پنجشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۶

نگاهی به حواشی روزهای اخیر سینمای ایران/ از کمیسیون فرهنگی تا عقده‌گشایی های سیاسی

افزایش قیمت بلیت

سینماپرس: نگارنده امیدوار است کمیسیون فرهنگی از ادامه این روند اشتباه و هزینه‌آور برای نظام و انقلاب کوتاه آمده و این قبیل مسائل را به متولی اصلی که همان سازمان سینمایی است واگذار نماید تا رئیس این سازمان در پیشگاه ملت بزرگوار و فرهنگ‌دوست ایران آن‌هم در واپسین روزهای حضورشان پاسخگوی تصمیمات و سیاست‌های اشتباه خود باشد

جشنواره سی ‌و پنجم فیلم فجر با تمام نقاط مثبت و منفی‌اش به اتمام رسید، جشنواره‌ای که در روزهای پایانی و با درز اسامی منتخبین‌اش مورد اعتراض برخی‌ها قرار گرفت و درنهایت نیز با یک بده و ‌بستان ساده‌ غیرفرهنگی و با راضی نگه‌داشتن طرفین معترضین آن را ختم به خیر کردند اما متأسفانه کمیسیون فرهنگی مجلس در اقدامی ناباورانه و همچنین با پایه‌گذاری بدعتی ناصحیح و ناصواب در حوزه اجرایی آن‌هم نه در سطح کلان فرهنگی که در بحث خردی همچون انتخاب آثار و اهدای جوایز به حوزه دولتی و اجرایی ورود کرده است.


اولاً: اعتراض هنرمندان به نوع نگاه و نتایج داوری در تمام ادوار جشنواره فیلم فجر امری عادی به شمار می‌رود، پس چندان اتفاق مهم و غیرطبیعی رخ نداده ولو پررنگ شدن و نامتعارف بودن این اعتراضات چه عمدی و چه سهوی نوعی آدرس غلط دادن است، به گونه‌ای که اذهان را از ایرادات اساسی و عمیق که همانا منافع و آورده‌ این جشنواره برای انقلاب و نظام بوده به مسائل خردی که جواب آن کاملاً واضح و مبرهن است هدایت کند تا مدیران مربوط از پاسخگو بودن در برابر عدم انجام صحیح و درست وظایف و مأموریت‌های محوله در حوزه‌ جشنواره انقلاب اسلامی شانه خالی کرده و از اساس صورت‌مسئله را پاک نمایند و تمام اینها در حالی رخ داد که دولت یازدهم در اقدامی جالب و کم‌نظیر در تمام ادوار برگزاری جشنواره علی‌الخصوص جشنواره سی و پنجم سعی در راضی نگه داشتن همگان کرده و در نهایت نیز سیمرغ‌ها بنا بر همان سیاست، توزیع و لیست درز کرده را نیز یک‌شبه اصلاح کرد؛ سیاستی که نه‌تنها در سینما که در حوزه تئاتر، موسیقی و سایر هنرها نیز بارها و بارها به مدد دولت یازدهم رخ‌ داده است.

ثانیاً: کمیسیون فرهنگی همگام با شور رسانه‌ای و فضاسازی‌های برخی‌ها در دو روز پایانی جشنواره به موضوع آثار، هیئت انتخاب و داوران ورود کرده است تا جایی که از فیلمسازان و کارشناسان برای پاره‌ای از توضیحات دعوت به عمل‌ آورده، سیاستی که قطع به یقین نتیجه‌اش هرچه باشد جز ایجاد هزینه برای نظام و انقلاب هیچ عایدی دیگری نداشته و نخواهد داشت. کمیسیونی که جایگاه آن اجل از این مسائل خرد بوده است، حال به میزانی از سطح خود نزول کرده که برای دیالوگ‌های یک فیلم اعمال‌نظر می‌کند و خواهان اختیارات بیشتر نیز شده است. درحالی‌که همگان می‌دانند تمامی این رفتار ناشی از یک فضاسازی و به‌اصطلاح جوگیری پساجشنواره است و اگر بنا بر ورود کردن بود ای‌کاش با طمأنینه بیشتر، نه به اموراتی همچون نتایج جشنواره که به مسائل مهم‌تر و اساسی‌تری از قبیل آسیب‌شناسی عدم رضایت رهبری انقلاب در حوزه فرهنگ و هنر، دیپلماسی فشل فرهنگی، برخی مراودات خارج از عرف مدیران ارشد فرهنگی با سفارتخانه‌ها یا حضور نامتعارف سفیران و رایزن‌های فرهنگی سایر کشورها در حوزه فرهنگ و هنر کشور، وضعیت معیشت هنرمندان ازکارافتاده و از این قبیل مسائل آن‌ هم با عزم راسخ و اهتمام عمل ورود می‌کرد.

