جبار آذین/ خانه سینما با انگیزه گردهمایی صنوف سینمایی کشور در یک مکان خاص و با هدف خدمت به سینما و سینماگران با بودجه و امکانات، سیاست‌ها، مدیریت و نظارت دولتی تشکیل شد و قرار بود که اعضای آن با همکاری، تعامل، صرف هزینه دولت و در واقع ملت! به رشد و ارتقای سینما و حمایت مادی و معنوی از سینماگران و تولیدات سینمایی خدمت و اقدام کنند، اما این خانه با ورود میراث داران و میراث خواران و بعضی مدعیان سینما به مرور به دلیل تضاد منافع و زیاده‌خواهی عده‌ای و مظلوم ماندن جماعتی و جایگزین شدن نظرهای سلیقه‌ای و سیاسی به جای دیدگاه‌های تخصصی و حرفه‌ای و صنفی و تغییرات مکرر مدیران و هیات مدیره خانه دولتی سینما، با رفاقت، آرامش و تعامل خداحافظی کرد و اختلاف‌ها، چند دستگی‌ها، قهرها و درگیری‌ها و انشعاب‌ها، اهالی سینما را که دلخوش داشتن یک خانه صنفی بودند، از آن زده و ناامید کرد.

دامنه مناظرات سیاسی و اختلاف‌های صنفی و گروهی و دخالت‌های این و آن، کار را به جایی رساند که حتی دولتی‌ها هم بر سر آن دچار مشکل شدند و از دل آن صنوف سیاسی سر بیرون آوردند. بخشی از ماحصل این کشمکش‌ها باعث شد تا معترضان و بی‌اعتمادها و دگراندیش‌ها، خانه شماره دو سینما را راه‌اندازی کنند.

خانه سینما دو تا شد با دو تا خرج و کلی جنگ و جدال زرگری! ولی خروجی آن، حتی به هزار کیلومتری مطلوبیت و مقبولیت اهالی سینما و هنر و مخاطب سینما نرسید. جدا از صدها مشکل و رخداد بد و خوب در خانه استیجاری سینما، تفاوت نگاه و اختلاف منافع و سلیقه سبب شد تا گروهی از سینماگران برای مقابله با جشنواره دولتی و تشریفاتی سابق فیلم فجر و جشن پاره کنونی، با یاری صنوف، برای خود جشنی دیگر به پا کرده و بر خلاف آرا و گزیده‌های فیلم فجر، انتخاب نموده و جایزه دهند، به عبارتی برگزاری جشن خانوادگی خانه سینما با پول دولت یعنی همان ملت، دورهمی دیگری است که خانه مذکور این روزها در تدارک برگزاری دوره جدید آن است. جشنی که همچنان و مغایر با تبلیغ‌ها، باز هم بدون تاثیرپذیری از نگرش و سلیقه دولتی به سینما نخواهد بود.

ساکنان خانه سینما، تنها مستاجرانی هستند که نه تنها اجاره نمی‌دهند که پول هم می‌گیرند تا خود را اداره کرده، با یکدیگر مشاجره کنند و از هم انشعاب دهند! آمار ناراضیان خانه سینما به رغم حضور مستمر بخشی از سینماگران محترم کشور در میانشان که کوشش می‌کنند در حد بضاعت و اختیارات خود به صنوف و سینما خدمت کنند، طی سال‌ها، بیش از اعضای راضی آن بوده و شده است، اتفاق‌ها، درگیری‌ها، افشاگری‌ها و زد و خوردهای تریبونی اعضای ناراضی با افراد راضی، گواه نامطلوب بودن بخشی از عملکردهای خانه سینما است. در یک کلام، به رغم همت بعضی سینماگران کاردرست، دورهمی خانوادگی خانه سینما، گرچه جشن صنوف و حرفه‌ای‌های سینما شناخته شده است، اما به علت نداشتن نقش و سهم تاثیرگذار و تعیین‌کننده در بهبود حال سینما و بهتر شدن اوضاع فیلم‌ها و مناسبات سینمایی کشور، جشن بالندگی، ترقی و تکامل سینما و جشن خدمت، حمایت و کرامت سینماگران ایران نیست.

* باشگاه خبرنگاران