علی دهبان/ فرزین محدث بازیگر جوان سینما و تئاتر با بازی در فیلم سینمایی «مارمولک» شناخته شد. او باگذشت ۱۴ سال از بازی او در این اثر سینمایی توانسته همچنان در عرصه تئاتر و سینما به فعالیت های خود ادامه دهد.
فرزین محدث به دلیل چهره خاص و ویژه ای که دارد به خوبی در ذهن مخاطب باقی می ماند. بعد از بازی در فیلم سینمایی مارمولک او با پیشنهاد های مشابهی روبرو شد که برای فرار از تکرار از همان ابتدا تن به این کار نداد و اگر نگاهی به کارنامه هنری این بازیگر جوان داشته باشیم نتوئجه این نکته خواهیم شد.
اما بیش از سینما در تئاتر است که محدث شناخته شده و طی این سال ها فعالیت های مستمر در این عرصه داشته است. اگر مخاطب آثاری که وی در آنها بازی کرده است بوده باشید در میابید که او در نقشها وکاراکترهای متنوع و خوبی حضور داشته است از نقش های ویژه و خاص مانند عقب مانده ذهنی گرفته تا یک پیرمرد ۷۰ ساله که برای بازی در این نقش جایزه نیز دریافت کرد. او در آثار کودک و نوجوان و یا حتی عروسکی حضور قابل توجهی داشته است و به عنوان بازیگر این نکته را برای خود لحاظ کرده که یک بازیگر باید از پس ایفتی نقش های متنوع بیشتری بر بیاید.
او طی این سال ها با توجه به این که به نسبت بسیاری از بازیگران اصلا اهل شانتاژ های رسانه ای معمول و یا حاشیه های رنگا رنگ برای دیده شدن نبوده است شاید همین موضوع باعث شده که فرزین محدث علی رقم فعالیت چشمگیرش در تئاتر و میزان توانمندی او در ایفای نقش هایی در فضاهایی چون کمدی، تراژیک، رئال، فانتزی و ... توسط داوران و یا اهل فن مورد محبت قرار نگرفته است. این در حالی است که اکثریت حاضر در فضای حرفه ای تئاتر از این او به عنوان بازیگر بازی شعیفی را خیلی به یاد نخواهند داشت.
محدث طی این سال ها فعالیت اش توانسته بدون پروپاگاندا و یا قرار گرفتن در دسته و رسته ای خاص مسیر حرفه ای کار خود را ادامه دهد. گرچه به زعم نگارنده او در بخش هایی یا به دلیل عدم شناخت از فضای تبلیغات رسانه ای یا خصوصیت های فردی نتوانسته میزان توانمندی خود را به مخاطب معرفی کند.

این روزها دوباره فرزین محدث را برای بازی در یک نقش خاص دیگر روی صحنه تئاتر می بینیم اودر نمایشی به کاگردانی علی شمس با عنوان «شب دشنه های بلند» در جلد یک پیر زن ۷۰ ساله فرو رفته است. شاید در هنگام نمایش اگر کسی اورا نشناسد به سختی تمام می تواند دریابد که بازیگر این نقش یک مرد است.
محدث در ایفای این نقش به سمت فانتزی و حرکات غلو شده نرفته است. رئال «واقعی»   بودن رفتار، حرکات بدن، تیکه کلام ها و ... دست به دست هم داده تا علاوه بر نشان دادن توانمندی این بازیگر در کنترل بدن و لحن خود باعث شده او تبدیل به یک پیرزن ۷۰ ساله شود. گرچه فضای نمایش اجازه می دهد او به سمت کمدی های فانتزی و غلو شده حرکت کند اما مشخص است با کنترل کارگردان و ذکاوتی که بازیگر دارد باعث شده این مرز باریک بین واقعیت و خیال رعایت شود.
شاید شرایط کنونی در میان اهالی تئاتر و حتی سینما به گونه ای است که برای دیده شدن گویا حتما باید در باند و مافیایی قرار داشت. در غیر این صورت آنها بازی خوب راهم نخواهند دید.
یکی از کاراکتر های ویژه ای که این بازیگر آن را ایفا کرده در فیلم سینمایی «امپراطور جهنم» بوده است. او در این فیلم یک گریم بسیار خاص و سنگین دارد و کنار بازیگر سرشناس ایرانی علی نصیریان به ایفای نقش پرداخته است. این فیلم نیز با نامهربانی از دور مسابقات جشنواره فیلم فجر کنار گذاشته شد و هنوز به اکران عمومی در نیامده است.    شاید بهتر باشد داوراندر عرصه تئاتر و سینما بدون درگیری ذهنی با بازیگرانی که اهل حاشیه هستند دیگر افراد را ببینند و از انتخاب یکبازیگر توانمند بی حاشیه هراس نداشته باشند.