ثالثاً: در گیر و دار دعوت از کارشناسان و به دلیل حضور یک منتقد در کمیسیون فرهنگی و اعلام نظر کارشناسی‌اش در خصوص فیلم «گشت ارشاد ۲» آماج حملات و توهین‌های برخی از افراد شناخته‌شده سینما قرارگرفته است. البته ناگفته نماند تهیه‌کننده فیلم «گشت ارشاد ۲» که خود از بازیگران مطرح سینماست طبیعتاً می‌بایست از اثر ساخته‌شده‌ دفاع نماید و هیچ ایرادی متوجه او نیست، اما جالب اینجاست که هنرمند دیگری که فرصت را برای تسویه‌حساب‌های شخصی مغتنم شمرده است نیز دست ‌به ‌کار شده و بر آن منتقد صرف اعلام نظر کارشناسی‌اش می‌تازد و خوی دیکتاتور مسلک خود را این‌چنین در فضای مجازی و برخی رسانه‌های معاند عیان می‌کند، غافل از اینکه آن منتقد فارغ از درست و غلط بودن نقدهایش تنها به اظهارنظر کارشناسی نه در مورد فرد یا اشخاص که در خصوص اثر هنری ساخته و تولید شده پرداخته، اما برخی‌ها تنها شخص ایشان را مورد آماج توهین‌ها و تسویه‌حساب‌های شخصی قرار می‌دهند، بازیگری که اگر حرمت و احترام هنر انقلاب نبود سخن‌ها و نکات بسیاری در خصوص برخی رفتارها و مراودات شائبه‌انگیزش و تشکیک در برخی موارد پشت پرده‌ که منجر به دریافت جوایز برای ایشان در دولت یازدهم و برخی ادوار گذشته نیز شده فراوان موجود است، اما همچنان به احترام هنر و آثار سینمای انقلاب اسلامی که در آن حضور داشته است می‌گذریم تا شاید مجالی دیگر.

اما در پایان نگارنده امیدوار است کمیسیون فرهنگی از ادامه این روند اشتباه و هزینه‌آور برای نظام و انقلاب کوتاه آمده و این قبیل مسائل را به متولی اصلی که همان سازمان سینمایی است واگذار نماید تا رئیس این سازمان در پیشگاه ملت بزرگوار و فرهنگ‌دوست ایران آن‌هم در واپسین روزهای حضورشان پاسخگوی تصمیمات و سیاست‌های اشتباه خود باشد و کمیسیون محترم نیز در ازای آن به مسائل مهم و اساسی که شرحی از وظایف نمایندگان محترم است و قطعاً از نگارنده آگاه‌تر به آن می‌باشند، اهتمام بیش ‌از پیش گذاشته تا ان‌شاءالله و به فضل خدا در سال آینده به‌رغم تمام کوتاهی‌ها، بی‌توجهی‌ها و عقبگردهای دولت یازدهم، شاهد اتخاذ سیاست‌های فرهنگی و هنری در تراز انقلاب اسلامی و حرکت صعودی آن در دولت جدید باشیم.

* جوان

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.