارپناه، عباس احمدی‌مطلق، سعیده عرفان، زینب قادری، حمیدرضا سام‌خانیان، فتاح نظریان، بابک جعفریه، عطا مرادی و بهاره کیان‌افشار با حضور نیکی کریمی/بازیگران نوجوان: ایلیا نصراللهی، سام غفوری