به گزارش خبرنگار سینماپرس ژانر سینمای کودک به دلیل اهمیتی که این قشر از جامعه در آینده و سرنوشت هر کشوری دارند در تمامی کشورهای صاحب صنعت سینما قدر و قیمت فراوانی دارد و دولت ها و حکومت ها توجه ویژه ای به آن می کنند؛ بسیاری از کشورها با استفاده از نظرات کارشناسان و صاحب نظران در زمینه مسائل مختلف اجتماعی، رواشناسی و... به خوبی به این مهم واقفند که می توان با تولید آثار سینمای کودک اهداف و نظرات حکومت ها در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و... را برای نسل های بعدی در تولید آثار سینمای کودک و نوجوان متبادر کرد و به آن ها دست یافت.

در حالی که بسیاری از کشورهای جهان تمرکز و توجه بسیار ویژه ای در زمینه تولید فیلم های داستانی و انیمیشن برای کودکان و نوجوانان شان دارند، کشور ما که طی سال های پس از پیروزی انقلاب توجه ویژه ای به این گونه مهم سینمایی داشت در سال های اخیر با نوعی رکود و بحران در این ژانر سینمایی مواجه شده است و این مسئله باعث شده تا مخاطبان اصلی این حوزه سینمایی بدل به مشتریان پر و پا قرص انیمیشن ها و فیلم های کودکانه هالیوودی بشوند؛ این اتفاق مهم زنگ خطری برای مسئولان فرهنگی و هنری است چرا که اگر کودکان و نوجوانان ما که آینده ساز این سرزمین هستند بخواهند همچنان در غرقاب تولیدات هالیوودی دست و پا بزنند روز به روز از فرهنگ بومی خود دور شده و حلقه ارتباطی شان را با فرهنگ ملی و میهنی از دست می دهند و طی چند دهه دیگر اصلا هویتی از فرهنگ ایرانی در کشور وجود نخواهد داشت.

متأسفانه متولیان و مسئولان سینمایی بیشتر درگیر بازی های سیاسی و جناحی شده اند و تنها برای منافع شخصی شان گاهی اوقات دم از سینمای کودک زده و می زنند. این اتفاق حتی در میان فیلمسازان سینمای کودک هم دیده می شود به نحوی که بسیاری از آن ها که نسبت به سیاست های غلط مدیران و متولیان سینمای کودک معترض هستند با دریافت یک وعده وعید ساده و سطحی فورا رنگ عوض می کنند و حزب باد شده و نسبت به طرفداری از آن جریان خاص شعار می دهند.

در واقع می توان به این نکته صحه گذاشت که ما به جای اینکه به فکر تولید آثار شاخص در این زمینه باشیم مرتباً شعار داده و یا با انجام کارهایی مانند تأسیس شورای راهبردی سینمای کودک و امثالهم می خواهیم که سینمای مضمحل شده کودک را نجات بخشیم غافل از آنکه قطعاً از انجام این گونه کارها آبی برای سینمای کودک گرم نخواهد شد چرا که تجربه ثابت کرده همیشه عمل مهمتر از تیتر و عنوان است! این اتفاقات تنها به همین جا ختم نمی شود. طی سال های اخیر محل برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان یکی از دغدغه های همیشگی مسئولان و مدیران سینمایی بوده است.

جشنواره کودک تاکنون در شهرهایی نظیر کرمان، تهران، همدان و اصفهان برگزار شده و مهم این است که ۳۰ سال از عمر آن سپری شده است. اما مسئولان که هیچ گاه به فکر اصلاح زیرساخت ها و رفع مشکلات این گونه مهم سینمایی نبوده اند متأسفانه با بی تدبیری مفرط با ایجاد جنجال و های و هوی های فراوان به این موضوع پرداخته اند که جشنواره در کدام شهر برگزار شود، یعنی در واقع حاشیه پررنگ تر از متن شده است!

از این رو ما بر آن شدیم تا با تعدادی از اهالی شهر اصفهان از طیف ها و قشرهای مختلف نظرشان را در رابطه با اینکه آیا نسبت به جشنواره فیلم کودک عرقی دارند و برایشان مهم است که این جشنواره در شهرشان برگزار شود یا خیر به گپی کوتاه بزنیم که ماحصل آن در ذیل نقل شده است.

آقای صالحی یکی از کسبه شهر اصفهان که در میدان نقش جهان مشغول به فروش پارچه های قلمکار است در این رابطه گفت: اینکه جشنواره در شهر ما برگزار شود یا نشود برای ما هیچ اهمیتی ندارد. این جشنواره به تنهایی نتوانسته برای ما نان و آبی داشته باشد. من فکر می کنم مسئولان شهری ما بهتر است به جای آنکه به فکر برگزاری این نوع جشنواره ها باشند کار و نان و آبی برای ما و جوانان بیکار ایجاد کنند.

