جوان در بخشی از نقد خود به گسل نوشت: در قسمت 38 این سریال شاید مهمترین ارجاع سیاسی کل سریال رخ داد؛ اتفاقی که به زعم رسانهها، آن را میتوان «گاف» ناظر پخش شبکه اول سیما دانست. در این قسمت، سرکرده تروریستها میخواهد با خوراندن چای مسموم به «ارزنده»، معاون فاسد وزیر، وی را به قتل برساند، این دیالوگ را میگوید: «ارزنده![چای مسموم را] بخور برو تو استخر بمیر، چون قراره پلیسها خیال کنند موقع شنا سکته کردی!» این ارجاع مشکوک در بازپخش سریال حذف شد، اما بازتابهای زیادی در پی داشت.گسل، مجموعهای از این گافها را در دل خود دارد. حتی منطق روایی این سریال نیز دارای ضعفهای زیادی است، برای نمونه، در همان سکانس چای مسموم، ابتدا قرار است ارزنده چای را در همان جا بخورد و بمیرد و در صورت سرپیچی از این کار به ضرب گلوله کشته شود، اما وقتی دختر دکتر اعتبار میگوید، «میشه کسی جلوی من کشته نشه»، سردسته تروریستها میگوید، برود در استخر بمیرد که پلیس خیال کند سکته کرده! یا در سکانس پایانی وقتی دکتر اعتبار از سوی اهالی محلی «کروچ» دزدیده میشود، مأموران امنیتی کل مسیر آدمربایی را رصد میکنند، اما هیچ اقدامی نمیکنند و در گفتوگوهایشان ربودن شخصیت دولتی کاملاً عادی است!
شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۱
روایت یک روزنامه از گاف های اساسی سریال گسل!
جوان: گسل، سریالی که لایه بیرونی آن مفرح است اما میان این سریال تا یک مجموعه خوب تلویزیونی حداقل چند گسل وجود دارد، به پایان رسید؛ سریالی که در سطح باقی مانده و نمیتواند تأثیر عمیقی را از خود بر جای بگذارد.
ارسال نظر