«سالن ورزشی کارگران در منطقه‌ی یعقوب‌آباد قوچان، برای برپایی کنسرت، انتخاب مناسب و شایسته‌ای نبود و شأن هنرمندان و مردم شریف قوچان، در این انتخاب نادیده گرفته شده بود.»

 این توضیح رمضان‌علی آذری، دادستان قوچان، پس از پلمپ سالن محل برگزاری کنسرت پدر و پسر ناظری در شهر قوچان است. توضیحی در مورد «عدم تناسب سالن با شان مردم و هنرمند» که نه تنها بررسی آن اساسا جزو وظایف و اختیارات دادستان نیست، بلکه در اتفاقی تاسف‌برانگیز به جای آنکه چند روز پیش از برگزاری کنسرت گفته شود و درنهایت در فرایندی کاملا عادی و روتین منجر به تغییر محل برگزاری آن گردد، درحالی بیان شده است که پس از مراجعه مردم و گروه موسیقی به سالن و بلاتکلیفی چند ساعته پشت درب‌های بسته‌ی آن، شهرام ناظری نیز به دلیل فشارهای عصبی به بیمارستان منتقل شده است.

این درحالیست که حمید ضیایی سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قوچان هم اعلام کرده که لغو کنسرت شهرام ناظری بدون ابلاغ کتبی صورت گرفته است. افشین تحفه‌گر، معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی هم شب گذشته در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها گفت که: «تمامی مجوزهای لازم برای اجرای این برنامه صادر شده و تاکنون هیچ ابلاغیه رسمی در خصوص لغو و یا به تعویق افتادن این برنامه به ما نرسیده است.» و این یعنی دادستان محترم قوچان در لحظه آخر و درست در زمان برگزاری کنسرت به این نتیجه رسیده‌اند که سالن برگزاری در شان مردم نیست و بدون اطلاع به مسئولین وزارت ارشاد، مردم و گروه موسیقی "آواز پارسی" به مدیریت ناظری‌ها تصمیم به پلمپ کردن درب‌های سالن گرفته‌اند، بدون آنکه به این توجه کنند که این تصمیم خلق‌الساعه نه‌تنها شان خانواده‌های حاضر و هنرمندان را بیش از آنچه او ظاهرا نگران آن است خدشه‌دار می‌کند، بلکه خوراک مناسبی را برای حاشیه‌سازی و بیان دوباره‌ی گزاره‌های از پیش آماده به منظور شبهه‌افکنی درباره سیاست‌های فرهنگی کشور به دست رسانه‌ها خواهد داد.

همانطور هم که پیش‌بینی می‌شد از شب گذشته حاشیه‌های پیش آمده برای کنسرت قوچان بهانه‌ی مناسبی شد برای برخی رسانه‌ها برای پیوند دادن این اتفاقات به مشهد، و یا سر دادن داد مظلومیت هنرمندان برای عدم امکان برگزاری کنسرت در ایران.

این حاشیه‌ها اما در حالی صورت گرفت و سعی شد اتفاقات شب گذشته به کلّیت سیاست‌های کشور تعمیم داده شود که شهرام ناظری و پسرش حافظ نه‌تنها همواره کنسرت‌هایشان را در تهران و شهرستان‌ها بون مشکل و با احترام و مخاطب بالا برگزار کرده‌اند، بلکه رسانه‌ی ملی نیز با دعوت از حافظ ناظری در برنامه‌های پرمخاطبی مانند خندوانه اساسا به تبلیغ سری کنسرت‌های پیشین آنها که تحت عنوان "ناگفته" برگزار می‌شد نیز پرداخته است و در آخر همین هفته هم، شهرام ناظری و پسرش در تهران و در تالار وزارت کشور برای چند شب پروژه «آواز پارسی» را به صحنه خواهند برد.

اتفاقات شب گذشته قوچان؛ یعنی بلاتکلیفی مردمی که بلیت‌های کنسرت شهرام ناظری را خریده بودند و تا نیمه‌های شب با امید برگزاری آن جلوی سالن حضور داشتند و همچنین دلزدگی شهرام ناظری و گروهش - به عنوان نماینده‌ی هنرمندان کشور- که تا نیمه‌های شب در حال رایزنی برای برگزاری کنسرت گروهی بودند که پیش از این بارها در شهرهای مختلف به روی صحنه رفته بود و حالا هیچ مقام مسئولی به آنان پاسخی روشن و قانع‌کننده‌ای در مورد پلمپ سالن نمی‌داد و در نهایت هم به انتقال شهرام ناظری به‌دلیل خستگی و فشار عصبی به بیمارستان منجر شد و خوراک مناسب را برای داغ شدن تنور رسانه‌های مغرض فراهم کرد، نتیجه تصمیم غلط و نابهنگام مدیری بود که به جای انجام درست وظیفه و تذکر دادن درباره مشکلات سالن چند روز پیش از انجام کنسرت، آن را درست به لحظه آخر پیش از برگزاری موول کرد. تصمیمی که ضربه آن را نه شخص مدیر خاطی، بلکه کلیت سیستم فرهنگی کشور متحمل خواهد شد. سیستم فرهنگی که در آن اساتیدی مانند "شهرام ناظری" به راحتی و با احترام به کار مشغول بوده‌اند و حالا به خاطر تصمیم غلط یک شخص به راحتی مورد هجمه قرار می‌گیرد و تصور عموم هنرمندان و مخاطبان موسیقی از آن دچار خدشه‌های جدی می‌گردد.

* رجانیوز