وی ادامه داد: البته نوه های من این جشنواره را دوست دارند و امسال هم با اشتیاق در آن شرکت کرده اند البته بنده یقین دارم در هر شهری این جشنواره برگزار شود عده ای هستند که از آن استقبال کنند و عده ای هم اصلا برایشان بودن یا نبودن این جشنواره و جشنواره ها و برنامه های مشابه با آن خالی از هرگونه اهمیتی است.

خانم مریم - م ۳۸ ساله اما با ابراز نظری متفاوت گفت: اصفهان نصف جهان است. برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان در این شهر می تواند فرهنگ کهن و اصیل ایرانی ها را به تمامی مردم جهان به خوبی بشناسد. ما باید از ظرفیت حضور مهمانان خارجی در این جشنواره به خوبی بهره برداری کنیم و سعی کنیم تا آن ها را با فرهنگ کهن و قدیمی مان آشنا کنیم. در واقع مهمانان خارجی جشنواره می توانند سفیرانی باشند که پیام انسانیت و صلح دوستی ایرانی ها و همینطور فرهنگ و تمدن کهن و ارزشمند آن ها را به دنیا ارائه و مخابره کنند.

خانم شاه آبادی که همراه با پسر ۸ ساله و دختر ۵ ساله اش برای تماشای یکی از فیلم ها به یکی از سالن های سطح شهر اصفهان مراجعه کرده نیز در این باره اظهار داشت: ما یک فیلم را همراه با فرزندان و همسرم تماشا کردیم اما متأسفانه به دلیل عدم اطلاع رسانی صحیح و درست در رابطه با اینکه این فیلم ها برای چه گروه سنی است هیچ یک از فرزندان من و همینطور بنده و همسرم با آن ارتباط برقرار نکردیم و حتی حوصله مان در سالن سینما به شدت سر رفت. ای کاش اگر مسئولان اصرار به انجام کاری دارند حداقل آن را به درستی انجام بدهند تا همه مردمی که مایل به بهره گیری از آن اتفاق هستند بتوانند با دقت نظر به نتیجه دلخواهشان برسند.

امیرمحمد و امیرحسین ۸و ۹ ساله اما از اینکه جشنواره در شهرشان برگزار می شود بسیار راضی هستند؛ امیرمحمد که در سالن سینما فلسطین به تماشای یکی از فیلم ها نشسته به خبرنگار سینماپرس گفت: در این چند روز من فیلم های خوبی دیدم البته بعضی از فیلم ها مثل «چهل کچل» خیلی طولانی بودند و حوصله مان در سالن سینما سر رفت اما «دزد و پری ۲» را دوست داشتم.

امیرحسین نیز گفت: من هم «شکلاتی» و «دزد و پری۲» را دیده ام و این فیلم ها را دوست داشتم و دلم نمی خواهد که جشنواره تمام شود.

میثم - ی که در یکی از آژانس های خدمات مسافری اصفهان اشتغال دارد اما نظری متفاوت در رابطه با جشنواره فیلم کودک دارد. او به خبرنگار سینماپرس گفت: واقعا اصلا فرقی می کند که این جشنواره ها برگزار شوند یا نشوند؟ من و امثال من وقت و فرصتی برای رسیدگی به امورات ضروری و فوری زندگی مان نداریم چه برسد به اینکه بخواهیم با زن و بچه مان به سینما برویم و فیلم هم تماشا کنیم. من معتقدم به جای صرف و هدر دادن بودجه هایی که برای این برنامه ها و جشنواره ها صرف می شود بهتر است به زندگی فقرا و بدبخت های همین شهرها رسیدگی شود تا خیلی از زندگی های همین بچه هایی که برایشان فیلم می سازند نجات پیدا کنند و بتوانند در کنار خانواده شان زندگی خوبی داشته باشند.

رسول ۲۵ ساله مهندس عمران نیز در این رابطه گفت: من به سینما علاقه دارم و سالی چند بار به سینما می روم اما هیچ وقت فیلم های کودک و نوجوان را دوست نداشته ام و اگر اتفاقا یکی از آن ها را از تلویزیون و... تماشا کرده ام نتوانسته ام با آن ارتباط خوبی برقرار کنم و فکر هم نمی کنم که برگزاری این جشنواره در یک شهر بتواند برای آن شهر دستاورد مهمی در پی داشته باشد.

آقای فولادی که مایل نبود شغل و نام کوچکش را با ما مطرح کند و با خانواده اش در یکی از فضاهای سبز شهر بساط پیک نیک راه انداخته بود با پاسخی جالب به خبرنگار سینماپرس گفت: جشنواره؟ جشنواره کودک چی هست؟ ما که اصلا تا حالا در این رابطه هیچی نشنیده ایم!

زینب ۲۷ ساله اما نظری متفاوت داشت و گفت: من به عنوان یک اصفهانی بسیار خوشحال هستم که جشنواره فیلم کودک در شهر ما برگزار می شود و چند روزی حال همه مان خوب است و برنامه ای برای پر کردن اوقات فراغت مان داریم. ضمن آنکه خیلی افراد از ماه ها قبل در سمت ها و پست های مختلف به کار گرفته می شوند و این اتفاق می تواند باعث ایجاد کسب و کار برای آن ها نیز بشود.